Tales of

Sinnoh

Met een twijfelende blik keek hij neer op de pokébal in zijn handen. Casimir had werkelijk geen idee wat hij met de pokémon die erin zat moest aanvangen. Na die ene keer met Alain, had hij het niet meer los gelaten. De risico’s waren te groot. Toen was alles goed afgelopen, maar dat was enkel omdat de Lopunny van de andere geholpen had. Er was geen schijn van kans dat hij het ding er ooit uit zou laten als hij alleen was. Of ergens waar het weg kon lopen zoals het park waar hij nu zat.

Voor hem waren zijn Ninetales en Rockruff samen met elkaar aan het spelen, terwijl Casimir rustig op een bankje zat. Binnen zitten was iets wat hij altijd graag had gedaan, maar sinds kort was het niet zo erg om buiten te komen. De frisse lucht deed hem altijd deugd. Hij liet de pokébal nog eens tussen zijn vingers ronddraaien, voor dat hij het ding weer weg stak. Misschien zou hij het wel ergens af geven zodat hij er nooit meer naar om moest kijken. Dat was vast de beste optie.

Een luide grom van de Ninetales zorgde ervoor dat Casimir op keek. De Rockruff was iets te wild aan het spelen, maar eindigde op de grond met een poot van de grijze pokémon op zijn kop. Het was goed dat dit gebeurde, want de laatste tijd was het kleine ding te vechtlustig aan het worden.

Met een diepe frons keek hij op toen een roze vlek voor hem verscheen. Pas wanneer Casimir op keek zag hij dat het een vrouw was ei hem uitdaagde voor een pokémon gevecht. Waarom ook niet. Een Double Battle stond hem niet aan. Het idee dat er vier pokémon waren waar hij rekening mee moest houden, niet puur voor het gevecht, maakte hem erg oncomfortabel. Zeker toen de twee pokémon van zijn tegenstander verschenen klemde Casimir zijn kiezen stevig op elkaar. Het zou in orde komen, dat moest hij zichzelf voorhouden. Hij eindigde met twee pokéballen in zijn handen, al twijfelde hij om de keuze, immers had hij nog nooit een pokémon battle gehad daarbij hij zich moest focussen op twee pokémon.

De zelfzekere dame liet er geen gras over groeien en haar pokémon werden meteen rond geordend. De Milotic begon sierlijk heen en weer te bewegen voor een Rain Dance en lang duurde het niet voor de lucht overtrok en druppels naar beneden begonnen te vallen. Dat het gevecht er maar snel op zat voordat hij helemaal doorweekt naar huis ging. De Togekiss daarentegen vloog hoger de lucht in. “Noibat volg hem en vuur een Gust op hem af.” De pokémon deed als er van hem gevraagd werd. Doordat de Togekiss omhoog vloog en met zijn rug naar de Noibat stond, zag het de Gust niet direct aankomen en werd geraakt. “Rockruff jij Swords Dance en dan Earth Power.” Hij moest gebruik maken van de gekke dans van de Milotic. Vervolgens stampte de pokémon met zijn twee voorste poten op de grond en een scheur in de aarde kroop naar de pokémon toe. Stenen sprongen omhoog die de Milotic net niet kon ontwijken. Dit was een goed begin.

De Togekiss gebruikte de momentum die de Gust veroorzaakte, om een snelle scherpe bocht te maken en vloog af op Noibat om toe te slaan met een Steel Wing. “Ook Steel Wing om het te stoppen.” Twee vleugels kwamen met een harde klap tegen elkaar, wat ervoor zorgde dat beide pokémon naar achter werden geduwd. Ondertussen was de Milotic ook in actie gekomen om haar lichaam rond de Rockruff te wikkelen met een Wrap en zich dan klaar te maken voor een volgende aanval. “Thunder Fang,” riep Casimir snel en ondanks dat de Rockruff er gepijnigd uit zag, drukte hij elektrische tanden in het vel van de Milotic. Net op tijd want de Togekiss had de Noibat even gelaten voor wat het was en vloog op het duo af voor een Sky Attack, maar was niet snel genoeg.

Casimir moest ervoor zorgen dat één van de twee pokémon zijn aandacht terug op de Noibat legde, want twee tegen één zou enkel voor problemen zorgen. “Noibat Supersonic op Togekiss.” Ze waren net snel genoeg. De Togekiss wilde net weer hoogte maken, maar door de supersonic bleef hij nog een tijd laag tegen de grond vliegen. “Nu Rock Throw,” zei Casimir en een steen verscheen voor de Rockruff, die op de Togekiss af gegooid werd. Het zorgde ervoor dat ze op de grond terecht kwam. Waar hij niet op gerekend had, was de Water Gun die van de Milotic kwam en tegen de Rockruff aan kwam.

“Air Cutter om de aandacht van de Milotic te trekken.” Scherpe windstoten vlogen op de Milotic af, die snel genoeg opzij wist te kruipen. Doordat de aanval nu de grond raakte, kwam er een stofwolk omhoog, iets wat de Milotic in haar voordeel gebruikte. Een Water Pulse kwam uit de wolk gevlogen en raakte de Noibat. “Rockruff jij Rock Tomb om de Togekiss op de grond te houden.” Het was nooit de bedoeling geweest om de pokémon van plaats te doen wisselen, maar het was oké. Enkele grote stenen vlogen op de Togekiss af en vielen op hem neer waardoor het vast zat en nog niet direct terug de lucht in kon gaan.

Het plan dat Casimir had, mislukte. Hij wilde Rockruff nog een tweede aanval laten uitvoeren, maar de Togekiss wist te ontsnappen aan de Rock Tomb met een Ancient Power. Eenmaal dat de stenen weg waren, schoot het weer de lucht in ook al was het niet in een rechte lijn. “Noibat jij Absorb op Milotic, Rockruff jij nog een Swords Dance.” Voor even konden ze de Togekiss wel laten voor wat het was. Groene ballen vlogen op de Milotic af en trokken een deel van haar energie weg om het over te zetten naar de Noibat. Wat hij niet had zien aankomen, was de Togekiss die tegen de Noibat aan vloog met een Sky Attack.

Ondanks dat zijn plan was mislukt, kon het geen kwaad om het een tweede keer te proberen. Maar nu nog niet. Anders had de roze vrouw aan de overkant direct door wat zijn plan was. Hij moest met wat anders komen, maar was niet snel genoeg dus greep zij haar kans. Een aanval waarvan Casimir nog nooit had gehoord, werd ingezet. Metronome (Razor Wind). “Hou je klaar om te ontwijken,” riep hij naar de Noibat. Toen dat de vleugels van de Togekiss begonnen te gloeien, wist hij dat het een flying type aanval zou zijn. Misschien Air Slash. “Agility om te ontwijken.” De Noibat vloog razend snel van links naar recht, en wanneer iets dat leek om meerdere Air Slashes na elkaar op de Noibat afgevlogen, wist de Noibat het makkelijk te ontwijken. Was dat Metronome? Casimir maakte een mentale notitie dat het iets was dat hij moest opzoeken.

Opnieuw werd de aanval Metronome ingeschakeld, maar dit keer hoorde Casimir de vrouw roepen dat het bedoeld was voor de Rockruff op de grond, die net nog een Tackle van de Milotic onderging. “Doe Bite.” De Rockruff reageerde snel en zette zijn tanden in de Milotic, maar liet al snel weer los om zich te kunnen concentreren op de aankomende aanval. “Noibat Air Cutter op de Milotic.” Hij moest de Milotic bezig houden zodat ze niet gingen samenspannen tegen de Rockruff. De Metronome was klaar, maar deze keer lichten de vleugels niet op wat zorgde voor een diepe frons. De Milotic werd ondertussen geraakt door de Air Cutter. In plaats van een Razor Wind, vloog de Togekiss op de Rockruff af en wist zijn tanden erin te zetten voor een Hyper Fang. “Thunder Fang om hem van je af te krijgen.” Zijn pokémon draaide zijn lichaam en plaatste ook zijn elektrisch geladen tanden in de pokémon.

Door de andere trainer bezig te zien, en de gecoördineerde aanvallen, werd het langzaamaan duidelijk dat het misschien beter was om de aanvallen van zijn beide pokémon te combineren. Het enige probleem was dat Casimir geen idee had hoe hij daaraan moest beginnen. Wat was een goede combinatie? Welke aanval werkte mooi samen met een andere? Doordat hij midden in een gevecht zat had hij niet veel tijd om na te denken, maar hij had misschien een idee. Of het een goed idee was zou hij later wel zien.

Casimir haalde diep adem, want het klonk riskant. “Oke goed luisteren,” riep hij naar zijn pokémon. Hij hoopte maar dat dit zou werken. “Noibat zorg dat de Rockruff in de lucht terecht komt met een gust.” Beide pokémon keken even verward, maar deden dan toch wat er van hen gevraagd werd. De aanval zou de Rockruff normaal niet veel mogen doen. De andere trainer probeerde het tegen te houden met een andere Tackle, maar de Rockruff zat al in de de lucht. “Zorg dat de Rockruff op de Togekiss geraakt.” De Noibat schoot razendsnel naar voor, nog onder de invloed van de Agility en eindigde onder de Rockruff zodat hij zich kon afzetten. Verbazingwekkend genoeg lukte het hem om op de rug te eindigen en Casimir kon een grijns niet onderdrukken “Nu Wild Charge op de Milotic.” Het zou te veel schade gedaan hebben als de Rockruff op de grond was gebleven. De Milotic kon echter niets doen om het te ontwijken. “Rockruff jij nog eens Thunder Fang,” de tanden verdwenen in de andere pokémon zijn vleugel. Elektriciteit gierde door de pokémon heen, waardoor de Togekiss voor een moment niet in staat was in de lucht te blijven door de paralysis, wat ervoor zorgde dat het in een spiraal naar beneden begon te storten. De Rockruff was slim genoeg om van het beest af te springen voor de het de grond raakte.

Casimir kon enkel hopen dat het hiermee afgelopen was.

Geïrriteerd klikte Casimir zijn tong toen de Rockruff door zijn poten op de grond zakte en niet meer in staat was om te vechten. Het had weinig zin om hem aan te sporen verder te gaan, want dat zat er niet meer in. Hij was er heel zeker van dat de pokémon hem niet eens meer zou horen. Zodat ze verder konden gaan met het gevecht, liet hij de pokémon terugkeren en stak hij de bal weer weg.

“Agility om dichterbij te komen en dan Wild Charge.”

Het was tijd om dit gevecht te beëindigen zodat hij niet langer naar dat roze mens moest kijken. Aan een hoog tempo vloog de Noibat op de Milotic af terwijl heel zijn lichaam omhult werd door elektriciteit. De Milotic probeerde het roze ding in het oog te houden, maar was niet succesvol en werd geraakt. Het grootste nadeel aan deze aanval, was dat ook de Noibat niet ongeschaad bleef, maar dat maakte niet uit. “Vervolg het met een Iron tail.” Nu de Noibat zo dichtbij was, moest hij de kans grijpen. De aanval werd echter tegengehouden door een andere Iron Tail.

Zonder te wachten schoot de Noibat weer de lucht in, omdat het de enige plek was waar hij echt veilig was. De Milotic stak haar kop de lucht in en een grote straal water van een Hydro Cannon schoot af op de Noibat. “Ontwijk het!” Door de extra boost van de Agility had de Noibat er geen problemen mee om opzij te duiken. “Air Cutter.” terwijl de Milotic nog steeds bezig was met de aanval die niet zomaar gestaakt kon worden, schoot de roze Noibat weer naar voor om met een gloeiende vleugel recht tegen de Milotic aan te vliegen.

Wat hij niet verwacht had, was een nieuwe Hydro Cannon die op de Noibat af vloog en hem deze keer wel wist te raken. De Noibat werd tegen een boom aangedrukt en schoof naar beneden, helemaal open voor een volgende aanval. “Snel Supersonic.” Casimir keek toe hoe de Milotic vooruit schoot, recht op zijn pokémon af, maar geraakt werd door de tegenaanval. De tackle waarmee de pokémon wilde aanvallen mislukte hierdoor en zorgde ervoor dat ze tegen de grond aan vloog.

Opnieuw vloog de Noibat de lucht in, enkel minder snel als voorheen. Het was duidelijk dat de klappen een effect hebben gehad op de pokémon, maar hij bleef door strijden, ook al wiebelde hij daardoor wat heen en weer. De Milotic viel aan met een Water Pulse, want door de afstand was het niet langer mogelijk om fysieke aanvallen uit te voeren. “Gust om het af te weren.” De sterke windvlaag wist een heel deel tegen te houden, maar alsnog werd de Noibat geraakt.

De Milotic probeerde een Weather Ball uit te voeren, maar door de confusion vloog de bal amper te lucht in en stortte neer op de pokémon. Casimir zijn grijze ogen schoten even naar de roze vrouw die kwaad aan het worden was op haar pokémon omdat het zichzelf had verwond.

“Ga voor Double Team en daarna Wing Attack.” Om hen heen verschenen er een hele hoop Noibat, zodat het niet meer duidelijk was welke de echte was. Met zijn allen vlogen ze op de Milotic af, die wanhopig probeerde elke pokémon te ontwijken. Ze viel zelfs aan met een Iron Tail, waarbij ze voor een tweede keer op rij enkel zichzelf wist te raken. Het was op dat moment dat de Noibat zijn kans greep. Een vleugel werd witgloeiend en zo vloog hij tegen de vis aan die niets kon doen om de aanval te ontwijken. Iedere keer werd het moeilijker voor de Noibat om weer de lucht in te schieten, maar hij gaf niet op.

De pokémon van de tegenstander zag er niet meer helemaal goed uit, dus Casimir hoopte het te kunnen afmaken met één laatste aanval. “Nog eens Wild Charge.” Elektriciteit omhulde de Noibat voor hij naar voorschoot om hard tegen de Milotic aan te knallen, die niet snel genoeg weg geraakte om het te ontwijken.

Helemaal uitgeput zakte de Noibat naar de grond, waarbij zijn vleugels naar beneden hingen. Het was goed dat de Milotic niet langer verder kon, want Casimir was niet zeker hoe lang zijn pokémon het nog had volgehouden. Al snel verdween het roze ding weer in zijn bal en stak hij het weg. Dit was het moment dat de meeste trainers zeiden tegen hun pokémon dat ze goed gevochten hadden, maar niet Cas. Het feit dat hij niks zei, was juist het teken dat hij tevreden was met de uitkomst.

Juist wanneer hij op het punt stond om weg te wandelen, merkte hij op dat de vrouw ineens voor hem stond. Hij kreeg de kans niet om iets te doen, werd een heart scale en een papiertje in zijn handen geduwd. Als het daarbij was gebleven was het goed, maar verward keek hij weer op toen de vrouw hem op de wang kuste om dan pas weer weg te wandelen.

Al wat Casimir kon doen was de vrouw verward nakijken, zich niet eens bewust van de lippenstift op zijn wang. Hij keek nog eens naar het papiertje in zijn handen en nu pas zag hij dat er een telefoonnummer op stond. Niet goed wetend wat hij ermee moest doen, stak hij het weg in zijn broekzak. Wat raar.