Tales of

Sinnoh

Nadat hij een foto had gemaakt van zijn badge en deze naar Alain had doorgestuurd, had hij vrijwel meteen een bericht gekregen met de vraag of ze een drankje konden gaan doen. Omdat Mitch wel even een break kon gebruiken van al het trainen en het harde werk met zijn team vond hij dat een goed idee. Hij stuurde dan ook naar Alain terug dat het prima was, waarna hij woord kreeg dat Alain naar Jubilife City wilde gaan. Ook prima. Hij had een taxi genomen van Celestic Town naar Jubilife City en was tijdens de taxirit aan het kijken in zijn gids welke volgende gym hij uit kon gaan dagen. Blijkbaar was er in Jubilife een gym waar de gymleader zich vooral baseerde op geluk. Dan had je nog een gymleader die gespecialiseerd was in Farm Pokémon en nog eentje die Pokémon in Alolan forms had. Hij wist niet zo goed wat hij zich voor moest stellen bij een gymleader die zich baseerde op geluk, maar als het van die aanvallen waren waarbij random besloten werd welke aanval het zou worden, dan ging hij toch liever voor één van de andere twee. Dat spelletje ging hij niet spelen. In elk geval was de taxi al aangekomen in Jubilife City en nadat Mitch de chauffeur betaald en vriendelijk bedankt had, stapte hij uit. Hij checkte zijn berichten nog eens na om de juiste naam van het café voor de geest te halen en merkte op dat de taxi er niet ver vandaan was gestopt. Handig. Met een lichte grijns om zijn lippen schikte hij zijn rugzak wat beter over zijn schouders en liep toen op zijn gemakje naar het café toe. Hij was ietsje te vroeg, dus hij vermoedde dat Alain er nog niet zou zijn. Azure, Natsu, Bruce, Poseidon en Fledge liet hij voorlopig maar in hun Poké Balls zitten.

Een lichte grijns gleed om Mitch’ lippen toen hij de jongen al in de verte zag verschijnen. Zijn hand ging ook de lucht in toen Alain naar hem zwaaide en zijn grijns werd automatisch wat breder. Hoe kon dat ook anders met iemand zo enthousiast als Alain? Hij was blij dat hij de jongen had leren kennen; niet alleen een potentiële rivaal, maar ook een potentiële vriend die hij erbij had gemaakt. Hij moest Azure en Fledge nog aan de jongen laten zien. En Natsu ook trouwens, want Alain wist nog niet dat zijn Charmeleon geëvolueerd was. Met Bruce had hij ook wat vooruitgang gemaakt en zelfs met Poseidon leek het de goede kant op te gaan. En zijn eerste badge, natuurlijk! ”Dat zal ik je eens laten zien,” zei Mitch met een grijns tegen de jongen, waarna hij uit het voorvakje van zijn rugzak zijn badge case tevoorschijn haalde en deze opende. De Baby Badge pronkte mooi in de eerste slot van zijn badge case. Het was een originele van Sinnoh, wat betekende dat er meerdere slots waren omdat er ook meerdere gyms waren om uit te dagen. Mitch wist dat hij er 8 nodig had, maar als hij heel fanatiek wilde zijn, kon hij natuurlijk voor ze allemaal gaan. Al was dat niet echt zijn plan. ”Vanaf de eerste keer gewonnen met Bruce en Natsu,” zei hij op een tevreden toon, waarna hij de badge case weer sloot en weer wegstak in zijn rugzak. ”Maar goed, hoe is het met jou?” vroeg hij toen geïnteresseerd, zijn blik weer naar Alain richtend.