If I had a flower for every time I thought of you...
De vrolijke commotie trok de natuurlijk vrolijke Monika aan als een bij op honing. Of eigenlijk een bloem want honing was afval voor hun. Of was het een beer naar honing? Echt eerlijk ze moest haar spreekwoorden beter leren kennen. Maar dat terzijde. Nu was het muziek en het geluid van mensen wat haar aandacht boven alles trok. Met een grijns op haar lippen en haar Eevee's als een kudde om haar heen. Nou ja zoveel waren het er nou ook weer niet maar ze waren wel lief en pluizig en wouden net zo graag bij mensen in de buurt zijn en aandacht hebben als haar. Dus wie was zij om ze nu op te sluiten.
Maar oke. Het was toch iets drukker en voller dan ze had verwacht en iet wat onzeker knipperde de langharige meid. Gelukkig was ze niet snel onzeker en met alle zelfvertrouwen van een tienermeid tikte ze de eerste persoon die ze zag op diens schouder. "Euhm sorry.. kan je mij uitleggen wat hier gebeurd?" Met een prijswinnende grijns op haar lichte lippen keek ze hoopvol naar de persoon die ze had aangetikt.
Het was vrij kalm het laatste uur. Hij had helemaal niks opgemerkt terwijl hij hier stond en dat was... Zo irritant. HIj had gewoon zuchtend een sigaret opgestoken en was ondertussen gaan scrollen over social media. Zolang hij bezig kon zijn, was alles ok. Want als hij echt te lang alleen met zijn gedachten zou blijven wist hij dat dat hij gewoon compleet uit de hand zou lopen. Hij wilde immers helemaal niet denken aan dingen die nutteloos waren voor zijn gemoedstoestand momenteel. Dus ging hij er ook niet op in. Muprhy stond kalm naast haar trainer, zijn Ninetales had echter plaats genomen op een bankje een meter of twee van hem af. Wynn daarintegen was blij bezig met wat kinderen niet ver van het bankje af. De Eevee was duidelijk opzoek naar iets van aandacht, wat ergens ook niet helemaal vreemd was, aangezien hij het niet heel vaak aan haar gaf. Het was niet dat hij een afkeer had tegen de Pokémon... Nee, het was eerder een soort van... slechte smaak in de mond kreeg als hij de witblauwe mon aankeek. Ze was immers een geschenk van zijn moeder. Was ze een dochter van haar eigen Glaceon? Als dat immers het geval was dan moest hij toch even slikken. Zo'n monster van een Pokémon... Nee... Dat zou echt niet mogen.
Even keek hij verward op toen iemand hem aantikte; Rustig keek hij op naar de vrouw waarna hij luisterde naar wat ze hem te zeggen had. Oh... Het leek erop dat deze dame wat vragen had. Dan was het zijn taak als ranger om haar daarin te helpen, niet? Kalm nam hij de peuk vantussen zijn lippen en gooide hij de ze op de grond, waarna hij deze uitstampte met het topje van zijn schoen. Kort keek hij ernaar, voordat hij de rest van de rook uitblies en zijn volledige focus op zijn holo caster legde. Rustig begon hij te typen op het ding, waarna hij kalm opkeek eenmaals hij klaar was. 'Ja hoor geen probleem. De komende dagen is Hearthome in teken van Valentijn, met andere woorden is dit het Valentijnsfestival. Dus alles in teken van liefde en al dat soort dingen,' Klonk er van het apparaatje af. Hij glimlachte even rustig naar haar en begon weer te typen op zijn holo caster, waarna de robotstem al snel weer klonk. 'Is het uw eerste keer in Hearthome?' Het zou immers wel uitleggen waarom ze niet op de hoogte was van het event. Want misschien was ze zelfs nieuw in Sinnoh zelf.
![[VE2022] A stranger in a strange land BogusIncredibleBass-size_restricted](https://thumbs.gfycat.com/BogusIncredibleBass-size_restricted.gif)
![[VE2022] A stranger in a strange land Naamloos](https://cdn.discordapp.com/attachments/445210538319020033/959223864662061056/Naamloos.png)
