Tales of

Sinnoh

Just not where I'm standing.
Hearthome was prachtig, dat moest Gioya nageven. De organisatoren van het festival hadden echt alles uit de kast gehaald om de stad mooi in thema te krijgen. Je kon niet om de kleur roze heen. Gioya zelf was niet persé van het Valentijn. Natuurlijk genoot ze weer van de sfeer, de - meestal - vrolijke mensen. Maar als single werd je dat, de status, toch wel erg duidelijk tijdens Valentijn. Maar aan de andere kant mocht ze echt niet klagen, ze had in de tussentijd al wat mensen ontmoet en wie weet kon ze daaruit hele mooie vriendschappen gaan opbouwen. En van verhalen wist ze dat vriendschappen toch vaak langer mee gingen dan relaties.
Daarnaast stond haar hoofd ook even helemaal niet op relaties. Ze had een doel voor ogen - champion worden, en de voortgang daarvan begon langzaam zichtbaar te worden. En daarbij had ze ook nog nooit een relatie gehad. Misschien was ze er wel helemaal niet goed in.
Niet aan beginnen dus.

Gioya was inmiddels bij het festival terrein aangekomen, en daar was het toch aanzienlijk drukker dan in de rest van de stad. Er stonden verschillende kraampjes, die van alles verkochten, al zag je het meeste chocolade en grote hart vormige helium ballonnen. Maar niet alleen de mensen, ook sommige Pokémon leken het naar hun zin te hebben. Gioya had haar Pokémon eigenlijk expres even de bal gelaten. Amigo was nu een stuk groter, en daarmee ook net een tikkie lomper. Voor Poseidon gold hetzelfde nu hij een Gyarados was. Dan had ze nog de Finneon - die in het water moest. En Rapunzel, maar die kende ze nog niet goed genoeg om haar er in een drukke menigte uit te laten. Dat kwam allemaal nog wel.
Gioya werd uit haar gedachten gehaald door geblaf. Even keek ze kort om, het was een Lycanrock. Ze was al weer bezig met de draai terug, toen het beeld blijkbaar nu pas doordrong, en ze nog een keer keek.
De Lycanrock was roze. Ze knipperde even verbaasd, tot het doordrong. Een traited Pokémon. Ze had er van gehoord, maar ze had nog niet de kans gekregen er één te zien.
Al snel volgde er geroep tussen het geblaf door, en terwijl ze haar hand uitstak naar de Lycanrock - wilde hij aandacht? - kwam ook de trainer aangelopen die bij de Pokémon hoorde.
Ze keek op bij de stem en zag al snel dat de hond niet de enige traited was die de Trainer bezat.
Gioya grinnikte bij de woorden van de jongen en schudde haar hoofd. 'Geen probleem hoor.' Haar blik gleed naar de andere Pokémon van de jongen. Een zwarte Vulpix liep naast hem, en een blauwe Pidgey zat op zijn schouder. Toen besefte ze dat ze moest hebben gestaart, en trok haar blik snel los.
'Sorry,' zei ze op haar beurt, hoewel hij het misschien wel gewend was? 'Je Pokémon zijn prachtig, ik heb nog geen traited Pokémon gezien.' Nou, die kon ze ook van de Bucket List afstrepen.
'Ik ben Gioya, trouwens.'

De Lycanrock duwde zijn gezicht tegen haar uitgestoken hand aan, ten teken dat hij haar aandacht wilde hebben. Ze bukte iets voorover en kriebelde met beide handen over de kop van de hond. Nu hij zo dichtbij stond, was hij eigenlijk veel groter dan ze gedacht had.
Maar een Lycanrock stond nu wel mooi op haar bucketlist.
De jongen had dus allemaal Traited Pokémon. Dat was wel erg gaaf! En ergens stelde het Gioya ook wel gerust om te horen dat hij er, voor zijn reis, ook nog nooit van gehoord had. Dan zag je maar wat er allemaal mogelijk was als je je zinnen erop zette.
De jongen stelde zich voor als Alain. Gioya kwam weer rechtop staan en keek hem aan - goh, ook hij was opvallend, zag ze nu. Zijn ogen waren twee verschillende kleuren. Een opmerking daarover hield ze wel wijselijk voor zich. Dat was niet altijd gewenst.
Alain stelde ook zijn Pokémon voor, waarbij er nog een Shuppet kwam aanvliegen. Deze was dan niet traited, maar shiny. Ook een apart kleurtje. De Pokémon had ergens uit een kraampje een chocolaatje weten te bemachtigen. Gioya kon er wel om lachen.

Toen kwam de onvermijdelijke vraag. Of ze hier alleen was. Ze nam het Alain ook niet kwalijk; om hen heen waren er eigenlijk geen solo mensen te zien. Of het nou een liefdes koppel was of een groep vrienden. Ze viel zo best op, besefte ze nu.
'Euh, ja. Ja, dat klopt. Geen relatie, en ik ben vrij nieuw in de regio. Ik nam het festival als een goede kans om nieuwe mensen te leren kennen.' Ze glimlachte.
'En opzich kan ik wel zeggen dat dat werkt.' voegde ze eraan toe, bedoelend op het feit dat ze nu met Alain stond te praten.
'En jij?'

De Lycanrock was niet de enige die aandacht wilde. Vanuit haar ooghoeken zag Gioya de Pidgey van Alain's schouder springen en landde ze op Gioya's schouder. Daar stond ze dan, Pokémon van een andere trainer te aaien. Het was maar goed dat haar eigen Pokémon in de bal zaten.
Ze knikte naar Alain toen hij begon over de Blind Dates. 'Ja, daar heb ik me ook voor opgegeven inderdaad. Ik ben wel erg benieuwd hoe dat gaat uitpakken.' Maar dat ging ze wel zien. Zo wie zo zou ze er wel wat vriendschappen aan overhouden, en verder, tja dat moest ze maar even aankijken.

Alain had dus wel een partner, die waarschijnlijk ook ergens op het festival terrein rondliep. Moest ook kunnen, je hoefde niet de hele tijd aan elkaar vast te plakken.
Gioya lachtte. 'Gelukkig maar! Volgensmij blijft Valentijn altijd wel wat doen voor relaties.' Ze wist het dan zelf niet, maar ze had wel genoeg verhalen gehoord in het verleden. Klagende verhalen overdag, van haar vriendinnen, en dan 's avonds appjes dat ze toch uit eten waren. Dat hun vriend- of vriendin, hen verrast had. En ze zagen het nooit aankomen.
'Heb je al lang een relatie?' Misschien was het heel persoonlijk, maar Alain gaf nou niet de uitstraling een erg gesloten persoon te zijn.

Gioya krabde met haar hand in haar nek - waar de Pidgey niet van gediend was. Hoezo stopte ze met aaien? Ze ging dan ook snel weer verder.
'Nee, nee,' zei ze met een lachje. 'Nog niet de juiste persoon tegengekomen denk ik.' En buiten dat was er het kleine puntje dat ze eigenlijk ook niet precies wist op welk... vlak ze het moest zoeken, om het zo te zeggen. Mannen, vrouwen? Ze wist het niet, en Gioya was opgegroeid met sterke externe meningen, waardoor ze eigenlijk niet de kans had gekregen om op onderzoek uit te gaan waar ze nou precies op viel.

Een lichte blos verscheen op Alain's gezicht bij haar volgende vraag. 'Oeh,' lachtte ze. 'Nog vers!' Alain knikte en legde uit dat hij zijn vriend eigenlijk nog maar een paar maanden kende.
'Dat is toch helemaal niet erg. Als het goed voelt dan moet het zo zijn, denk ik.' Pas daarna drong het door dat Alain op mannen viel. Ze had er niet bij stil gestaan omdat zij zelf, ondanks haar opvoeding, wel normaal vond. En ze merkte dat hier, in Sinnoh, maar met name nu op het festival, best veel same-sex-koppels waren.
Gioya liet haar blik even over de menigte glijden, en werd opgeslokt door haar gedachten. Het leek hier zo makkelijk.
Ari's natte neus tegen haar hand bracht het blauw harige meisje weer terug. Ze glimlachte en ging door met aaien.
'Sorry als dit een brutale vraag is, maar, wanneer wist je dat je op mannen viel?' vroeg ze voorzichtig.

Het was wel grappig, eigenlijk. Gister was ze nog overtuigt geweest dat ze helemaal geen relatie wilde. Dat ze zich wilde focussen op het hele trainerschap, en alles was daarbij kwam kijken. Maar hoe meer ze de verliefde koppels zag op het Event, en hoe langer ze Alain hoorde praten, en het aura voelde wat hij om zich heen had.
Shit zooi, hoe meer er toch wel een behoefte begon te groeien.
'Oh ik ben ze niet zat hoor,' verzekerde ze hem. De Lycanrock was er inmiddels bij gaan zitten.
Alain antwoordde dat hij daar inderdaad op hoopte, dat het wel goed zat. En Gioya zag dat het oprecht was.
Haar volgende vraag leek hem echter even van zijn balans te brengen. 'Oh, sorry, ik bedoelde niet-' maar hij gaf wel antwoord. Ze hoorde aan de onderliggende woorden dat er wel een verhaal achter zat - uiteraard.
Gioya knikte even lichtjes met haar hoofd en liet de woorden binnen komen. Daarna besloot ze toch op een ander onderwerp over te gaan.
'Heb je al het een en ander gedaan op het festival met je vriend?' vroeg ze. Ze was natuurlijk al overal langsgelopen. Maar er waren gewoon veel dingen waar je echt wel opviel in je eentje, dus dat had ze maar even laten schieten. Maar misschien had Alain wel de vruchten ervan gepakt. Gioya wist namelijk dat er ook een boat ride georganiseerd was, onder andere.

Het was eigenlijk raar dat de woorden van iemand die ze net een half uur kende, haar nu zo gerust konden stellen. Natuurlijk was het niet makkelijk, dat herkende ze zelf maar al te goed. En ergens dacht ze wel dat dat voor iedereen gold, welke reden je dan ook had.
'Dank je wel.' zei ze met een glimlach. Deels voor zijn rustige antwoord, en deels voor de bemoedigende woorden.
Alain was dus al met zijn vriend in de Boat ride geweest. Hij voegde er aan toe dat zelfs als ze alleen was, er vast genoeg mensen rondliepen die met haar mee wilde. Misschien moest ze dat toch maar eens proberen. Nee had ze, ja kon ze krijgen. En wat was het ergste wat er kon gebeuren?
Ze besloot het gesprek nu toch even wat meer de luchtige kant op te werken.
'Hoe ben je eigenlijk aan je traited Pokémon gekomen?' vroeg ze nieuwgierig. 'Ben je een researcher?' Dat kon natuurlijk ook. Ze besefte dat ze, opnieuw, misschien weer erg snel van draads was. Of ronduit brutaal. Oeps.