Tales of

Sinnoh

In alle eerlijkheid wist hij niet zo heel goed wat hij hiermee aan moest. Maar goed, het moest ook gebeuren. Rustig nam hij zijn sleutels van het kastje naast de voordeur, waarna hij kalm deze openhield. Zijn Ninetales trippelde kalm naar buiten toe en draaide haar kop even waarna ze omkeek naar haar trainer. HIj keek nogmaals het penthouse in, stak een hand op naar Morrígan en Harlow en sloot de deur achter zich. HIj had de schuifdeur naar het dakterras open gelaten, dus ze konden lekker daar viben als ze wilden. Hij was niet zo bang voor een inbraak, aangezien elk slim persoon geen pas binnen zou zetten in een ruimte gevuld met zoveel sterke mon. Hij stak de sleutels kalm in zijn broekzak, zette een pas terug en wandelde naar zijn privé lift toe. Rustig tikte hij even op het knopje, waarna hij zijn armen over elkaar sloeg en afwachtend keek naar het schermpje boven de lift. Vandaag moest hij een of ander verslag in gaan kijken. Ze hadden hem verwacht in het Pokémon center, waar ze hem de papieren en dergelijke zouden afgeven. Een heel erg uniek iets als je het aan hem vroeg. Wie wilde immers zijn opinie weten. Ja, hij had tot nu toe nog niks in het water laten vallen als het gerelateerd was aan Crescent Moon. Zijn uitbarsting viel hierbij buiten de boot, maar veel had hij er niet van gehoord. Indicatie dat verandering nodig was. Nou ja. Hij zou het wel zien vandaag.

Eenmaal buiten het gebouw keek hij even rond. Het leek erop dat het een regenachtige dag zou worden. Ergens vervloekte hij zichzelf dat hij geen paraplu bijhad, maar aan de andere kant was het ook geen enorm grote ramp. Het zou immers niet helemaal in het water vallen als hij wat nat was. Nee, helemaal niet eigenlijk. Hij zou de hele dag mooi achter een bureel mogen zitten met papieren als hij het zo had gehoord. Hij was echt, echt heel benieuwd wat ze wilden van hem. Wat wilden ze nou dat hij zou uitwerken? Een beveiligingsplan? Patrouilleroutes? Of was het juist iets compleet anders? Het was immers een verslag doornemen dat hij moest doen en daar dan een plan op bouwen. Ze hadden ergens wat duidelijker mogen zijn met hun instructies. Maar goed. HIj was niet het type om zich druk te maken over wat werk hem voor zou schotelen. Tot nu toe had hij alles perfect gedaan, elke quest, elke task, die ze hem hadden gegeven. Dus waarom zou deze anders verlopen?

Rustig wandelde hij het Pokémon Center binnen, waarna hij al snel een lid van Crescent Moon in zicht kreeg. De persoon in kwestie begroette hem en stak even haar hand uit naar Adelyn. De kleine Ninetales snuffelde even aan de ander, maar zette vervolgens een pas terug toen deze even een hand opstak om haar te aaien. Kort keek Myrddin strak naar de ander, maar er volgde niet veel meer. Geen initiatief om de vos te gaan aaien, om iets te zeggen, nee... Ze gaf gewoon in op het feit dat de Pokémon niet geaaid wilde worden. Wat goed was. Rustig zette Myr een stap naar voren waarna hij kalm de ranger mee volgde naar een bureel achterin. Kort gaf ze aan dat hij plaats mocht nemen. Zij zou even de papieren gaan halen over dit verslag. De blonde jongen knikte, stapte naar voren en ging op de stoel zitten, waarna hij afwachtend even naar zijn shiny Pokémon keek. De Ninetales was naar hem toe getrippeld en had haar kopje op zijn schoot gelegd. Een liefkozende glimlach kwam op de lippen van de man, waarna hij rustig haar wat begon te aaien.