Tales of
Sinnoh

Journey Card
IT'S A WHOLE NEW PLACE

Wishlist: Mareanie (Obsidian Traited)
Zie PC voor TM's, Luxury Ball, Heart Scale, Poison Gem

Huidig terrein: Beach
Modifier gebruikt: Ability Run Away wordt mogelijk gebruikt

Er kon veel gezegd worden over papa en mama Bijoux, maar efficiënt waren ze zeker. Al op jonge leeftijd was er een spaarrekening geopend, waar eigenlijk niet aangezeten mocht worden tot een zekere trouwdag, waar het kind samen zou gaan wonen en het geld eindelijk uit zou geven aan het leuke gezinnetje wat eraan kwam… juist. Gezinnetje. Hij rolde zijn ogen bij de woorden die hij zijn ouders al kon horen zeggen. Nu hij echter zijn contract had getekend met een inkomen en de spaarrekening om aan te vullen… was het tijd om eindelijk los te laten. Hij kon niet langer onder hun duim blijven leven als hij gelukkig wilde zijn.

En dat was hoe Alain op het strand in Sandgem Town was geëindigd, na een hele dag huizen bezichtigd te hebben. Het was een raar idee, vooral nu hij dit alleen deed. Hij had iemand kunnen vragen om mee te gaan, maar… dat was het punt, toch? Hij zou dit zelf doen. En dan zou hij een kamer voor Rey regelen, zodat ook zij haar afstand van hun ouders kon nemen als het nodig was. En dan was er nog—

Nee, dat was op de zaken vooruit lopen. Hij haalde even diep adem, tweekleurige ogen gericht op zijn Pokémon. Aster was in het water gedoken en leek het daar perfect naar zijn zin te hebben. Rue en Ari renden door het zand achter elkaar aan. Hij kon het niet laten even kort te lachen bij het uitzicht. Zou dit het dan zijn? Sandgem Town? Hij beet even kort op zijn lip, blik gericht op de zonsondergang. Misschien zag hij zichzelf hier nog wel oud worden.

A NEW JOURNEY
IT'S A WHOLE NEW WORLD

Een zachte zeebries woelt door je haren heen en de golven rollen lui het strand op. Alles lijkt rustig.. Alles lijkt vredig.

Blijf je nog even zitten en genieten van deze vrede? Of sta je op en loop je door?

Oog in oog zat hij op de grond met het monster. Blauwe ogen keken zijn kant op en Alain keek streng terug. Het monster zakte door zijn voorpoten en schudde zijn kont heen en weer alsof het een nieuwe videoclip van Nicki Minaj of een 14-jarige op Tiktok was en Alain’s ogen verwijdden toen hij zich realiseerde dat er niet met dit monster onderhandeld kon worden. Hij had zijn keuzes al gemaakt en alles wat Alain kon doen was dat accepteren.

“Ari…”

Maar het was tevergeefs. Het beest rende het water in en begon vrolijk op en neer te dartelen als een kalf wat voor het eerst het gras onder zijn voeten voelde. Water spatte alle kanten op, Aster schoot geschrokken weg en Rue keek alsof haar hele bloedlijn was beledigd bij het zien van water.

De grootste fout die Alain die dag maakte was blijven zitten. Want voor hij het wist stonden blauwe ogen weer op hem gericht en speelde het oh no-geluidje zich weer af. Zoomies. Ari’s staart hing tussen zijn benen terwijl hij begon te rennen met zijn achterlijf veel te ver naar voren geduwd. Hij rende eerst drie cirkels om Alain heen, voor hij volop tegen zijn trainer knalde en hem achterover in het zand duwde. Een natte, vieze tong gleed over zijn gezicht heen terwijl hij wilde lachen en huilen van de situatie en de verdomde pijn in zijn ribben.

Pyukumuku
Innards Out

Een vieze, koude, natte vlek wordt steeds duidelijker merkbaar op je rug. Een Pyukumuku had besloten achter je te gaan chillen en je bent vol bovenop hem gevallen. Dat heeft genoeg schade opgeleverd om de Innards Out ability te activeren. Yuck, lig je nu in de ingewanden van dat ding?

Blijf je nog even zitten en genieten van deze vrede? Of sta je op en loop je door?

Daar stond hij dan. Paars-gouden ogen keken vol disgust naar het wezen waar hij op was gevallen. Daarna had Alain zich snel overeind geduwd en het shirt over zijn hoofd uitgetrokken, waardoor hij hier nu stond. Zonder shirt. Hij hield het ding in één hand en—

Shit.

“Sorry!” riep hij nog uit naar de Pyukumuku, voor hij het shirt opvouwde en langs zijn rug wreef. “Ari!” ging hij door. De hond kefte ook iets wat vast geen excuus voor moest stellen, voor deze weer als een absolute debiel over het strand begon te racen. Alain liet nog een zucht klinken en haalde even een hand door zijn haren, terwijl de Vulpix nog een laatste keer gromde naar de Pyukumuku. “Laat dat arme ding met rust, Rue!”

Het was tijd om verder te gaan met de strandwandeling.

Wingull
Keen Eye or Hydration

Terwijl je loopt landt er een Wingull op je hoofd. Hij nestelt zich vredig in. Is dit nu een belediging voor je haar? Lijkt het een vogelnest?

Laat weten hoe je hiermee omgaat en tag het teamlid na jouw post.

Vandaag scheen de rust hem niet gegund te zijn. Een Wingull landde op zijn hoofd en Alain keek beteuterd omhoog, vanaf waar hij de snavel van de Pokémon kon zien. Het was geen populaire mening, maar hij vond zo’n vogel ergens nog best schattig. Hij wist echter beter dan ze te voeren, dus lachte hij kort, voor hij zijn hoofd even schudde om het wezen weg te jagen van zijn hoofd.

Hij was er vrij zeker dat de straal water die Aster afvuurde bedoeld was om te helpen, maar toen hij de helft ervan in zijn gezicht kreeg, keek hij toch even met geheven wenkbrauw op. Met de schone kant van zijn shirt veegde hij in zijn gezicht, waarop hij de Vulpix hoorde grommen naar zijn Buizel. “Kalm aan jij,” waarschuwde hij haar, voor hij weer begon te lopen. Ari was nog altijd over het strand aan het rennen, maar al te blij met zijn vrijheid op het moment.

Wingull
Keen Eye or Hydration

Oh water! Dat is leuk! De Wingull scheert een rondje door de lucht heen en landt weer op je hoofd, uitdagend zijn vleugels spreidend. Nog een keer, nog een keer!

Laat weten hoe je hiermee omgaat en tag het teamlid na jouw post.

Oh. De Wingull landde weer op zijn hoofd en Alain keek wat verbaasd omhoog, voor hij zacht begon te lachen. De Buizel keek gespannen in zijn richting en wachtte op de goedkeuring om nog een straal water uit te mogen spugen, maar tweekleurige ogen stonden streng op hem gericht. Neen.

Helaas was Aster een jong beestje en soms was de drang om iets alsnog te doen, groter dan welke reden hij ook had om het niet te doen. Er werd nog een straal water afgevuurd. Dit keer hoger, zodat het Alain niet in zijn gezicht zou raken, in een poging met de Wingull te gaan spelen. Ondertussen wapperde Alain nog een keer met zijn hand. “Aster, kom op! Genoeg nou, laat die Wingull met rust.”

Wingull
Keen Eye or Hydration

Wingull lacht kwetterend als een fax apparaat en vliegt op van je hoofd, een straaltje water terugsturend naar Aster. Pas wanneer hij een beetje naast je vliegt, valt het visdraad je op rond zijn pootje.

Laat weten hoe je hiermee omgaat en tag het teamlid na jouw post.

Het leek erop dat de Wingull en Aster het wel met elkaar konden vinden. Alain was van plan geweest om rustig door te lopen en zijn strandwandeling af te maken, toen hem opviel hoe het pootje van de Wingull erbij hing. Hij hoopte allereerst dat hij het lichte blauw verkleurende zich had ingebeeld, tot het hem opviel dat er inderdaad wat mis was met het pootje van de Wingull. Was dat… was dat een draad?

“Hey, kleine, kom ‘s hier?” vroeg hij voorzichtig aan de Wingull, waarna hij zijn linkerarm op tilde, zodat de Wingull erop kon landen. Op die manier kon hij de poot van de Wingull even nakijken, in de hoop dat het draadje los genoeg zat om er zelf af te halen. Anders moest hij… Hm. Nee, met iets van een schaar zou het dan vast wel lukken, toch? Hij woonde immers zo dichtbij.

Wingull
Keen Eye or Hydration

Oogjes vol van vertrouwen, landt de Wingull op je uitgestrekte arm. Tevreden begint hij iets door je haren te wroeten, alsof hij je haar wil poetsen.

Laat weten hoe je hiermee omgaat en tag het teamlid na jouw post.

De Wingull landde op zijn arm en begon zich te vermaken met Alain’s haar, wat hem de kans gaf om beter naar het visdraad rond het pootje van de Pokémon te kijken. Hij probeerde het los te krijgen met zijn vingers, maar dat leek absoluut geen doen. Een zachte hum verliet zijn mond en hij liet een zucht ontsnappen. Maar welke Pokémon zou hem kunnen helpen? Ah…

Alain viste een Pokéball van zijn tas en al snel vloog de Pidgey voor zijn neus. “Bailey, krijg jij dit los?” vroeg hij, waarna hij voorzichtig aan het visdraad trok. De Pidgey nam plek op zijn andere hand en met haar snavel pakte ze voorzichtig het visdraad beet, waarna ze haar kaken op elkaar klemde. Als een natuurlijke schaar beet ze zo voorzichtig door de draden heen, tot de Wingull zijn pootje weer vrij had. De Pidgey hopte trots op Alain’s hoofd en nestelde zich in zijn haar alsof het een vogelnest was (dit werd toch wel erg beledigend), waarna Alain te Wingull tevreden over zijn kopje aaide.

“Kijk eens aan. Nu kun je terug naar je vrienden,” beloofde hij de Wingull. Er waren vast meer Wingull in de buurt van het strand.

Wingull
Keen Eye or Hydration

Natuurlijk gaat de Wingull niet weg. Toeterend als een fax apparaat van blijdschap, schuifelt hij omhoog langs je arm, om vervolgens op je schouder, in de holte van je nek te nestelen en zijn vleugels op te vouwen, een tevreden zucht loslatend.

Wingull wil zich onofficieel bij je team voegen en kan bij een bond van 15% gevangen worden! Neem je hem mee of ben je harteloos?

Laat weten hoe je hiermee omgaat en tag het teamlid na jouw post.

De Wingull toeterde vrolijk en Alain vouwde zijn wenkbrauwen bedenkelijk samen. Toen het beestje zich kwetterend in de holte van zijn nek nestelde en tevreden zuchtte, wist hij al precies wat dit betekende. Hij zou het beestje weg moeten sturen als hij niet wilde dat het mee naar huis kwam op dit punt. Hij schudde zijn hoofd even, waardoor de Pidgey ontevreden geluiden maakte. Oké, oké.

“Vooruit dan maar, buddy. Als je niet meer weg wil, mag je meekomen,” liet hij met een zucht los. Hij floot even kort om de aandacht van Aster, Ari en Rue te trekken. “Kom, jongens. Dan gaan we wat eten en naar huis.” Het was een lange dag geweest en er kwamen nog veel meer beslissingen aan.

Tales of Sinnoh

Start the journey of a lifetime

Switch account

Tales of
Sinnoh