Tales of

Sinnoh

Met een diepe frons op zijn gelaat wandelde hij door, een ietwat tragere pas door zijn gebroken been en krukken. Hij mocht er nog steeds niks van druk op zetten en ze hadden hem weer eens gezegd dat hij veel rust nodig had. Nadat ze alles weer open hebben moeten halen hadden ze het hem duidelijk gemaakt dat het zo niet door kon gaan. Myr had zijn schouders willen ophalen toen de arts hem dat had gezegd, maar had zichzelf weerhouden en gewoon braafjes geknikt. Hij wist niet in welke mate het mogelijk zou zijn, want hij kon gewoon niet stilzitten. Als hij thuis bleef voelde hij zich verschrikkelijk, zijn gedachten dwaalden af naar plekken waar hij liever niet was. Afwisseling, activiteiten. Dingen die hem moe zouden maken, want dat had hij nodig. Met alles dat er de laatste tijd was gebeurd leek het hem ideaal om een einde te maken aan dit hoofdstuk van zijn leven en iets nieuws te proberen. De woorden die de ander hem had toegesproken staken hem zeker in het hoofd. HIj wilde veranderen, hij wilde dat hij iets beters kon doen. Hij wilde niet langer die gedachten hebben, gedachten die hem enkel boos maakten, die enkel pijn brachten. Hij moest er een punt achterzetten en snel ook.

Morrígan keek even schuin op naar haar trainer toen ze opmerkte wat voor wervelwind aan emoties door hem heen hingen. De shiny vertraagde dan ook haar pas en scande even haar omgeving. Toen ze een dame zag, holde ze naar deze toe en stak ze blij haar pootjes op terwijl ze wat geluidjes begon te maken om haar aandacht te krijgen. De blonde man merkte al snel op dat zijn Pokémon niet langer aan zijn zijde was en keek op. Hij vertraagde zijn pas, draaide zich zuchtend om en wandelde naar de shiny toe. Even forceerde hij en schuine lach op zijn lippen waarna hij even zijn hoofd neeg en zijn hand opstak als verontschuldiging. Vervolgengs keek hij even naar de shiny Meowstic en gebaarde hij met zijn hoofd mee te komen. Maar de psychic type had andere plannen en draaide zich weer naar de vreemdeling om gewoon simpel 'Hallo!' naar de ander over te brengen. Een vrolijke begroeting. Myr fronste even, niet wetende dat de poes probeerde te praten met deze dame. Hij gaf haar dan ook een zetje met zijn been, zachtjes, gewoon om haar aandacht te krijgen. Maar ze keek enkel om en stak haar tong uit naar hem.

- Lu