Tales of

Sinnoh

Yashu was op de commotie afgekomen maar had niet verwacht om twee levensgrote ghost types te zien die de bewoners van Veilstone City terroriseerde. Fronsend keek hij vanaf een afstandje toe hoe een groepje trainers de twee pokémon te lijf gingen. Hij herkende het zwarte haar en twijgjespostuur van Casimir direct. Hij had een .. zwarte Psyduck aan zijn voeten. Die vent zit op een goudmijn en beseft het niet eens. Dacht hij maar hij had nu even andere dingen aan zijn hoofd dan zijn portemonee. Caishen zweefde met hem mee, de beloning van chocolade niet ver weg. Toen hij Casimir in het voorbijgaan passeerde riep hij nog: “O, dus dit is de man waarvoor je mijn kus hebt afgewezen.” Hij wierp hem een geamuseerde glimlach, voordat hij zijn plaats innam naast een mens die gekrompen leek te zijn en omringd werd door drie hele mooie pokémon. Daar maakte Yashu een mentale notitie van. Hij zou naderhand even een praatje met hem moeten maken zodat hij hem in zijn holocaster kon zetten.

Hij nam de gelegenheid om Ma Zhu ook het veld op te sturen. Zijn Chimchar landde lenig op de grond en leek enthousiast bij het vooruitzicht om te mogen vechten tegen zulke sterke tegenstanders. Zij mocht de roze Gastly voor haar rekening nemen en Caishen de Duskull. “Caishen, psybeam.” riep hij naar de Inkay en hij gebaarde naar de Duskull. De cirkels op zijn lichaam begonnen in ramp tempo te flikkeren en hij draaide rondjes in de lucht terwijl een fel gekleurde energiestraal de Duskull raakte. Het wezen leek niet enorm beïnvloed en deed Yashu zich afvragen hoe sterk dat ding wel niet was. “Ma Zhu-” Hij dacht een tel na. “Taunt en dan een Flame Wheel.” Gastly’s aandacht werd al gauw getrokken door Ma Zhu’s uitdagende toneeltje wat ze opvoerde en toen ze helemaal zijn aandacht had, brandde het blauwe vuurtje feller, omringde haar hele lichaam met een hitte die vanaf Yashu’s positie te voelen was en klotste toen als een blauwe golf naar voren. Krijsend van opwinding sprong ze op en neer, onkarakteristiek geagiteerd voor haar doen. “Hé, kalm. Raap jezelf bij elka-” Begon hij mopperend maar plotseling schoten de vlammen alle kanten op en begon ze te gloeien. Verrast door deze wending deed hij een paar passen achteruit, keek toe hoe ze groter en groter werd en tenslotte als geëvolueerde Monferno zichzelf oprichtte. Met ogen die gevaarlijk schenen keek ze om naar hem en haar mondhoeken krulde om in een valse glimlach.

Toen Yashu’s grijze ogen open gleden was het een doodnormale Froakie die hem aanstaarde met nog net geen letterlijke hartjes in de ogen. Hij trok een vies gezicht en veegde zijn lippen af aan de rug van zijn hand. Zijn oog viel op een meisje twee plekken verderop die gekust werd door een zachtroze Froakie. Als hij had geweten dat er zulke mooie exemplaren hadden meegedaan, dan had hij dit anders aangepakt. Hij voelde een hand op de zijne en keek naar beneden. De Froakie had zijn hand om zijn vingers gesloten en keek hem vol genegenheid aan. Starters deden het niet verkeerd op de zwarte markt, ach waarom niet. Hij viste een pokebal uit zijn zak en duwde die tegen de Froakie aan.