Tales of

Sinnoh

Mitch had een taxi genomen, deze keer naar Jubilife City. Hij had gehoord van een swarm Rowlet dat naar Twinleaf Town was getrokken en had er het één en ander over opgezocht. Een Ghost en Grass type voor zijn team leek hem wel iets, al had hij de swarm Ralts ook wel leuk gevonden om toe te voegen aan zijn team. Hij wist dat hij op dit punt keuzes had moeten maken en de overwegende factor om het uiteindelijk bij Rowlet te laten, was dat hij al een Fighting type in zijn team had. Hij had immers een Gallade overwogen voor zijn team, maar gezien hij Bruce al had, zou het beter zijn als hij voor een type ging dat hij nog niet in zijn team had. Zijn team begon al aardig variatie te hebben met een Water, Fire en Fighting type en een Grass type om mee te beginnen, zou zeker niet slecht zijn. Nadat hij zijn weg naar Sandgem Town had gemaakt en daar in het Pokémon Center de nacht had doorgebracht, was hij aan zijn tocht naar Twinleaf Town begonnen. Hij overwoog kort om Alain een berichtje te sturen met de vraag of deze in de buurt was, maar vermoedde dat de jongen druk bezig was met trainingen. En bovendien wilde hij de Rowlet niet mislopen, maar hij kon daarna nog altijd zien. Mitch liep Twinleaf Town op zijn gemakje binnen. Hij had besloten om Natsu te gebruiken voor dit gevecht, maar het zou geen slim idee zijn om de Charmeleon nu al uit zijn bal te laten en dus hield hij dat nog maar even een geheim. Zijn blik gleed rond het rustige dorpje en hij haalde zijn Pokédex alvast tevoorschijn. Wie weet kwam hij vandaag wel een shiny of een traited Pokémon tegen. Dat zou pas echt vet zijn!

Wel, een Charmander zoeken in Stark Mountain was blijkbaar een stuk gemakkelijker dan een Rowlet vinden in een rustig dorpje waar de omgeving niet zo heel groot was. Oh well. Mitch zette zijn handen in zijn zij en keek met een bedachtzame blik om zich heen. En toen herinnerde hij zich iets. Hij liet zijn rugzak van zijn schouders naar zijn buik glijden en opende het voorste vakje, waar de pot honing stak die het meisje naar zijn hoofd had gegooid nadat hij had gewonnen. Hij twijfelde kort. Kon hij dit niet enkel gebruiken voor Bug types…? Maar wat als Rowlet er ook van hielden? Wel, hij kon het altijd eens proberen, niet waar? Wat had hij te verliezen? Het was niet alsof hij het nog voor iets anders ging gebruiken. En dus pakte hij de pot honing, draaide de dop eraf en zette het neer op de grond. Hij nam aan dat het niet bepaald zou werken als hij in de buurt bleef staan, dus deed hij een paar stappen naar achteren zodat de eventuele Pokémon die er op af zouden komen hem niet onmiddellijk zouden zien. Als dit niet werkte, dan zou hij het wel aan iemand vragen. Maar voor nu wilde hij het in zijn eentje oplossen.

Een kleine grijns speelde om Mitch’ lippen toen een eerste Rowlet al naar voren kwam gevlogen. Aha. Dus er was een swarm hier, after all. Hij wilde net Natsu tevoorschijn halen toen wel iets heel speciaals zijn blik trok. Mitch knipperde een paar keer met zijn ogen toen hij een shiny Rowlet in de honingpot zag vliegen. Wel, dat was het meer dan waard geweest om dat ding vol naar zijn hoofd te hebben gekregen. Hij haalde de Poké Ball van Natsu tevoorschijn, drukte op het knopje in het midden en liet Natsu er zachtjes uit. De shiny Rowlet keek niet op van zijn lekkernij en Mitch keek bedachtzaam naar Natsu. ”Doe net alsof je de honing van hem gaat stelen en als hij weg wil vliegen, dan val je aan,” zei hij zachtjes tegen zijn Charmeleon. ”Laat die Rowlet hoe dan ook niet wegkomen.” Natsu knikte naar hem ten teken dat hij het begreep en wandelde op de Rowlet af, waarna hij deed alsof hij interesseerde toonde in de pot honing. De shiny Rowlet reageerde meteen agressief door een Shadow Sneak te gebruiken. ”Natsu, val aan met Dragon Breath,” reageerde Mitch meteen. Door de nabijheid van Natsu kon Dragon Breath makkelijk raken en een glimlach gleed om Mitch’ lippen toen hij zag dat de paralyzed status intrad. Hij had de laatste tijd echt veel geluk met dat soort dingen. Maar goed, daar moest hij nu niet mee bezig zijn. De shiny Rowlet merkte duidelijk op dat hij hier in het nadeel was en besloot de pot honing te laten voor wat het was. ”Natsu, blokkeer zijn pad met Ember en ga daarna met een Fire Fang voor zijn vleugel!” riep Mitch toen hij merkte dat de shiny Rowlet wilde ontsnappen. Nee! Deze kans mocht hij niet aan zich voorbij laten gaan!

De Ember ging rakelings langs de Rowlet heen, maar de Fire Fang op zijn vleugel was een voltreffer en de shiny Rowlet probeerde zichzelf te bevrijden door een Peck uit te voeren op het gezicht van Natsu. Natsu stak zijn armen geïrriteerd voor zijn gezicht op. ”Natsu, gebruik Smokescreen,” sprak Mitch. ”Vuur er een Ember achteraan!” Het rookgordijn werd vrijwel meteen opgevolgd met een klein vlammetje waarvan Mitch nog net kon zien dat het doel trof. Hij zag ook iets wits schijnen in de rook en even dacht hij voor één moment dat de shiny Rowlet aan het evolueren was, maar toen de rook opklaarde, zag Mitch dat een deel van de schade hersteld was en hij kreunde inwendig. Synthesis. Of course. Dan moesten ze maar voor het grover geschut gaan. ”Natsu, houd hem tegen de grond door je Fire Fang te gebruiken. Cirkel daarna om hem heen en gebruik constant Ember.” Was het een grove techniek? Misschien, maar hij wilde die shiny Rowlet niet laten ontsnappen. In zijn achterhoofd was er de lichte angst aanwezig dat hij de shiny Rowlet met een bondprobleem op zou zadelen als hij zo door zou blijven gaan, maar dat schudde hij van zich af. Dan zouden ze daar wel aan werken. Die shiny Rowlet was van hem. De shiny Rowlet viel aan met Shadow Sneak waardoor Natsu licht terugweek. ”Dragon Breath naar de lucht,” zei Mitch toen hij de shiny Rowlet opnieuw een poging zag doen om te ontsnappen. De Dragon Breath zorgde ervoor dat de Pokémon op zijn schreden terugkeerde en Natsu volgde zijn eerdere bevel op door enkele Embers achter elkaar af te vuren. De Ember’s waren eerst bedoeld om de shiny Rowlet in het nauw te drijven, maar uiteindelijk werd de Rowlet ook het doel zelf van de vlammetjes.

Mitch kon zien aan de Grass type dat het moe begon te worden van Natsu’s aanvallen en hij pakte alvast een lege Poké Ball van zijn riem af. ”Fire Fang en meteen daarna opvolgen met Ember,” sprak Mitch tegen Natsu. De shiny Rowlet begon weer te gloeien, maar werd afgekapt door Natsu die hem in zijn vleugel beet. Nu had de Rowlet geen andere keus dan op de grond te blijven staan en was hij dus een gemakkelijk doelwit voor een nieuwe Ember. ”Afmaken met Dragon Breath, Natsu. Ik denk dat het zo wel goed is,” zei Mitch tegen zijn Charmeleon. Hij wilde immers niet de shiny Rowlet in gevaar brengen door te crue te zijn met zijn aanvallen. Kort was er enkel een schijn van blauw te zien terwijl de shiny Rowlet geraakt werd door de Dragon Breath en daarna zag Mitch de Rowlet op de grond liggen. Hij vergrootte de Poké Ball en gooide deze met een snelle haal naar voren, waarna deze tegen de Rowlet botste en de shiny naar binnen werd gezogen. Mitch sloeg zijn armen over elkaar heen en wachtte toch wel licht nerveus op wat het resultaat zou zijn.