Ze was eindelijk gearriveerd in Jubilife city, de stad waar ze haar stage voor het pokemon center zou doen. Ze was tenslotte van mening geweest dat ze niet alles maar in Eterna city kon doen en dat het ook wel eens goed voor haar was om er verder op uit te trekken. Het betekende wel dat ze haar zus mogelijk voor een tijdje niet meer zou zien, maar hun paden zouden vast wel weer kruisen en anders moesten ze gewoon contact opnemen en elkaar bewust opzoeken. Dat hoefde tenslotte niet echt moeilijk te zijn. Ze keek in ieder geval haar ogen uit toen ze de stad binnen stapte. Ze was hier nog niet echt eerder geweest, dus ze zou waarschijnlijk zo verdwaald raken, maar dat zou er mogelijk voor zorgen dat ze juist wat interessants tegen zou kunnen komen. Ze hoorde een geluidje naast haar en ze keek naar de shuppet die naast haar zweefde. Was er iets dat ze van haar moest? Of was het een teken geweest dat de shuppet ook de stad aan het bewonderen was? Ze begreep Hex nog niet heel goed, maar het zorgde er wel voor dat haar ogen voor een moment op de shuppet bleven hangen, afwachtende of de pokemon nog wat anders zou gaan doen. Dit kon tenslotte iets nieuws zijn en dan kon ze het niet missen.
De blondine liep door de stad met de Eevee op haar schouder. Het bruine kopje van de Pokémon wiegde rustig mee met het ritme van Sunset's stappen. Haar Riolu daarentegen, liep schuin voor haar en leek alles om hen heen in de gaten te houden. Riolu was klein, maar liet niet over zich heen lopen. Sunset vermoedde dat hij ook wel een stukje onzekerheid meedroeg, mede door het feit dat hij, bij iedereen die te dicht bij haarzelf of Eevee kwam, door de Riolu werd beschreeuwd. Gelukkig viel hij niet zomaar aan.
Sunset had al ervaring met Pokémon, maar een andere regio was toch even wennen, Sunset had altijd het idee dat ze weer even opnieuw moest settelen. Misschien gold dat ook wel voor haar Pokémon. Terwijl ze door de straten liepen, hoorde ze Eevee in haar oor piepen. Sunset stopte en tilde haar van haar schouder zodat ze Eevee beter kon aankijken. 'Wat is er mis?' Riolu draaide zich meteen om op haar woorden en bekeek de twee. Daarna legde hij zijn pootjes op zijn buik. 'Ah, honger! Nu je het zegt, ja.' Sunset zette Eevee weer terug op haar schouder en liep door naar een kraampje waar ze Pokévoer op zag liggen. Ze rekende af en gaf de twee Pokémon wat brokjes. Sunset hoorde in de verte een vaag geluid en keek om. Riolu reageerde direct, liet zijn Pokévoer vallen en rende in de richting van het geluid. 'Riolu, wacht!' Eevee sprong van Sunset's schouder en de twee rende achter de blauwe Pokémon aan. Gelukkig was hij niet ver weg, Riolu was gestopt bij een jonge vrouw met een zwevende, paarse Pokémon naast haar. 'Sorry, ik hoop niet dat hij jullie wat gedaan heeft?' vroeg Sunset geschrokken.
Ze begreep nog steeds niet wat er precies aan de hand was, maar Hex had duidelijk iets gezien wat er mogelijk nu niet meer was. Het enige wat er daardoor wel gebeurd was, was dat ze de aandacht van een aantal mensen en pokemon om hun heen hadden getrokken. Zo ook van een riolu, die gevolgd werd door een meisje met een eevee. Ze bukte naar beneden en had haar handen op haar knieën terwijl ze de riolu aankeek. "Is er iets of kwam je op Hex haar geluid af?" Had de shuppet andere pokemon naar haar toegeroepen? Was dat wat er aan de hand geweest was? Ze begreep het niet helemaal, maar dit kon nog wel eens interessant zijn als dit het geval was. Haar blik ging van de riolu naar de trainer die meegekomen was en ze strekte weer tot haar volle lengte. "Nee, hij heeft niks gedaan," Als dat wel zo was dan had Hex haar hopelijk wel beschermd. "Sorry, waarschijnlijk kwam het door Hex dat hij ineens hierheen kwam." Misschien was het niet het verstandigste geweest van Hex om de aandacht van iedereen om hun heen te pakken, maar het was nu niet anders meer. "Mijn naam is Scarlet trouwens." Beter om dat uit de weg te hebben, ondertussen ging haar blik kort naar Hex welke weer dichter naar haar toe kwam. Haar aandacht nu gefocust op de Riolu die naar haar toe was komen rennen.
Gelukkig zei de vrouw dat Riolu - ze moest echt nog een naam verzinnen - niets had gedaan. Het was niet dat ze de Pokémon niet vertrouwde, maar ze wist dat hij nogal roekeloos kon zijn. De vrouw legde uit dat hij misschien op het geluid van de Shuppet was afgekomen. Sunset knikte. 'Dat zou het verklaren! Ik ben blij dat hij gewoon nieuwsgierig was.' zei ze vriendelijk. 'Ik ben Sunset, en Riolu en Eevee - ik heb nog geen echte namen uitgekozen,' ze grinnikte. De Shuppet zweefde wat dichter naar de vrouw toe, waardoor Riolu toch besloot dat het blijkbaar oké was, en een paar passen terug zette naar Sunset. 'Ze zijn gewoon erg alert,' vervolgde ze. 'Ben je pas in Sinnoh?' vroeg Sunset geïnteresseerd. Ze was toch wel erg benieuwd naar het verhaal van de ander, en waarom ze naar Sinnoh was gegaan. Waar Sunset trainer was geworden, waren er natuurlijk nog heel veel andere keuzes om uit te kiezen waarmee je samenwerkt met Pokémon.
Ze volgde met haar blik kort wat de Riolu deed en merkte op dat het een zeer interessante pokemon was. Als ze het zich ook nog eens goed herinnerde, dan zou zo'n soort pokemon ook nog heel goed van pas kunnen komen voor de research die ze wilde doen later. Maar dan zou ze er tegen die tijd zelf een moeten vinden. De naam van het meisje was dus Sunset, dat moest ze wel kunnen onthouden. Het was ook niet raar dat ze haar pokemon nog geen namen had gegeven, het was tenslotte iets waar je goed over na moest denken. Het was een van de belangrijkste punten om een band met je pokemon op te kunnen bouwen. "Neem ook vooral je tijd, een naam geven is een belangrijk punt voor de pokemon." Sprak ze dan ook met een kleine glimlach. "Ik ben inderdaad nog niet zo heel lang in Sinnoh, hiervoor woonde ik in Kanto, maar door mijn vaders werk moesten we deze kant uit." Ze ging maar niks over de rest vertellen dat er gebeurd was, met haar zus die het huis uit was gegaan en haar moeder die nog was overleden in Kanto. Dat waren dingen die niemand anders meestal interesseerden.
