Dat haar vader nog een appartement voor haar gekocht had in Jubilife was het laatste wat hij voor haar zou doen. Vanaf nu zou ze er alleen voor staan, dat was haar duidelijk gemaakt. Hij had ook laten weten in de eerste maanden absoluut geen contact met haar te willen zodat ze zich kon focussen op de taak die hij haar gegeven had. Crescent Moon versterken. Een diepe zucht klonk toen ze de deur van de taxi open duwde, vlak nadat ze betaald had met haar platina creditcard. Want ondanks dat haar vader niks van haar wou weten op het moment, zou hij niet willen dat zijn dochter wat te kort kwam.

Professor Willow was niet haar keuze geweest, maar die van haar vader. Net als alles wat ze hier moest doen. Eleonore wist dondersgoed dat als ze dit liet floppen dat haar vader haar niet meer aan zou kijken. Niet na de stunt die ze gepulled had in Kalos. Haar vader had aan meerdere touwtjes moeten trekken om dat recht te krijgen en tegelijk er voor te zorgen dat zijn cliënten niet bij hem weg zouden lopen. En dit was haar straf. Ze duwde de deuren van het lab open. Ze sprak de eerste de beste persoon aan. "Hallo? Ik kom mijn starters ophalen, mijn vader heeft een afspraak gemaakt." het kwam er niet heel zelfverzekerd uit, iets wat ze normaal wel was. Het hele 'ik-scheep-je-af-want-je-hebt-je-misdragen' gebeuren was nog een beetje onwennig voor haar.

De jongeman die ze aangesproken had knikte en begeleidde haar mee naar een tafel waar drie Pokeballs uitgestald stonden. Hij legde uit dat de professor vandaag niet zoveel tijd had, dus dit klaar gezet had voor haar. De jongen klikte stuk voor stuk de Pokeballs open en met elke bal die open ging, ging er een nieuwe golf teleurstelling door Eleonore heen. Alsof haar vader haar nog even een trap na kwam geven met deze absolute trash Pokemon. Wat erg was dit. "Dit is alles wat je hebt? Dit is wat Willow klaargezet heeft voor mij? Heb je enig idee wie ik-" ze kapte zichzelf af. Eerst tot tien tellen Leo. Het meisje ademde diep in. Ze liet haar blik nog een keer over het stel gaan. Een slijmerige blob, een kameleon wiens ogen alle kanten behalve de goede op gingen en een water aap. Het was allemaal vreselijk. "Weet je, doe deze maar." zuchtte ze geïrriteerd terwijl ze de Pokeball van de Goomy van tafel griste. Ze zou het ding wel een keer ruilen of zo. Want dit was vreselijk. De jongen leek duidelijk geen idee te hebben van wat er gaande was, maar kreeg geen kans dit te vragen. Eleonore draaide zich om en liep met snelle passen weer uit het lab weg. Het eerste wat ze zou doen was een professor change aanvragen. Maar eerst die vieze blob lozen.