Tales of

Sinnoh

Ineens waren zijn pokémon aan het evolueren geslagen. De één naar de andere veranderde van vorm. Jörfi was er een beetje perplex van eigenlijk. Hij trainde wel met ze, hij was immers trainer. Toch was zijn hoofdbezigheid het verzorgen van zijn pokémon en het lange afstanden afleggen in de bossen. Zo onzichtbaar mogelijk, zo lichtvoetig mogelijk. Daar werden zijn pokémon ook steeds handiger in, steeds sneller. Het was leuk om te zien. Daar werd hij echt blij van. Van gevechten houden niet altijd, maar zijn pokémon leken dat echt leuk te vinden. Vooral Talos.  Die genoot daar duidelijk van. Ook Fura vond het erg leuk. Dus vooral hen twee zette hij in tijdens trainingen. Al waren het eerst Victor en Alfa die waren geëvolueerd. In een mooie Noctowl en een rode Gyarados. Gisteren was ook Fura veranderd, in een Ivysaur. Tijdens het oefenen met een andere trainer. Het was wel even wennen aan zijn grotere pokémon. Ook voor henzelf. Ze moesten een andere manier vinden om zich voor te bewegen tussen de bomen. Al vonden ze hun weg vast wel weer, dat kwam wel goed. Dat wist hij zeker. Talos schoot achter hem aan tussen de bomen. Ook hoorde hij de Kecleon achter hem aan komen. Jörfi glimlachte, met een gelukkige glinstering in zijn ogen. Hij versnelde nog iets meer terwijl hij van de ene boom in de andere sprong. Toen hoorde hij Talos fanatiek krijsen. Hij keek achterom en zag dat ook Talos begon te gloeien. De volgende pokémon van hem die veranderde. Niet veel later slingerde er een Monferno aan de tak. Jörfi grijnsde even naar hem, stak zijn duim op en versnelde nog wat meer. Eens zien wat Talos nu in zijn mars had.  

[Open]