Tales of

Sinnoh

Vandaag was het tijd dat hij zijn ronde deed met alles wat hij had gemaakt en geregeld voor zijn vrienden en andere mensen die hij even iets wilde geven voor kerst en nieuwjaar. Hij wist van sommige hun verjaardagen niet eens, dus het moest compenseren. Hij had kalm de theeset, boek en doosjes in een rugzak gedaan. Hij zou alles met taxi of te voet moeten doen. Absoluut vreselijk als je het hem vroeg, maar goed, moest ermee door. Hij zou eens moeten kijken of hij een rijbewijs kon halen of hij echt te kort was ervoor. Hij wist nog goed dat hij eens achter het stuur was gaan zitten in Hoenn en hij amper erover kon zien. Vreselijk. Absoluut vreselijk. maar het was wel handiger dan steeds een taxi te moeten nemen. Natuurlijk kon hij ook een travel Pokémon fixen, maar hij zou echt niet weten wat of hoe dat zelf zou werken. Hij zag zichzelf niet zo snel meer met een grote Pokémon gaan. Het was al eng genoeg dat Aisling groter dan hem was. Hij wist niet goed wat hij moest doen als hij nog iets erbij nam dat zo groot was. Ja, nee, schrap dat allemaal maar want hij zou er geen weg mee kunnen. Dan opnieuw... Als hij echt iets wilde om mee rond te geraken... Ugh. Hij zou er wel eens over denken, maar nu niet, nu was het tijd om een rondje te doen. Gelukkig had hij Rick's pakje al gefixt. Dat was al een grote pak van zijn hart. En misschien de moeilijkste die hij kon geven.

Hij had een soort van schoudertas iets gekocht waar hij Adelyn in kon plaatsen. Hij had het wezentje er rustig in gezet en haar goed ingestopt. Hij stond helemaal klaar, maar moest eerst zijn eerste persoon op de lijst zijn pakje gaan geven. Myr keek even naar poes, die kalm knikte en het ding kalm naar boven begon te dragen met haar telekinese. Myrddin haalde diep adem en ging zelf de lift, al helemaal ingepakt, rugzak op de rug en schoudertas met babyvos erin. Hij was al snel boven en zag dat Morri er ook was. De poes plaatste de Lapras plushie met de strik rond de nek neer in de gang en Myr kantelde zijn hoofd. Hij had ook wel wat andere dingen gekocht voor Miko, maar dat zou later komen. Dit was zijn echte cadeau. Rustig haalde hij zijn holo cats uit en begon hij wat in te typen. Eenmaal het klaar was wandelde, met krukken kut, hij kalm naar de slaapkamerdeur van de redhead toe. Hij klopte er kalm tegenaan en zette vervolgens een enkele pas naar achter toe. Eenmaal de ander opendeed liet hij de holo caster afspelen; 'Een fijne kerst Miko, heb iets kleins voor je gehaald.'

Cadeau in kwestie