Tales of

Sinnoh

Het interesseerde hem niet wat anderen er van dachten. Het was zijn leven. Hij had alles opzij gezet voor zijn kinderen en nu vond hij het gewoon tijd voor zichzelf. Dat sommigen dat misschien raar vonden, dat was dan hun probleem. Hij glimlachte dan alleen maar of maakte er een grapje van. ‘Het is toch juist slim van zo’n oudje als ik. Niemand ziet mij als bedreiging, maar ondertussen.’ Lachte hij dan. Al deed het toch elke keer pijn als iemand dat zei. Kom op, wat maakte het uit. Wat maakte leeftijd uit als je ergens vol voor ging. Misschien was de professor waar hij nu naar op weg was, wel diegene die dat het meest zou kunnen begrijpen. Al was zijn doorbraak veel eerder geweest, was hij nog een stuk jonger, dan nog had hij er voor moeten vechten. Dat ging Mace ook doen. Zoals hij altijd voor zijn kinderen had gevochten, zodat zij nu konden gaan doen wat ze wilden doen. Zo was het nu tijd om voor zichzelf te vechten. Hij had geen spijt van alles wat hij had laten liggen. Zeker niet. Hij was dol op zijn kinderen, zij betekenden alles voor hem. Het was prima zo. Hij ging het allemaal inhalen en dat met de verrijking van zijn kinderen en hun ervaringen erbij. Dat was toch prachtig. Hij stapte het lab van professor Caleb binnen. Met een enthousiaste flonkering in zijn ogen bekeek hij het lab. Hij had het goed voor elkaar hier. Iets wat te geordend misschien, maar het was daardoor wel overzichtelijk. “Professor Caleb Cypress, mijn naam is Mace Dragonskin.” Stelde hij zichzelf voor. “Ik zou graag willen weten welke pokémon u op het moment beschikbaar hebt, om mij te helpen bij mijn onderzoeken.” Vervolgde hij met een rustige, maar brede lach op zijn gezicht. Het zou wel wat anders zijn dan de wilde pokémon. Al had hij met hen ook een vertrouwensband opgebouwd. Het zou toch anders zijn met een eigen pokémon. Het zou die pokémon zeker niet aan goede zorg ontbreken. Goede zorg en heel veel liefde.

Hij kreeg de keuze uit drie verschillende pokémon. Poeh, dit ging best moeilijk worden. Hij had niet geweten wat hij kon verwachten. Hij had er dus niet van te voren al over na kunnen denken. Spinarak, Tropius of Basculin. Spinarak zou nog kunnen evolueren en van de andere twee was niet bekend dat ze konden evolueren. Basculin was interessant, omdat ze in twee verschillende vormen voorkwamen. Een water pokémon, daar werd hij sowieso snel naar toegetrokken. Hij hield van de meren en de zee, wat hij van huis uit had meegekregen. Niet zo gek, water had hij genoeg in zijn omgeving gehad. Was het dan niet een veilige keuze? Nee, het was echt een keuze uit interesse. Waarom was deze pokémonsoort in twee verschillende types? Misschien was dat een onderzoek waardig. Of toch Spinarak of Tropius. Even keek hij op naar Caleb, maar al snel trok zijn blik weer naar de pokeballs voor hem. Hij pakte de pokeball van Basculin. “Deze pokémon is interessant, helemaal door zijn twee verschillende vormen. Als Basculin wil mag hij met mij mee.” Er verscheen een warme glimlach op zijn gezicht.