Tales of

Sinnoh

Casimir was er klaar voor. Hij moest er wel klaar voor zijn. De laatste weken had hij niet zo hard kunnen trainen als hij van plan was. Daarvoor was er veel te veel tussen gekomen. Maar het zou niets uit maken. Zijn blik gleed naar de zilvere pokémon die naast hem zat. Ze had een zelfzekere blik in haar ogen die gericht was op de gymleader. Ondanks alles, had hij het gevoel dat hij er samen met zijn Ninetales sterker was uitgekomen. Ze zag er even gedreven uit om te winnen. Naast haar stond er ook nog de Shinx die nog steeds geen zin had om in haar pokébal te blijven.

Het feit dat hij hier nu niet alleen stond, maar dat iemand mee aan het toekijken was, zorgde ervoor dat falen geen optie was. De enige manier dat hij de gym zou verlaten, was met een overwinning op zak. Dit was slechts de eerste gym. Als dit hem niet zou lukken, schatten hij zijn kansen voor de toekomstige gyms klein in.

Een diepe zucht rolde over zijn lippen terwijl hij zijn grijze ogen op het kind over hem richtte. Dat iemand zo jong een gym leader kon worden verbaasde hem enorm. Ze leek niet veel voor te stellen en hij had dan ook niet de hoogste verwachtingen. Dit moest hen lukken.

“Laten we beginnen,” sprak hij op.

note -

De uitleg werd gegeven door de scheidsrechter waardoor er geen weg meer terug was. Dit was het en hij moest zijn eerste pokémon kiezen. Sinds de gym veranderd was en het kind nieuwe pokémon had gekregen, wist hij niet wat hij kon verwachten. Al zijn kennis was gebaseerd op de informatie die hij had verzameld over haar vorige pokémon. Het zouden nog steeds bug types zijn, wat in zijn voordeel werkte met zijn fire types, maar de kans was groot dat hij toch voor verassingen kwam te staan.

Zijn blik gleed naar de pokébal in zijn handen, twijfelend of het de goede keuze zou zijn of niet. De pokébal verdween terug en in de plaats daarvan keek hij naar de Ninetales aan zijn zijde. Hij gaf haar een klein knikje en het was genoeg voor haar om te beseffen dat ze het veld op mocht. Met een zelfzekere blik stapte ze naar voor en keek de gym leader aan. Nu was het enkel afwachten welke pokémon de leader als eerst op het veld zou gooien.

note -

Het leven moest wel iets tegen hebben, want van alle pokémon dat de leader kon kiezen, koos ze de enige waar hij amper wat kon doen. Een diepe zucht rolde over zijn lippen terwijl hij naar het afschuwelijke kleine ding keek. Het zou voor problemen zorgen, maar wisselen naar een andere pokémon zou ook weinig doen. Kort gezegd had hij een groot probleem hier. Als hij meer had kunnen trainen, was het misschien beter gegaan, maar voorlopig was het niet alsof hij veel ervaring had. Te bedenken dat dit nog maar de eerste gym was en hij al direct een toeschouwer had die kon zien hoe geweldig het zou gaan. Was opgeven beter dan verliezen tegen een klein kind? Geen van beide klonk ideaal.

Hij stak zijn hand in zijn jaszak en haalde nog eens even diep adem. Een andere keuze dan er het beste van de maken had hij niet. Doordat hij te lang had nagedacht, had de leader haar eerste zet gezet. Vanaf de Anorith kwam er een watergun op volle kracht op de Ninetales af. “Protect.” Deze eerste aanval kon niet direct raken, dat zou hem te snel in het nadeel brengen. De ninetales riep een beschermend scherm op en het water vloog ertegenaan. Langs de zijkanten kwam wat water, maar het zorgde er enkel voor dat haar vacht nat werd. “Sunny day en daarna direct will-o-wisp.” Op deze manier zouden haar aanvallen krachtiger zijn, wat hij in deze situatie absoluut kon gebruiken. De leader bleef echter niet stil en terwijl zijn Ninetales bezig was, kwam de Anorith op haar af voor een metal claw. Net wanneer de kleine vlam verscheen, raakte de klauw haar. De Ninetales sprong met een vertrokken gezicht naar achter om afstand te creëren. Casimir zijn grijze ogen waren vooral gericht op de Anorith, en ja hoor, kleine vlammen kwamen van hem af.

Dit was al goed. Op deze manier kwam hij er misschien. “Nu confuse ray.” Een klein geel bolletje vloog op de Anorith af en begon rondjes te draaien. Hij moest ervoor zorgen dat de tegenstander de kans niet kreeg te veel aanvallen uit te voeren. Het kind aan de overkant riep voor een ancient power en jammer genoeg vlogen de stukken steen de lucht in en gingen recht op de Ninetales af. “Quick attack om de stenen te ontwijken.” Ze begon te lopen zo snel haar poten het aan konden. De eerste steen wist ze succesvol te ontwijken door opzij te lopen en de tweede en derde miste haar volledig door doordat ze haar topsnelheid had bereikt. Eenmaal de stenen stopte met komen, stond ze weer stil en keek naar de Anorith, wachtend op een volgende aanval.

De anorith liet een pijnlijk geluid horen door de vlammen die nog steeds niet waren gedoofd. Om daarvan af te geraken, wilde de leader dat er een fontein gecreëerd werd met zijn water gun, maar door de confusion, raakte hij zichzelf ermee. Het zorgde ervoor dat Casimir opgelucht adem haalde. Het was nog niet over, daar was hij zeker van. “Gebruik Hex.” Voor dat de pokémon de vlammen wist te doven. Een kreet kwam bij de anorith vandaan, die duidelijk een hele hoop pijn voelde.

Opnieuw probeerde de leader hetzelfde, maar deze keer lukte het de Anorith om het te doen zonder zichzelf pijn te doen. Een water gun werd afgevuurd op de lucht en viel vervolgens zonder enige kracht over de tegenstander heen zodat het vuur gedooft werd. Slim gespeelt. “Fire Blast als het water eenmaal weg is.” Vlammen verschenen alvast rond de bek van zijn Ninetales. Zodra het laatste water de grond geraakt had, werd de bal vuur op de Anorith af gegooid. De leader riep nog om het te ontwijken, maar helaas was het te laat.

De anorith stond echter weer op, ondanks dat het moeite koste. Er werd opgedragen een harden uit te voeren en vlak daarna een Smack Down. Een grote steen werd op de Ninetales afgegooid. “Ontwijk het,” zei Casimir snel en zijn pokémon sprong uit de weg, maar hij had niet opgemerkt dat een tweede smack down al onderweg was en het raakte de Ninetales volop. Zijn pokémon vloog een eind weg en belandde op de grond.

Met geklemde kaken keek Casimir toe. “Niet opgeven, dit is niet over,” zei hij tegen de Ninetales die moeite had met recht te geraken. Hoe één aanval zoveel schade kon aanbrengen. “Disable,” zei Casimir snel, voor dat de leader de kans kreeg om haar aanval kon uitspreken en aan haar gezichtsuitdrukking was het duidelijk dat ze hier niet blij mee was. Ondertussen stond de Ninetales ook alweer op haar poten.

“Fire spin,” klonk er op hetzelfde moment als een ancient power. De stenen van de aanval van de Anorith vlogen door de vlammen heen, maar het was niet genoeg om ze te breken. De stenen wisten de ninetales volop te raken en de werd naar achter gekatapulteerd, maar de Anorith werd omhuld door de hevige vlammen die niet uit wilde gaan. De leader probeerde weer hetzelfde uit te halen met de water gun als hiervoor, maar de anorith luisterde niet doordat het in paniek was.

Om te zien hoe dat afschuwelijke ding niet wist waar het moest kruipen deed iets met hem. Casimir kon zich maar al te goed herinneren hoe het voelde om geen blijf met jezelf te weten, maar dat mocht hem niet tegenhouden in deze situatie. Het was een gevecht en hij moest dit winnen, dit was niet het moment om na te denken over de gevoelens van pokémon. “Ga voor een Iron Tail.” De Ninetales kwam moeilijk op gang, maar eenmaal dat ze vertrokken was, had ze snel haar snelheid terug gevonden. Een zilveren glans verscheen over al haar starten voor ze door de vlammen heen, de anorith wist te raken.

Hij wilde zeker zijn dat hij schade zou aanrichten, en dit was het ideale moment. De kleine pokémon probeerde weer recht te geraken, maar het was traag. “Nog eens Iron Tail.” De Ninetales leek even te twijfelen, maar rende dan op de andere pokémon af, om hem nogmaals te raken met haar starten. De kleinere pokémon lande de grond op en Casimir hield zijn adem in terwijl hij toekeek. Zijn ogen landen even op de Ninetales, die stond te trillen op haar poten door de hevige inzet van dit gevecht. Hij was er zeker van dat ze het ook niet veel langer zou volhouden, maar hij kon enkel afwachten.

note -

Een opgeluchte zucht rolde over Casimir zijn lippen terwijl hij het gevoel had dat er een hele last van zijn schouders was gevallen. Dat was de eerste pokémon verslagen, nu had hij er nog een tweede te gaan. Hij had gehoopt dat de Ninetales het aan zou kunnen om het volgende gevecht ook te winnen, maar helaas. De pokémon stond wankel op haar poten en ook al was het duidelijk dat ze haar best deed om rechtop te blijven, zakte ze door haar poten.

Vervelend, maar er kon niets aan gedaan worden. Hij pakte haar pokébal erbij en liet haar terugkeren terwijl dat een volgende pokémon op het veld gestuurd werd. Een lelijk insect ding dat ook wel bekend stond als een larvesta. Dit zou iets makkelijker worden als de vorige, hoopte hij. Hij had al een pokébal en liet de Salandit eruit.

Met een gemene grijns op zijn gezicht, staarde de pokémon naar de insect alsof het een lekker hapje was. Haar staart was gevaarlijk aan het zwiepen terwijl ze aan het wachten was. “Begin met Smog, daarna ember tot je het raakt.” Een dikke zwarte rookwolk verscheen over het gevecht, wat het onmogelijk maakte voor beide trainers om te zien wat er aan de hand was. In de dikke wolk was soms een rode gloed te zien van de vlammen die afgevuurd werden De Larvesta was gelukkig niet zo heel snel, waardoor het voor de Salandit makkelijk was om hem te raken.

Een leech life werd uitgevoerd door de tegenstander waardoor de Larvesta nu ongeveer wist waar de Salandit zich bevond, maar Casimir maakte zich niet teveel zorgen. De leader riep naar haar pokémon om aan te vallen met een flame wheel. “Ontwijk het,” commandeerde hij, maar zag even later de Salandit uit de rook vliegen die langzaam aan het verdwijnen was. Het veld was weer zichtbaar en de donkere pokémon stond er alsof er niets was gebeurd. Het maakte niet uit, de aanval had amper iets gedaan. Nu dat hij terug zag wat er aan de hand was, merkte hij ook op dat de tegenstander poisoned was. “Nu thunder wave.” Hoe harder hij ervoor kon zorgen dat de tegenstander niet kon bewegen en niets kon doen, hoe makkelijker voor hem. De elektrische schokken rond de Larvesta, deden hem even terug denken aan de eerste ontmoeting met Alain zijn zusje.

“Nu Fire Blast.” De Salandit ademde diep in alvorens het een grote bal vuur naar de andere spuugde. Het was krachtig genoeg om een brandspoor na te laten op de grond. De Larvesta wist helaas snel genoeg opzij te springen en gebruikte string shot om zich naar haar tegenstander toe te trekken alvorens aan te vallen met een façade. Door haar status conditions, bracht het extra veel schade toe en het was te merken aan de Salandit die pijnlijk op haar poten probeerde te blijven staan. “Nogmaals Fire Blast.” Opnieuw vulde de hevige vlammen de ruimte en Casimir was er zeker van dat de temperatuur al een paar graden gestegen was. De Laversta deed een poging om uit de weg te gaan, maar zijn lichaam niet het niet toe en hij keek oncomfortabel door de elektriciteit, en dan angstig toen hij de grote hoeveelheid vuur zag. Het raakte hem volop.

De Salandit keek tevreden met zichzelf en zwiepte nog wat met haar staart, klaar om dit verder te zetten. “Poison Fang.” Casimir had een kleine glimlach op zijn gezicht, terwijl hij toekeek hoe zijn pokémon op de tegenstander af liep, die niet kon bewegen en geen kant uit kon toen de tanden in zijn vel werden gezet. Dit was te makkelijk. Met een Giga Drain wist de Larvesta te ontsnappen, omdat de Salandit niet wist wat er gebeurd. Ze liet los en sprong achteruit, maar kon de aanval niet ontwijken, echter leek het bijna niets te doen.

Toch nam de Larvesta deze kans om weer afstand te creëren tussen de twee individuen. Het werd opgedragen voor een flame charge. Vlammen wikkelde zich om het lichaam van de kleine pokémon, maar toen het begon te lopen, stopte het halverwege en viel de grond op door het gif dat door haar lichaam heen raasde. De vlammen verdwenen weer en de grijns bij Casimir groeide enkel. “Doe nogmaals een Fire Blast.” Hij wist dat het een veeleisende aanval was en dat zijn pokémon uitgeteld aan het raken was, maar dat maakte niets uit. Ze moest doorzetten en verder gaan tot haar absolute limiet. Opgeven was geen optie en ze moest haar potentieel ten volste gebruiken.

De Larvesta wist de vlammen niet te ontwijken, doordat haar lichaam haar in de steek liet en werd volop geraakt. Zijn Salandit was ondertussen hevig aan het ademen door de inspanning en zag eruit alsof ze op haar laatste krachten bezig was. Door het gebrek aan training, was hun uithoudingsvermogen niet optimaal, maar het maakte niet uit. De gym leader vroeg nog eens op een Facade en haar Larvesta deed er alles aan om in beweging te komen. Het deed Casimir even klikken met zijn tong. “Nog een fire blast,” zei hij simpel.

Wanneer de Larvesta bijna bij de Salandit was, werden de vlammen afgevuurd en gingen recht op de aankomende pokémon af. Casimir hoopte dat deze laatste aanval ervoor zou zorgen dat de tegenstander klaar was met vechten, maar het viel nog af te wachten.

note Zet Salandit in

Beide pokémon werden geraakt en stonden beide even moeizaam op. Casimir zijn gezicht vertrok bij het beeld, maar hij herstelde zich al snel weer. Nee, dit was in orde. Hij moest gewoon zien dat zijn pokémon met minimal effort nog genoeg schade aan kon richten, zonder zelf geraakt te worden. De aanvallen van de Larvesta zouden niet veel doen, maar alle damage die hij kon voorkomen telde.

“Salandit, gebruik sweet scent.” Een roze mist kwam uit de bek van de Salandit en vulde het veld. De geur van vuur verdween en maakte plaats voor een zachte zoete geur. Ondertussen was hij er zeker van dat de toxic ook was uitgewerkt, want de pokémon leek niet langer in constante pijn. Tijd om dat te veranderen. “Gebruik smog en daarna poison gas.” De roze wolk verdween volledig toen de zwarte wolk werd gemixt met de paarse giftige wolk. Voor een tweede keer kon hij niet zien wat er op het veld gebeurde, en omdat hij geen risico’s wilde nemen, wilde hij zijn pokémon er niet in sturen. De smog zou ervoor zorgen dat de Larvesta vergiftigd werd en de poison gas zou extra schade aanrichten.

Een stringshot werd afgevuurd op het plafond, waardoor de larvesta de lucht in vloog en zo wist te ontsnappen aan de verstikkende gassen. Casimir had zelf zijn arm tegen zijn mond en neus gelegd om zichzelf af te schermen. De leader riep voor een flame charge en vuur vormde zich om de Larvesta voor hij op de Salandit af ging. “Ontwijk het!” Het was nipt, maar zijn Salandit sprong net opzij en wist op een haar na de aanval te ontwijken. “Nu scratch,” zei Casimir waarna hij zijn hand weer voor zijn mond hield en moest hoesten. Zijn Salandit luisterde echter en draaide zich snel om en krapte de Larvesta met lange klauwen.

De Larvesta zorgde weer voor wat afstand, zodat hij niet een tweede keer geraakt zou worden, maar daarom hoopte Casimir dat de sweet scent zijn werk gedaan had. “Poison Fang.” Zijn Salandit kroop zo snel haar benen haar nog in staat stelde naar de tegenstander en opende haar bek wagenwijd. De leader riep nog dat haar pokémon het moest ontwijken, maar hij bleef staan en keek enkel toe hoe de Salandit haar tanden in haar vel plaatste. “Nu nog een Fire Blast.” Ze moest hiervoor de Larvesta los laten, maar de pokémon was niet snel genoeg om veel afstand te creëren en werd van een korte afstand geraakt door de kruisachtige rode vlam en werd weggekatapulteerd.

Met haar mond open, stond de Salandit hevig te hijgen terwijl ze keek naar de Larvesta. Ook al zag ze eruit alsof ze klaar was om weer vooruit te schieten, wist hij dat de pokémon zo goed als haar limiet had bereikt. Alsnog likte er vlammen langs haar lippen, klaar om nog een fire blast af te vuren en even twijfelde Casimir. "Doe maar." De vlammen vlogen af op de pokémon die al op de grond lag door de vorige aanval, maar hij kon beter zijn.  De Larvesta werd dan ook volop geraakt, een tweede keer van heel dicht bij. Casimir wilde niet dat het weer op stond. Zijn vinger jeukte dan ook om nog een derde Fire Blast af te vuren. De pokémon gewoon de kans niet geven om recht te komen en hem dwingen neer te blijven. Maar gezien Alain aan het kijken was, zou hij dat niet doen.

note Zet Salandit in