Tales of

Sinnoh

Binnenkort zou ze afreizen naar Snowpoint City om daar het festival bij te wonen. Ze had het Alain beloofd. Maar desondanks vond ze het spannend en eng. Het laatste festival waar ze was geweest, het Harvest Festival, was zo ontzettend druk geweest. Ze had het overleefd, maar daar was alles ook wel mee gezegd. Een zachte zucht ontglipte haar. Het zou wel goedkomen, toch? Kon niet anders. Het moest wel goedkomen. En dit keer zou ze met Al erheen gaan... Ja. Het zou een goede dag worden.

Ze liet zich neerzakken op de rand van een fontein waarvan het water met prachtige stralen in het rond spoot. Ze keek een tijdje over haar schouder heen waarna ze een broodje uit haar tas haalde, het papier eromheen wegvouwde en een hap nam. Gewoon even rust en stilte. Enkele kruimels vielen van haar papiertje af en rolden over de grond heen.

Ietwat onrustig zette ze haar sandwich aan haar mond en nam ze een hap, haar blik op de lucht gericht. Een zachte zucht onsnapte haar. Ze vond het allemaal maar spannend en het contest kwam dichter en dichter. Ze had het deze keer niet eens voor elkaar kunnen krijgen om te oefenen. Ze had haar broodje iets laten zakken, haar blik op oneindig gericht.

Grote fout om eerlijk te zijn, want een Rookidee dacht dat het ook wel lekker was.

Een zachte gil ontsnapte haar terwijl ze haar ogen open sperde. Wild flapperende vleugels sloegen haar in haar gezicht terwijl een vogeltje probeerde om het broodje af te pakken. Ze sloeg zelf met haar armen om zich heen om de Pokémon weg te jagen, maar het mocht niet baten. Even verloor ze haar balans en was ze bang dat ze achterover de fontein in zou vallen, maar uiteindelijk wist ze zichzelf omhoog te hijsen en begon ze te rennen van de vogel, hopende dat ze sneller was dan dit kleine monster.

[Run]

Natuurlijk deed het rennen niet heel veel. Vleugels sloegen nog steeds boos tegen haar hoofd aan. Rey zwiepte met haar armen in een paniekerige poging om de vogel af te schudden, maar in plaats daarvan werd ze in haar handen gepikt. Gelukkig was Rey niet het type om dan een heel terras bij elkaar te schelden. Maar fijn was het niet. Ze had geen idee wat ze met de vogel aanmoest en zwaaide met haar Sandwich.

Net toen ze besloten had dat de enige optie was in de fontein te springen, had ze nog het korte, briljante idee om haar elektrische type los te laten. Ze liet Celeste uit de Pokéball. "Doe iets!" riep ze naar de Minun, zwaaiend met haar armen naar de Rookidee. Celeste keek eventjes verward, maar daarna deed ze toch een Thunder Wave.

Ze blies haar adem enigszins opgelucht uit toen de Rookidee naar de grond dwarrelde. Enkele veertjes vlogen in het rond. Voor een moment keek Rey wat geschrokken naar de vogel die schokkend op de grond lag, maar daarna, besloot ze toch maar dat ze opgelucht adem moest halen. De Rookidee zou er wel bovenop komen.. toch?

Veel tijd voor opluchting had ze niet. Een tweede Rookidee kwam woest kwetterend aangevlogen. Met een gloeiende snavel dook de Pokémon naar beneden. Rey kon nog nauwelijks wegduiken en barsten sloegen in de stenen van de fontein waar de Rookidee neerkwam. Dit keer had Celeste geen prompting nodig. De Minun schoot een stevige Thundershock in de richting van de Rookidee. Rey, daarentegen, wachtte er niet eens op. Die zette het gewoon op een rennen, diep de steeg in. Weg weg weg.

[Runnn]

Waar ze dacht dat ze klaar was met de dag, dat ze, nu ze een steeg in gerend was, veilig zou zijn voor al het gevogelte, bleek niks minder waar te zijn. Haar rennende voetstappen maakten een hol geluid dat echo'de tegen de wanden van de steeg. Enkele waslijnen wapperden hoog boven haar terwijl en maakten een flapperend geluid. Daardoor kwam het besef net wat te laat dat ze nog iets anders hoorde flapperen. Pas toen Celeste een gilletje slaakte, had Rey door dat het helemaal geen schone was was.

Ze was zich nog aan het omdraaien toen ineens een harde tik op haar hoofd haar bij de les bracht. Een Rookidee fladderde rond haar hoofd heen en tikte nog een keer hard met zijn snavel op haar hoofd. "Auw!" Rey wankelde wat achteruit en greep naar haar hoofd. Dat werd sowieso een ei. "Celeste-" bracht ze uit en met nog een sterke Thundershock, joeg de Minun de vogel weg. Nog heel eventjes keek ze naar de Rookidee die eventjes in de war was, waarna ze heel hard doorrende en de eerste de beste winkel in ging. Geen Rookidee's hier, tyvm.