Tales of

Sinnoh

Er was een Valentijn festival in Hearthome City. En eigenlijk had hij helemaal niet willen gaan, want dit was een feestdag waar hij eigenlijk niks mee had. Hij was totaal niet op zo'n manier romantisch aangelegd en Valentijnsdag was eigenlijk meer een zure herinnering aan het feit dat hij nog nooit echt een relatie gehad had.

En toch zat hij in een taxi met Lucie. Hoe dat zo gekomen was? Hij wist het zelf ook niet. Lucie zat te veel in de boeken, er was een festival dus hij nam haar mee naar buiten. Dat was hoe het ging. Anders kwam ze nooit meer ergens en zat ze continue te leren. Alaric zou zich wel over zijn 'angst' voor Valentijnsdag heen zetten. Hij stapte als eerste uit de taxi en deed de deur van Lucie's kant open. Echte gentlemen. "Wil je samen die bootjes in trouwens?" vroeg hij toen ze uitgestapt was. ̈"Tenzij je met iemand anders gaat, vind ik ook prima." Alaric haalde zijn schouders wat onverschillig op. Want eigenlijk wou hij wel dingen doen, alleen niet in z'n eentje.

Lucie had wat afwezig uit het raam gestaard terwijl ze naar Hearthome reden. Pas toen ze er bijna waren werd ze spraakzamer. Waarom ze hier ja op gezegd had. "Omdat ik hartstikke gezellig ben. En frisse lucht is goed voor je hersenen Lucie." hij haalde zijn schouders op.

Lucie was net zo onverschillig over het in de bootjes gaan als zij was. Maar als ze hier toch waren, waarom dan niet ook iets doen? Ze ging met hem mee, al dan niet om er zeker van te zijn dat hij niet over boord kiepte. "Damn Lucie, ik ben een betere kapitein dan Jack Sparrow ooit zal worden." Er waren aardig wat mensen op de been voor dit festival. Zoals verwacht was heel Hearthome bedolven in stelletjes die gezellig samen leuke dingen kwamen doen. Had hij misschien spijt van hier komen? Een klein beetje wel. De hoepels waar hij wel niet door heen sprong zodat Lucie nog een beetje vitamine D zou krijgen. "Kom dan, als we nog langer wachten met aansluiten duurt het straks een eeuwigheid voor we in zo'n boot zitten." hij liep met haar de wachtrij in. Ze hadden nog even de tijd. Alaric zijn blik gleed toen ook naar die van Lucie. "Heb je eigenlijk jongens die je zien zitten?" vroeg hij toen maar gewoon. Hij had Lucie nog nooit over een jongen gehoord, misschien dat ze dat wel besprak met Am in plaats van met hem. Maar ja. Ze stonden hier nu toch.

Net zo gezellig als hoe goed hij was in taarten bakken. Wow. "Als je het allemaal echt zo erg vond was je allang weggelopen," grijnsde de jongen. "Of je was niet eens meegegaan." maar zo erg was het blijkbaar dus allemaal nog niet, want ze was wel met hem in een taxi gestapt en hierheen gekomen. De rij was vrij lang, maar schoof wel aardig door. Het was immers lopende band werk. Instappen, uitstappen en weer door. Dus ze zouden vast binnen no time in kunnen stappen. Daarna nog een rondje lopen langs de kraampjes die hij gezien had en dan was het ook wel weer mooi geweest.

Lucie streek haar haren uit haar gezicht en zuchtte op zijn opmerking. Blijkbaar moest Lucie nog wat films zien als ze niet wist wie Jack Sparrow was. Maar wonder boven wonder beantwoordde ze zowaar zijn vraag over jongens, met nog een vraag. Allemachtig. Maar als hij het verhaal van de vorige keer Truth or Dare mocht geloven was Lucie nogal blind voor subtiele hints. Misschien zelfs voor duidelijke hints. "Nee gewoon, misschien had je nog wel wilde plannen voor Valentijnsdag met je nieuwe date." maar als dat zo was, waarom zou ze dan met hem mee gaan? "Ik dacht misschien die gozer die toen met je wou dansen." iets met een hoedje? Hij wist het niet meer goed. Casimir kende hem. Of hij nog meer dwergen had gevonden. "Nope. Ik heb dat afgekapt, pas nog een aanvaring gehad met said dwerg dus ik vind het wel weer even goed." hij haalde zijn schouders op. "Ik focus me wel weer gewoon op mijn Pokemon trainen, is een stuk minder drama dan het hele date-gebeuren." en toen stonden ze vooraan in de rij. Hij maakte een gebaar dat Lucie voor mocht. "Dames eerst."