Switch account





Good old times - di jan 25, 2022 3:47 pm
Vince Newman
Researcher
Vince Newman

Karakterkaart
Gender: Male
Age: 23 y/o
Rank: 3

Good old times BogusIncredibleBass-size_restricted
Quinty
Hier een quote
4
384
CHARACTER INFO

OOC INFO

Fall seven times, stand up eight.
Trillend op zijn benen stond Vince achter zijn pokémon, een brutale jongeman was hem aan het lastig vallen en voor een reden onbekend voor hem, was het Shaelan die de uitdaging had aangenomen. De Ralts zweefde voor hem en had zijn handjes uitgestrekt naar de Monferno, die een uitdagend handgebaar maakte naar de pokémon. "Shaelan, rustig aan," probeerde Vince hem gerust te stellen, maar de Ralts had er zo te zien geen zin in. Hij gloeide blauw op en de Monferno vloog door de lucht heen met de sterke Psychic aanval. De chimp like pokémon kwam hard tegen de muur aan en sprong weer overeind, maar zowel hij als zijn trainer deinste achteruit toen de Ralts opeens wit opgloeide en groter werd. "Screw this, dit was niet het plan, fuck off met je pokémons," spuugde de jongeman naar hem en hij draaide zich om, om samen met zijn pokémon weg te rennen. Vince schoot op de Ralts af, die groter werd en uit het licht spatten als een hele nieuwe pokémon. Een glimlach kwam op zijn gezicht, al was het een trillerige. Shaelan vertrouwde hem eindelijk voldoende om te evolueren. Nu was de Ralts geen Ralts meer, maar een prachtige Kirlia. "Goed zo," sprak hij zachtjes, tegen de pokémon. "Nu kan ik je alleen niet meer optillen," vervolgde hij, maar toen hij overeind kwam, stak de Kirlia zijn handje uit en pakte de vinger top van zijn hand. Oh ja, dat werkte ook. Vince glimlachte, maar voelde hoe zijn lichaam nog steeds trilde en hoe zijn maag in de knoop zat. Samen met zijn pokémon liep hij verder, weg van deze verschrikkelijke plek.

Een bankje buiten, met een grijs/gele lucht erboven. Het zou gaan sneeuwen, duidelijk. Vince was gaan zitten en voelde zich beroert. Nooit had hij verwacht om bijna berooft te worden van zijn pokémon. Shaelan was naast hem op het bankje gaan zitten en keek nieuwsgierig om zich heen. Wat een verschrikkelijke dag was dit. Hij leunde voorover, begroef zijn gezicht in zijn handen en probeerde zo zijn lichaam tot rust te bekeren. Voor zover dat lukte tenminste, terwijl kleine sneeuwvlokken om hem heen begonnen te vallen.
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum