Tales of

Sinnoh

Yashu was die ochtend blij dat hij zich warmer had aangekleed want de temperatuur was flink gezakt in de nacht. Toen hij Eterna Forest betrad, was het nog schemerig. Donkere schaduwen doemde overal om hen heen op tussen de bomen. Old Chateau lag dicht bij de oostelijke ingang van het bos direct naast Eterna City. Het huis op de heuvel doemde al boven de boomtoppen uit. Het hout was verrot door de jarenlange blootstelling aan de elementen. Alle ruiten waren kapot met geen flintertje glas meer in de kieren. Yashu luisterde of hij wat hoorde maar tot nu toe was het doodstil in de villa. Crescent Moon was nog niet gearriveerd. Yashu baande zich een weg door de overgroeide voortuin tot hij op de vlonder stond en de voordeur kon open duwen. De linkse deur hing van ellende half uit zijn scharnieren en kraakte vreselijk toen Yashu hem opzij duwde. Hij stond in een grote foyer met een open vloerplan. Het behang bladderde en zag zwart van de schimmel. Schilderijen waren onherkenbaar, bedekt met een dun laagje mos. Yashu had er lang over nagedacht wie van zijn pokémon hij mee zou nemen en had uiteindelijk met tegenzin moeten erkennen dat zijn Yamper het geschiktst zou zijn om een verloren pokémon op te sporen. Hij floot- en na een paar seconden hoorde hij haastige pootstapjes in de sneeuw. Nagels tikte op de houten vloer toen Karma naar binnen schoot en alert haar omgeving in zich opnam. “Ga maar vooruit. Als je iets gevonden hebt, laat het me dan weten.” Verzocht hij haar met toegeknepen ogen. Karma wierp hem even een vuile blik toe voordat ze vooruit trippelde. Hij besloot om zijn zoektocht op de begane grond te beginnen. Een deel van de trap naar boven was aan één kant finaal ingestort door het gevallen puin van het ingestorte dak. Het was daarom ook ijskoud in de foyer, sneeuw was naar binnen gevallen en bedekte de grond met een witte laag. De eerste paar kamers waren leeg, gestript van alle waardevolle spullen en beklad met graffiti. Dunne plasjes water lagen op de grond in één van de kamers, wat de muffe geur verklaarde die in de hal hing. Het was maar goed dat Yashu een zaklamp had want er was nog maar weinig licht dat door de ramen naar binnen viel op dit uur van de ochtend.
 

Toen Yashu weer de smalle hal in stapte, hoorde hij ergens vanuit de foyer het geluid van voetstappen. Hij bleef een tel staan en luisterde. Diepe stemmen. Minstens twee .. Nou, als ze Karma tegen het lijf zou lopen, zou ze hen in ieder geval een paar extra gaten in hun enkels bezorgen. Hij besloot voor nu zich nog niet te bekommeren om hen en zich te focussen op het vinden van de pokémon. Daarna kon hij zich wel een weg naar buiten banen.

Op zijn weg door de gang heen, viel zijn oog op een vreemde streep die tussen twee stukken behang lag. Het zag er vreemd uit alsof het er niet hoorde. Hij stapte naderbij en klopte met zijn vuist tegen de muur. Een holle echo klonk terug. Ah, daar zat iets achter.  Hij legde zijn palmen tegen de muur en duwde. Pas toen hij een flink beetje kracht zetten, bewoog de verborgen deur in zijn scharnieren en zwaaide hij moeizaam open. Een donkere gang stenen trap leidde naar beneden. Hij vermoedde dat dit een verborgen gang was voor bedienden toen het Chateau nog gebruikt werd door nobels. Op de bovenste tree lag een holocaster met een gebroken scherm die niet aanging toen Yashu op de knoppen drukte. Die was van de persoon geweest die zijn pokémon was kwijtgeraakt. Hij was dus hier langs gekomen. Yashu duwde de deur achter zich bijna helemaal dicht en ging onder het licht van zijn zaklamp naar beneden. De trappen waren ongelooflijk smal waardoor hij elk moment kon riskeren uit te glijden en zijn nek te breken als hij niet voorzichtig was.

Uiteindelijk kwam hij bij een lange hal die naar verschillende plaatsen in het Chateau zou lijden. Hij luisterde of hij wat kon horen. Had hij Karma nu maar bij zich gehad. Die was ergens anders op zoek. Hij aarzelde even welke gang hij koos, en besloot te gaan voor eentje waar een koel briesje doorheen woei. Terwijl hij omhoog ging werd het koeler tot hij boven bij een heel smal gangetje kwam met één lang raam met een gordijn die gedeeltelijk dicht was. Hij zag een stoffig, antieke hemelbed tussen de plooien van het gordijntje en begaf zich naar de kleine deur aan het einde van de gang. Hij zag vage voetsporen op het tapijtje. Hij stapte naar binnen.