Tales of
Sinnoh

[Task] It's all in the colors - di jan 25, 2022 3:28 pm

RANK-UP ASSIGNMENT
YOUR RANK WILL BE SO HIGH

Een professor heeft je gevraagd om onderzoek te doen naar Pokémon met de Sakura trait. Hij heeft zelf te weinig tijd om dit te doen, maar wilt wel graag een onderzoeksrapport van je hebben om hem verder te helpen.

Fall seven times, stand up eight.

Zenuwachtig speelde hij met zijn holocaster in zijn handen, hij had nog drie keer gecontroleerd of hij bij het juiste adres was aangekomen. Ondertussen waren zijn gedachten ook naar Lyan te gaan en vroeg zich af hoe hij zou reageren als hij dit zou horen. Vince slikte moeizaam, was hij zijn vrienden goed genoeg behandelde. Shaelan legde een hand op zijn wang neer en hij keek met een glimlach naar de Ralts. Het zou niet lang meer duren voordat hij eindelijk in z'n pokéball zou blijven zitten en dan had hij zijn handen weer vrij om al zijn onderzoeken fatsoenlijk te gaan doen. "Oh dear Arceus, waarom doe ik dit," mompelde hij tegen zichzelf voordat hij naar de deur toe liep en twijfelde of hij moest kloppen, op de bel moest drukken of gewoon Alain een seintje moest geven dat hij er was. Hij besloot dat het 't veiligste was om dat laatste te doen. Dus pakte hij zijn holocaster er weer bij en tikte een snel berichtje dat hij voor de deur stond. Nu kon hij niet meer terug, oh dear.

Re: [Task] It's all in the colors - di jan 25, 2022 3:41 pm

Een bedenkelijke hum kwam uit de mond van Alain, terwijl hij de Vulpix achter haar oor kriebelde. Bij het horen van zijn Holo Caster, pakte hij het ding van tafel en keek hij even naar het berichtje. “Ah!” Het leek erop dat Vince er was. Tweekleurige ogen vonden Cas, waarna hij een pluk haar achter het oor van de ander veegde. “Kun jij de deur open doen? Dan zorg ik dat er wat te drinken klaar staat,” stelde hij met een knipoog voor, waarna hij zichzelf van de bank af duwde en richting de keuken zette. “En wees lief voor ‘m,” riep hij nog na vanuit de keuken, “arme jongen was al nerveus toen hij met mij praatte.” En tussen Cas en Alain wist hij wel wie er intimiderender was.

Alcohol? Nee, beter niet. Een teleurgestelde zucht kwam uit zijn mond, waarna hij drie glazen vulde met water. Hij besloot nog wat snacks uit de kast te halen, waarna hij een keer heen en weer liep om de drie glazen op de salontafel te zetten en vervolgens de twee pakken met koekjes er ook neer te leggen. Kijk, hij was wel een goede host.

Re: [Task] It's all in the colors - di jan 25, 2022 4:17 pm

Twilight is approaching

The hypocrite of darkness shows its face, like a nightmare, again, this repetitive pattern

Casimir zou nooit begrijpen hoe iemand zo sociaal kon zijn als Alain. De pokéballen die ze nodig zouden hebben lagen al klaar op tafel, terwijl de Ninetales mee op de zetel lag. Ze waren rustig tv aan het kijken, wat aan het praten toen dat de Holo Caster van Alain af ging. Of hij de deur wilde openen? Waarom ook niet. "Natuurlijk." Bij de waarschuwing trok hij een wenkbrauw op. “Ik ben altijd lief.” En met die woorden verdween Casimir naar de gang om de deur te gaan openen.

Hij legde zijn hand op de klink en deed kalm de deur open. Even bleven zijn grijze ogen enkele tellen op de blondharige voor hem staan, of was het eerder ros. Het duurde enkele tellen voor hij besefte dat dit waarschijnlijk het punt was waarop hij wat moest zeggen. “Kom binnen,” zei hij koeltjes terwijl hij een stap opzij zetten. “Alain is daar,” hij gebaarde even richting de woonkamer.

Re: [Task] It's all in the colors - di feb 01, 2022 4:02 pm

Fall seven times, stand up eight.

Een knoop in zijn maag en hij voelde hoe zijn oren rood werden, waarna de warmte zich verspreiden over de rest van zijn gezicht toen de deur open ging. Maar het was niet Alain die voor de deur stond. Het was een zwartharige jongeman, die hem met een kalme, maar somehow indringende blik aanstaarde. Was hij verkeerd? Oh Arceus, hij zat verkeerd. Natuurlijk zat hij verkeerd. Hij kon niet eens fatsoenlijk een adres volgen. Vince voelde hoe hij begon te trillen en haalde scherp en diep adem. "S-sorry, v-volgens z.. zit ik v-verkeerd," mompelde hij, bijna onhoorbaar.
Daarna keek hij op, toen de jongeman voor hem begon te spreken en zei dat hij naar binnen kon komen, dat Alain 'daar' was. Vince's knieën voelde als van rubber, terwijl hij stap naar voren zetten, zichzelf probeerde rustig te houden. Moeizaam stapte hij langs de jongeman heen. "Dank je," mompelde hij zachtjes, terwijl hij om zich heen keek. Wat een beschaming was dit.

Re: [Task] It's all in the colors - ma feb 07, 2022 4:44 pm

Cas verklaarde altijd lief te zijn, waardoor Alain één wenkbrauw omhoog tilde. Hij schudde zijn hoofd even en rolde met zijn ogen, waarbij een glimlach toch aan zijn lippen trok. “Natuurlijk,” mompelde hij nog na. “Een schatje.” En dat was waarom hun eerste ontmoeting zo soepel was verlopen. Inmiddels zou hij niet ontkennen dat de ander lief kon zijn. Als hij het wilde.

Eenmaal Vince zich voorbij zijn emo had weten te werken, keek Alain de arme jongen met een grijns aan. “Hi, Vince!” Ari zat momenteel nog veilig in de Pokéball, maar Rue lag op haar kussen, twee donkerrode ogen die de nieuwe jongen met een ietwat kwade blik aan, alsof ze het hem kwalijk nam dat hij de rust kwam verstoren. De Shaymin stak haar neusje vanonder de tafel vandaan en keek even nieuwsgierig op, maar leek er geen verdere aandacht aan te besteden. “Hoe is ‘t?” vroeg hij, voor hij zich naar de tafel zette en Ari’s ball oppakte. Sakura Traits… die hadden ze hier, ook dankzij Cas, in elk geval genoeg.

Re: [Task] It's all in the colors - ma feb 07, 2022 6:20 pm

Twilight is approaching

The hypocrite of darkness shows its face, like a nightmare, again, this repetitive pattern

Eén wenkbrauw schoot direct omhoog toen de andere meedeelde dat hij waarschijnlijk verkeerd zat. Was dit niet de persoon die naar Alain gestuurd had? Het plaatje klopte wel want nerveus was hij zeker. “Oh?” Casimir begreep er niets meer van, zeker omdat de andere nadien wel leek te beseffen dat hij aan de juiste deur stond en toch maar naar binnen ging. Eén ding was zeker, Alain had niet gelogen. Zelfs lief doen hielp niet. Misschien was stil zijn een betere optie?

Hij sloot de deur achter zich en volgde de jongen de kamer in waar Alain op hen aan het wachten was. Direct begaf hij zich naar de zetel om zich daar neer te zetten, één been opgetrokken erop. Vanaf hier moest Alain het maar regelen, de enige reden dat hij hier zat, was omdat hij verschillende traited pokémon had. Hij had ze gewoon aan Alain kunnen geven zodat hij het allemaal kon fixen, maar toch was hij hier. Vanaf zijn plek op de zetel keek hij rustig naar de twee andere.

Tales of Sinnoh

Start the journey of a lifetime

Switch account

Tales of
Sinnoh