Tales of

Sinnoh

Het was fijn om weer bijna zijn volledige tijd te kunnen leggen in het onderhouden van de zaak. Het was immers zijn trots en joy. En iedere keer als hij weer bezig was met nieuwe bloemen te schikken was hij helemaal blij met zichzelf. Ook vandaag had hij een paar boeket bestellingen die hij klaar had gemaakt in de back. Met de muziek hard ging hij blij tekeer met het schikken van de boeketten. Tevreden keek hij naar zijn werk, waarbij hij even keek naar Bai, die zijn werk inspecteerde en rustig knikte naar de man. De lange gozer glimlachte zachtjes en aaide het beestje even over haar kopje. Nog even en het was Valentijn. Dan zou hij genoeg werk hebben om nog dagen van te recoveren. Maar het was dankbaar werk en werk dat hij graag deed, dus veel had hij er niet tegen. De papierwerk die er echter bij kwam kijken was een ander verhaal. Daar zat hij vaak uren aan, opdat hij een vrij simpele geest was, was het niet altijd even makkelijk.

Toen het belletje afging, draaide hij snel de muziek wat stiller waarna hij even omkeek en Bai opnam. Hij wandelde de winkel binnen en stak zijn hand op naar zijn klant, waarna hij de Shaymin rustig neerplaatste op de grond. Het egeltje keek even rond en schoot weg in de richting van haar hok, die open stond in de winkel. Bai was immers graag onder al de planten en bloemen en aangezien een merendeel hier stonden, had hij haar verblijfplaats achter de kassa geplaatst op de grond. Echter had ze het niet zo op vreemdelingen, dus het was niet vreemd dat ze verdwenen was in haar hok. Jor had een mandje aan de kassa op de grond. De Appletun bleef gewoonlijk thuis, maar sliep vaak op zijn kamer. Hoe dan ook was hij altijd te vinden in de winkel op openingsuren. En dan was er nog Kit, die door de zaak vaak raasde, door naar het huis en de tuin en terug. Zij had het niet zo gesteld op de bloemen, maar zij vond de klanten dan wel weer leuk. Zo ook nu rende de grijze Pokémon op de klant af om met blije oogjes op te kijken. Griffin kende haar goed genoeg om te weten dat ze nooit iemand iets zou aandoen. Al zijn Pokémon eigenlijk. Ze waren elk enorm zachtaardig. Maar misschien was dat juist ook waarom hij ze had. Hijzelf had het liever ook op rustigere types, dus het was fijn dat ze geen handvol waren.

De klant begon hem echter aan te spreken, het leek erop dat hetgeen dat hij op display had niet echt in de smaak viel... Hm... Even streek de lange man langs zijn kin, een bedenkelijke frons op zijn gezicht. Had hij iets staan die binnen die criteria viel? "Ik denk dat ik wel nog iets heb liggen, een momentje" Rustig draaide hij zich om waarna hij naar achter wandelde. Hij keek even naar de planten die hij nog had staan. Oh... Hm. Misschien dat deze wat was. Rustig pakte hij de plant vast, waarna hij ook een tweede erbij nam en naar voren liep. Hij plaatste de twee op de toonbank neer en keek glimlachend naar de zwartharige man. "Ik heb nog een Monstera Adansonii Variegated, zeldzame variant van de Monstera Adansonii. Wel een redelijk prijsje voor deze... Ik weet niet wat uw budget is?" Hij richtte zijn aandacht op de andere plant. "En nog een Monstera, een Deliciosa Variegated," Beide variaties op de gebruikelijke plantensoort, maar dat was ook waar hun zeldzaamheid vandaan kwam. "Verder heb ik nog wat andere planten staan vanachter zoals Tacca chantrieri, vleermuisbloem. Valt niet bij iedereen in de smaak, maar wel hele unieke bloemen. Heel makkelijk te verzorgen ook. Ik kan hem even halen als u wilt?" Hij keek even rustig naar de ander, nog steeds een glimlach op zijn gelaat.

Die zouden het dus niet worden. Jammer. Maar oo, begrijpelijk, ze waren enorm duur. Hij knikte even rustig naar de zwartharige man en keek even om toen hij een geluidje hoorde. Zijn Fennekin kefte even, waarna ze snel voorbij hem raasde naar achterin. Een glimlach krulde op de lippen van de man waarna hij even rustig terug keek naar zijn klant. Het leek erop dat hij wel al wat dingen had uitgekozen. Griffin bestudeerde de opties even, kantelde zijn hoofd en humde bedenkelijk. Als dat meer zijn smaak was, was hij vast meer opzoek naar opvul? Hij had geen enkele bloemen genomen, wat ook gerust kon betekenen dat hij er niet op gesteld was maar... Zijn volgende woorden konden dat in twijfel laten trekken. De lange man rechtte zijn rug wat, streek even bedenkelijk over zijn achterhoofd en sloot zijn ogen. Dit was niet zijn forte, om echt heel erg sterk te zijn in de verkoop. Maar misschien...

"Hey, als deze twee je niet aanspreken, waarom kom je niet even mee naar achter? Dan kan ik je die plant even tonen en kan je ondertussen kijken of je nog iets vind dat je aanstaat," hij knikte even rustig naar de deur die naar achteren leidde. Waar de winkel heel net en rustig opgedeeld was, was zijn atelier meer in chaos. Schuiven met planten waar meestal enkel hij aankon. Maar hij had de rekken zelf gebouwd zodat hij optimaal gebruik kon maken van de ruimte die hij had. Een werktafel waar hij vooral zijn bloemenschikken deed en boekets in elkaar stak. De atelier liep daarna verder uit, tot een kamer met veranda, die altijd wel een beetje openstond. Immers konden zijn Pokémon zo naar buiten gaan. Rustig stapte Griffin even opzij, waarbij hij meteen zag dat Bai uit haar hokje schoot en de atelier binnen rende. "Jor houd wel oog op de shop terwijl we achterin zijn," zei hij zacht lachend waarbij hij even omkeek. "Ja toch he dikzak?" Een zacht geluidje kwam van de Appletun af, waarna hij duidelijk verder begon te slapen.

Een zacht lachje kwam van de man af waarna hij rustig naar de atelier stapte met ruime passen. Nog steeds stond de muziek aan en als hij heel eerlijk was stond hier veel meer dan in de winkel zelf. De dingen die hij aankocht waren in zwaar contrast met wat hij op display had. Maar hij verzorgde elke plant wel zo goed mogelijk. Immers was het niet alleen zijn werk, maar ook zijn passie. Rustig ging hij verder de atelier in, naar een van de rekken, die hij vastnam en wat bewoog. Immers was deze op wieltjes. De vetplantjes en cactussen die op het rek stonden waren niet hetgeen waar hij nu opzoek was. Al snel zag hij de zeldzame plant staan, waarna hij wat door zijn knieën ging en het even vastpakte. Rustig kwam hij overeind, waarna hij een pas naar achter zette. "Kijk es aan, ze is een uniek zicht niet?" Zeker niet voor iedereen weg gelegd, maar Griffin vond het fantastisch. Ze was prachtig op haar eigen unieke manier. "Hele makkelijke plant om te verzorgen, ze krijgt maar een bloem. Ze bloeit het hele jaar door. Doet het goed op een lichte plek, geen direct zonlicht. Heeft graag hoge vochtigheid, dus besproeien is altijd een plus," Hm... Hij keek even om. Zelf als de klant in de winkel was blijven staan zou hij hem immers horen van hier. Zo groot was alles niet. "Maar kijk maar es rond. Ik geef toe dat ik voorin meer bloemen heb dan planten," hij lachte even zacht. Tja. Wat kon je eraan doen. Hij bleef een florist.