Tales of

Sinnoh

Normaal liet hij Ash veel in zijn Pokeball zitten. Maar dit keer had hij de Charizard er uit gehaald. Samen met de draak ging hij over straat, naar de winkel van een meisje dat hij een tijdje terug ontmoet had. Kass had hem verteld over de winkel die ze in Jubilife had. En nu hij wat tijd over had, had hij besloten om is langs te gaan en te kijken. Loom wandelde de Charizard achter hem aan, boos dat hij niet mocht vliegen. De straten waren veel te smal en Alaric had hem al verteld dat het niet kon met de andere mensen die ook nog over de stoep heen moesten. Hij liet zijn blik kort over de Holo Caster in zijn hand gaan. Deze straat door en dan linksaf..

Daar was de winkel. Niet te missen. Ash leek duidelijk niet onder de indruk en leek zelfs even verbaasd dat zijn trainer een kledingwinkel in stapte die vol hing met strikjes, maar hij volgde. Eenmaal binnen kon hij Kass zien zitten op de toonbank. Alaric lachte vriendelijk naar haar en stak een hand op ter begroeting. Nu kwam het grote moment Myrddin had hem geleerd wat hij moest gebaren om 'hallo, hoe gaat het' over te brengen. Wist hij veel dat toen hij eenmaal de handbewegingen maakte dat hij eigenlijk 'hallo slet' naar het meisje gebaarde. De Charizard deed zijn eigen ding, afwezig van wat zijn trainer aan het uitspoken was.

Alaric was zich van geen kwaad bewust. Dat veranderde echt snel toen hij vanachter Kass een vrouw op hem af zag komen. En die keek heel boos. Oh shit, wat had hij gezegd? Meteen trok de jongen zijn hele bestaan en de echtheid van wat Myrddin hem geleerd had in twijfel. Maar heel veel tijd had hij daar niet voor. "Sorry, ik da-" een vuist maakte vol contact met zijn kaak en hij was in een klap het zwijgen op gelegd. Fuck die vrouw kon slaan. Alaric veegde pijnlijk over zijn wang heen. De pijn trok door zijn kaak naar zijn hoofd toe. Auw.

"Oke, misschien verdiend." mompelde hij zachtjes. Zijn Charizard stond in een hoek, met grote ogen te kijken naar de vrouw die hem net geslagen had. Hij ging er niet tussen komen, no way. Ash bleef rustig doen alsof zijn neus aan het bloeden was en hij niets gezien had. A+ Pokemon. Zijn blik ontmoette langs haar moeder die van Kass. "Ik heb werkelijk geen idee wat ik net gezegd heb, ik heb het geleerd van een vriend." waarvan hij duidelijk nog even moest overwegen of die nog wel de juiste omschrijving had voor dat woord. "Die ik duidelijk even moet spreken." voegde hij er aan toe. Hij keek naar de moeder van Kass. Zijn kaak deed zoveel pijn. "Het spijt me mevrouw, ik bedoelde het niet zo." wat viel er nog te redden hier. Oh man. Hij was nu wel heel benieuwd wat voor shit Myrddin hem geleerd had.

Mevrouw Mikos was duidelijk niet te spreken over zijn manier van handelen, maar verontschuldigde zich nadat hij de kans gehad had om het uit te leggen. Als hij die nou gehad had voordat er een vuist tegen zijn gezicht geslagen was, dan had hij nu iets minder pijn op zijn wang gehad. Maar goed, het was gebeurd. Hij had zich verontschuldig en uitgelegd. Kass sprong van de toonbank af en kwam zijn kant op. Om nog een keer de gebaren naar hem te maken, maar met dit keer voor het eerst: gesproken woorden er bij. Alaric zijn ogen werden iets groter. Zijn wangen kleurde rood, door het feit dat ze gesproken had en het feit dat hij haar dat gezegd had. Myrddin zou hij wel krijgen. Ze kon dus wel gewoon praten? Uit zijn zak viste hij zijn Holo Caster.




Hij hield het appraatje omhoog naar haar om te lezen. Hij wist dat ze lip kon lezen, maar wou niet het risico nemen dat zijn woorden nog een keer verdraaid zouden worden of dat iets niet duidelijk over kwam. Hij veegde wat ongemakkelijk in zijn nek met een hand terwijl hij zijn blik liet afdwalen naar zijn Charizard, die gebiologeerd naar een grote strik aan het staren was. Hij typte weer wat.


En blijkbaar had zijn Charizard besloten dat hij het toch wel een leuke winkel vond. Man wat voelde hij zich lullig. Hij had zichzelf compleet voor lul gezet bij Kass en - misschien nog wel veel erger - haar moeder.

Toen zijn Charizard doorhad dat Kass naar hem zwaaide, zwaaide hij vrolijk terug met een armpje. Kass pakte al snel haar eigen Holo Caster er ook bij en swipte wat woorden bij elkaar die ze hem liet lezen. Alaric kleurde langzaam iets minder rood, maar wat voelde hij zich lullig tegenover het meisje. En ook gewoon omdat hij zichzelf compleet voor lul gezet had. Maar ze leek het idee te waarderen en wou hem wel daadwerkelijk iets laten zien wat hij kon gebruiken. In plaats van de scheldwoorden die hij van Myrddin geleerd had. Ieder ander moment van de dag zou hij er om gelachen hebben. Niet nu. Kass liet hem zien hoe het moest. Het gebaar wat zij nu maakte leek al tien keer vriendelijker te ogen dan wat Myr hem had laten zien. Hij kopieerde het om er zeker van te zijn dat hij het zou onthouden. Alaric keek naar de woorden. Boze moeders vermijden. Ja, haha. Hij zou dit niet nog een keer zo doen.



Hij had het uitgetypt, maar hij kon ook nog wel echt lachen. Met een hand ging hij naar zijn kaak waar op geslagen was. Toen hij met zijn vingertoppen de plek aanraakte deed het al pijn. Het was lang geleden dat iemand hem zo hard geslagen had. Waarschijnlijk was het Myrddin toen destijds geweest in de sportschool. Voordat hij hem knockout sloeg. Alaric zijn blik ging achterom naar Ash. Die nog steeds strikjes en lintjes oppakte, ze even bekeek en weer neer legde. "Blijf jij even hier?" vroeg hij aan de Charizard, die een goedkeurend geluidje liet horen. "Niks geks doen of slopen, want ik stop je terug in je Pokeball." Ash zwaaide met een arm dat hij weg moest gaan en liet het daar verder bij. De draak had de tijd van zijn leven.