Tales of

Sinnoh

Hij kon zijn ogen niet geloven. De Houndour die hij echt nog maar pas had weten te verkrijgen had een Froakie te pakken gekregen. Eentje van een meisje van dat kraampje. Het had zijn kaken om het beestje geklemd en luid grommend had het de kikker zitten schudden, tot het beest plots oplichtte, groeide en veranderde... En daar stond het dan. Eindelijk. Een Houndoom. DE grijns op zijn lippen werd breder bij het aanzien van de grote hond. Nog even schudde de dark type de Pokémon, waarna hij hem loste en triomfantelijk begon te blaffen naar de water type. Wat cute.

Nadat hij een oorvol had gekregen van de dame en haar... Niet zo zachtaardig een klop had verkocht om haar te laten stoppen met zagen, was hij op pad gegaan. Vandaag moest hij immers op date. Ja, date, joepie. Zag ie helemaal zitten. Nou ja, eigenlijk wel. Want hij zag het wel zitten te lachen. Het meisje in kwestie te treiteren en misschien te laten huilen. Daar keek hij naar uit. Zou hij eerst een facade ophalen, doen alsof en haar vervolgens compleet verpulveren? De gedachte kwam als een gouden idee bij hem binnen en wel meteen begon hij zacht te lachen. Nou dat was nog iets dat hij kon doen. Jayden, je bent een genie.

Kalm kwam hij tot stilstand bij de fontein waar ze elkaar zouden zien. De groenharige man keek even schuin naar zijn gloednieuwe Houndoom, die alert rondkeek, zijn kop hoog geheven. Wat een mooi beesie was het toch.

- Scarlet