Tales of

Sinnoh

Okay oops. Het hele idee van ijsvissen wat door een wak in het ijs vissen. Maar ze had niet het idee dat een extra wak de bedoeling was. Noch had ze ook maar enig idee of de twee pokémon het hadden afgesproken of dat dit toeval was. Met Risu op haar schouder en Inuya tegen haar aan, had ze een henkeltje laten zakken. Iwako had die kans genomen om een stukje verderop met zijn kop een extra gat te maken in het ijs. Mizu had die kans dan weer gezien en was uit zijn pokéball gegaan, het water in. Ze had niet echt het idee dat het goed zou zijn voor de pokémon. Magikarp konden toch helemaal niet zo goed tegen de kou? Ze bleef een beetje bezorgd aangezien ze geen idee had of ze haar pokémon ooit nog terug zou zien. Maar zelf het water in gaan was zeker geen goed idee. Met een beetje geluk zou ze hem weer terug opvissen. Dat zou een hoop zorgen voorkomen.

Een klein schildje verdween boven water. Met een frons haalde Mikazuki haar pokédex tevoorschijn en scande de pokémon. Het bleek dat er nog blauwe lichaamsdelen uit hoorde te steken maar dat was bij deze pokémon niet het geval. Voorzichtig schuifelde ze over het ijs richting het schildje. Tegen de tijd dat ze dicht bij genoeg was, zag ze dat er toch een pokémon in het schildje zat. Deze was echter bezaaid met schrammen en leek nogal bang te zijn. Risu stak recht haar snuitje naar voren om te snuffelen aan de pokémon en Inuya gaf met zijn neus een zacht duwtje tegen het schild. "Niet doen, hij is bang." Haar stem trok de aandacht van Mizu en Iwako, die wat dichterbij kwam. Zodra de Squirtle merkte dat zowel zij als haar pokémon niet dichterbij kwamen, stak hij voorzichtig zijn kopje naar buiten. "Hallo daar. We willen je graag helpen met je verwondingen. Zou je daarvoor mee willen gaan?" vroeg ze terwijl ze uit haar tas een pokéball tevoorschijn haalde. Langzaam bewoog ze haar hand richting de pokémon en tikte zijn kop aan met de bal.