Tales of

Sinnoh

Haar ademhaling kwam in kleine wolkjes naar buiten in de lucht terwijl ze plaats nam op een kruk. Ze had wel vaker gevist met haar vader, dus in principe kende ze de klappen van de zweep, maar toch vulde haar hart zich met een vrolijke opwinding dat ze nu een keertje zelf ging vissen. Het was zo lang geleden. Misschien moest ze een keertje een hengel kopen en dit vaker doen.

Ze grinnikte om zichzelf en deed wat aas aan de haak. Ze liep een beetje te hard van stapel. Misschien eerst maar eens kijken hoe het haar vandaag beviel. Meerdere mensen zaten al bij de wakken te vissen. Misschien zou ze helemaal niks ophengelen. Ze glimlachte en schudde haar hoofd, terwijl ze de dobber in het water liet plonzen en het zichzelf wat meer gemakkelijk maakte. Zou wel heel erg wat voor haar zijn. Snow had ondertussen plaats genomen naast haar op het ijs, waar Ava wat waarschuwende blikken om zich heen wierp. Ijs Pokémon hebben was wel makkelijk. Ze hielden het in ieder geval prima uit in de kou.

De hengel bewoog op en keer. Geïnteresseerd keek Lucie omlaag naar het water. Ook Snow en Ava kwamen iets dichterbij, nieuwsgierig naar wat er ging plaatsvinden. Uiteindelijk ging de dobber met een ruk naar beneden en Lucie zette de lijn meteen strak, een poging doende om de hengel niet uit haar handen te laten slippen. Gelukkig lukte het nog en wist ze tegenkracht te geven.

Uiteindelijk brak een wezen het water en het was.. geen vis? Een Cubchoo plofte op het ijs neer, zijn vacht uitschuddend. Eventjes keek het beertje Lucie met grote verbazing aan, waarna het nieste en een flinke snottebel langs zijn neus naar beneden droop. Ieuw. "Uhm.. Sorry daarvoor kleintje," zei ze tegen het beertje, waarna ze het weg liet wandelen, over het ijs heen. Arceus. Met een zachte lach schudde ze haar hoofd, waarna ze zich weer tot het ijs wendde. Met een zachte hum gooide ze haar hengel weer uit. Poging 2.

[Skip beer]

Ze keek nog eventjes het beertje na terwijl het al druppend over het ijs liep. Af en toe nieste de Pokémon nog, zijn snottebel vergrotend. Nee, deze Pokémon hoefde ze nooit in haar team te hebben. Kreeg ze een beetje de kriebels van. Corona kwam niet van de Zubats, maar van de Cubchoo's. Gelukkig waren er nog meer kansen. "Zelfs jij hebt geen snottebellen na zoveel jaren in een steen gezeten te hebben," merkte ze op naar Snowstorm met een korte lach, waarna ze met haar hoofd schudde.

Ava wees echter al vrij snel naar haar hengel en toen zag Lucie dat haar dobber weer onderwater ging. "Oh hey," bracht ze uit, waarna ze de lijn strak zette. Voorzichtig begon ze de lijn binnen te halen met het katrolletje, waarna ze al snel zag dat er.. weer geen vis omhoog kwam. Met licht opgetrokken wenkbrauwen, terwijl de kerstmuziek in haar oren tetterde, keek ze naar de Piplup die aan de lijn hing. Een starter, maar in principe niet echt iets waar ze wat aan had voor haar onderzoek naar traiteds. Eventjes twijfelde ze nog of Am dit nog leuk vond voor haar zwembad, maar vervolgens haalde ze de Piplup los van de hengel, waarna ze hem liet gaan. Tijd voor poging 3.

[Skip]

Nog een laatste keer liet ze haar hengel in het water dippen terwijl de slechte kerstmuziek haar oren aanviel. Ze mocht drie keer een Pokémon ophengelen en ze wist zeker dat ze er niet stiekem een vierde keer achter aan kon sneaken. Er liepen mensen tussen de wakken door om het in de gaten te houden dat iedereen netjes opviste waarvoor hij of zij betaald had. Lucie kruiste haar vingers. Traited, traited please, waarna ze diep uitademde en haar ogen sloot. Samen met Ava en met Snow bleef ze wachten terwijl de dobber eindeloos op het water bleef drijven. Het leek alsof de poel spontaan leeg was.

Maar uiteindelijk ging de dobber naar beneden en zonder twijfel. Lucie trok de hengel meteen omhoog, ogen glimmend van plezier. Ze was zo benieuwd wat ze omhoog kreeg. Het was best wel zwaar, zwaarder dan wat ze de vorige keren omhoog kreeg. Dus het was in ieder geval anders dan wat ze gehad had. Maar uiteindelijk brak het water oppervlak en een doodgewone Spheal keek haar met grote ogen aan. Lucie grijnsde naar de ronde Pokémon. Nou, dat was niet waar ze op gehoopt had, maar wel een lieve Pokémon. ”Wil je met mij mee?” Ze twijfelde kort, maar vervolgens drukte ze toch een Pokéball tegen het hoofdje.

[Catch]