Opnieuw stond Jax aan ‘Noibat’s blind dates’. Alleen was het deze keer niet om zich in te schrijven, maar om te weten te komen met wie hij op date mocht. Mary-Sue Wiseman, een vrouw die er ietsje jonger dan hem uitzag met lang haar dat een regenboog aan kleuren vormde. Het standje had hen niet enkel gekoppeld, maar stelde ook een activiteit voor die ze samen konden doen: in het park wandelen met hun pokémon. Meer dan een eerste indruk kon Jax niet vormen aan de hand van een foto, maar hij hoopte alleszins dat ze het goed met elkaar zouden kunnen vinden.

Met Benjamin op zijn schouder, Poppy in zijn armen en Kai aan zijn zij kwam Jax bij de ingang van het park aan. Sue had hem als eerste gezien en begroette hem enthousiast. “Ja, dat ben ik. Jij bent Mary-Sue?,” antwoordde Jax met een glimlach. Hij kon een lichte blos op zijn kaken voelen. Hij was nerveus. Hij was nog maar een paar keer op date gegaan en wist niet helemaal hoe dit in zijn werk ging. “Pichu!” onderbrak Benjamin zijn gedachten net op het juiste moment, want als Jax nog veel langer had kunnen nadenken, was hij nog zenuwachtiger geworden dan hij al was. En dankzij de pokémon wist hij nu ook wat te zeggen. “Deze aandachtzoeker is Benjamin,” stelde hij de traited pichu voor. ‘Aandachtzoeker’ leek de electric type echter geen leuke benaming te vinden waardoor hij, zonder dat Jax het doorhad want de coördinator had zich al op zijn andere pokémon gericht om hen voor te stellen, zijn tong uitstak. “En dit zijn Poppy en Kai,” gebaarde hij naar de igglybuff in zijn armen en de popplio die naast hem stond. Kai blies een bubbel en begon er als een zeehond een trucje op te doen—nog een aandachtszoeker lachte Jax in zichzelf.