Blauwe ogen kleurden rood en de Lycanroc zakte door zijn voorpoten. Het gegrom klonk lang zo speels en enthousiast niet meer, in plaats daarvan diep en
kwaad. Stukken grond vlogen richting de Arcanine en raakten hem volop, maar ondanks de super effectieve aanval, leek het hem weinig te deren. Er was het geluk dat ze hier niet alleen waren. Alain zag hoe meer aanvallen de Arcanine wisten te raken en een luid gegrom weerklonk van de grote Pokémon. Hij werd bozer en bozer en Alain zette een stap naar achteren, tweekleurige ogen gericht op het
monster.
Ze moesten een manier hebben om dit beest te verslaan. Alain’s vingers krulden zich al om de Pokéball van een tweede Pokémon. Rue zou hij het veld niet op kunnen zetten; haar Drought ability zou de vuuraanvallen van de Arcanine
ook sterker maken. Reed en Sylvan waren in het nadeel. Maar, Aster? Aster was misschien een optie met zijn water—
De Arcanine gebruikte een Burn Up, een vuuraanval waarmee hij probeerde elke Pokémon in het veld te raken. Ook verloor hij zijn Fire-typing, wat betekende dat van hieruit geen enkele aanval nog super effectief noch zwak tegen de Pokémon was.Shit.
Fuck.
“
Ari! Protect!” riep Alain uit. De Lycanroc schoot op de eerste Pokémon in zijn buurt af en gebruikte een Protect om zichzelf en de ander te beschermen van het vuur wat in hun richting kwam. Zodra het veld verdween, was het tijd voor verdere actie. “
Thunder Fang!” Elektrische schokken kwamen van de tanden van de Lycanroc, voor deze zich afzette en richting de Arcanine schoot.