Tales of

Sinnoh

Het was al drie uur toen hij een keer wakker werd in zijn bed. Dit keer zonder een slaafje van Amélie die zijn deur op ongoddelijke tijdstippen open gooiden. Toen hij zijn Holo Caster pakte had hij een appje. Iets met een kroegbaas die ruzie had zitten zoeken met een rookie. Alaric zag nog wat over een motorbende. De jongen rekte zich uit en draaide zich nog een keer om in bed. Het had toch geen zin om tegen drie uur al naar een kroeg te gaan om iemand een lesje te leren.

Aangezien het nog winter was, werd het vrij snel donker. Hij had Kage uit zijn Pokéball gelaten om hem te volgen vanuit de schaduwen. Een Pokémon als Ash of Salem was vragen om problemen, daarbij zouden de meesten toch wel zonder Pokémon daar zitten gokte hij. Jubilife kende veel steegjes en achterbuurten en deze kroeg was geen uitzondering. Ergens weg gemoffeld in een gedeelte van de stad waar hij zelf nog niet dood gevonden wou worden zat het ding. Was dit van zo'n groot belang? Waarom moest hij ook eigenlijk de bende van een of andere rookie opruimen die zijn eigen smoel niet los had kunnen trekken. Alaric had het idee dat er meer aan de hand was dan alleen maar een akkefietje met een Team Zekrom member. Maar daar zou hij snel achter komen.

Eenmaal binnen stond hij in iets wat leek op een typisch bruin café. Alaric hield de deur open totdat hij zeker wist dat Kage ook binnen was gekomen. In een klap had hij blijkbaar de gemiddelde leeftijd van de aanwezige kroeggasten omhoog geholpen, het zat vol met oude mannen leek het wel. Biljart tafel in een hoek, bruine tafeltjes die ongetwijfeld zouden plakken als je je aan zou raken en een bar waar de vaste gasten aan zaten. Hij schoof daar aan op een lege kruk. Het meisje dat achter de bar werkte kwam meteen op hem af om zijn bestelling op te nemen. Maar daar kwam hij eigenlijk niet voor. "Is de kroegbaas aanwezig?" vroeg hij haar toen. Die vraag wekte blijkbaar meteen argwaan op bij een groepje mannen achter hem. Natuurlijk. "Whiskey sour graag." voegde hij er nog aan toe. Het meisje stapte weg, en hij was niet zeker of ze de kroegbaas ging halen of niet. Niet dat dat hem veel zou helpen, hij kon zweren dat hij de voetstappen op zich af hoorde komen.

Op het eerste gezicht zou je op dit moment niet van Alaric denken dat hij vrij gespierd was onder zijn kleding. Hij had dan ook een vrij grote hoodie aan met een leren jack er over heen. Een zucht was te horen toen hij geschuifel achter zich hoorde, hij wist dat de biker zijn neus niet uit zaken kon houden die hem niet aangingen. Het waren bikers, die moesten overal van af weten. Zeker als het om 'hun' stamkroeg ging. Gelukkig voor hem, was hun stamkroeg gedateerd en hingen er geen camera's. Waarschijnlijk te duur. Alaric draaide zich om op de barkruk en kwam oog in oog met een grote vent. De alcoholwalm was vanaf waar hij zat te ruiken. 'Wat moet je hier, jochie?' het was duidelijk dat zijn aanwezigheid niet gewaardeerd werd. Hij voelde zijn Gengar van plaats veranderen in de schaduw, een koud gevoel trok langs zijn been. "Dat zou ik niet doen." zei hij hardop, zowel tegen de man als zijn Pokemon.

De spanning was bijna te voelen in de lucht die in de bar hing. Als je de geur van zwetende kerels, goedkope drank en sigaretten even wegdacht tenminste. Kort tikte Alaric met de neuzen van zijn schoen tegen de barkruk aan. Sinds hij meer werkte en trainde met Titan was hij standaard sneakers met stalen neuzen gaan dragen. De Pokemon had een keer op zijn voet gestaan. Nooit meer weer. De kale man wou nog een stap dichterbij zetten. "Daar blijven kerel, ik kom hier gewoon wat drinken en jij hoeft je nergens mee te bemoeien." van achter zich pakte hij de whiskey sour die neergezet was door het meisje achter de bar, hij nam een slok. De man bleef hem kwaad aankijken, duidelijk nog steeds uit op de echte reden dat hij hier was. De kroegbaas had blijkbaar geen zin om zich te laten zien, die hoopte vast dat deze kale gozer zijn probleem voor hem zou oplossen. De biker zette nog een stap dichterbij en dat was voor Alaric het teken om zijn been op de man zijn borst te zetten zodat hij hem op afstand kon houden.

'Haal je poot van me af.' een hand klemde zich om zijn enkel, zoals verwacht. Alaric zette zijn drinken weg. "Rot bij me op en laat me mijn drankje drinken dan." hij keek de man recht in zijn ogen aan voordat hij zijn blik naar de grond liet gaan, naar de voeten van de man. "Oh, je veters-" dat was alles om de vent naar beneden te laten kijken. Een seconde afgeleid zijn was al genoeg. Met de schoen die aan zijn andere voet zat raakte hij de man vol op zijn neus. Bingo. Zijn enkel werd los gelaten en Alaric zette zijn beide benen op de grond terwijl hij zich van de barkruk duwde. Een hand op de schouder van de biker en een arm tegen de man zijn keel aangedrukte werkte hij de kerel tegen een tafeltje aan. "Ik had je gezegd dat je me met rust moest laten, je luistert niet." naast hem stapte zijn Gengar uit de schaduw. "Wie niet horen wilt.." was dat genoeg herrie om de kroegbaas uit de tent te lokken? Hij wist het niet zeker.

De man zakte door zijn benen toen Alaric hem weer los liet. Hij had een bloedneus, misschien zou zijn gezicht een beetje blauw worden maar meer dan dat zou het niet zijn. De rest van de bikers stonden klaar om in zijn nek te springen, maar hij wist wanneer hij los moest laten. Zijn blik ging kort naar die van zijn Gengar. Kage was geen vreemde van zijn moves op mensen gebruiken, dat was iets dat hij al eerder getest had op een zeker kort persoon die hij kende.

'Zoek je ruzie? Wil je naar de klote?' verschillende bikers riepen wat dingen naar hem, door elkaar. Duidelijk boos door zijn actie op wat hij vermoedde dat de leider was. Net toen hij er tegen in wou gaan hoorde hij achter zich een glas hard op tafel klappen. Aha, dat moest meneer de kroegbaas zijn. Alaric draaide zich om. "Hou ze in de gaten." zei hij zachtjes tegen zijn Pokémon, die zijn rug nu dekte. 'Wil je sterven vandaag, jongen? Ga zo door en je loopt hier niet meer levend uit.' de kroegbaas was dus net zo gezellig als de gasten die hij ontving. Het verbaasde hem niets. Achter zich hoorde hij geschuifel. Toen hij zijn hoofd draaide zag hij dat een van de bikers dichterbij gestapt was. Prima. "Hypnosis," er klonk een doffe dreun van een lichaam wat tegen de grond aan viel. De man lag slapend tegen de grond aan. Er klonk weer gescheld vanaf de bikers, maar dit keer waagde geen een zich dichterbij. "Hij doet het zo nog een keer." waarschuwde Alaric de kerels. Zijn aandacht ging weer naar de kroegbaas. 'Ik maak je af.' klonk het van de kroegbaas. "Net zoals je die andere Team Zekrom jongen de kop in gedrukt hebt?" het duurde even, maar toen ging er een belletje rinkelen bij de kroegbaas. 'Oh, kom je daar voor? Ik doe het zo weer.' de man leek totaal niet onder de indruk van het hele voorval. "Dat is dus juist het probleem. Het gaat niet nog een keer te gebeuren. Tenzij je wilt dat ik Dream Eater uitprobeer op je vaste klanten." Dream Eater was een level 60 move, eentje die zijn Gengar nog niet kon. Maar dat hoefde de kroegbaas niet te weten, een beetje bluffen zou er misschien voor zorgen dat de man hem serieus zou nemen. "Ik zou in het vervolg even nadenken tegen wie je het hebt. Zou beter zijn voor je klandizie." Alaric stapte op zijn drinken af en dronk het op. Uit zijn zak haalde hij een briefje en legde die naast het lege glas neer. "Begrijpen we elkaar?" hij hing wat losjes tegen de bar aan. Wat wou de man doen? Hem daadwerkelijk vermoorden in zijn kroeg en onnodige aandacht trekken? Met een hele motorbende die binnen zat? Nee, die kans achtte Alaric zeer klein.

De eigenaar kijkt hem aan, maar lijkt zich te bedenken. Had hij het toch goed ingeschat. Alaric maakte oogcontact met Kage en riep de Gengar terug naar zich toe met een beweging van zijn hand. De motorbende leek ook iets rustiger te worden en ging weer zitten. Een paar ontfermde zich over de gozer die hij een schop verkocht had in zijn gezicht, de man kwam al weer bij en werd op een stoel neer gezet. Er werd hem meteen een biertje voor geschoven, natuurlijk. Alaric bleef bij de bar staan, hij ging nog niet naar buiten toe. 'Je hebt geen idee met wie je te maken hebt.' Alaric deed zijn haar opnieuw vast en keek met een schuin oog naar de kroegbaas die zijn glazen stond te poetsen. "Een opgehemelde kroegbaas met grootheidswaanzin die zijn plek niet kent is het enige wat ik hier zie." Het meisje haalde zijn glas weg en vroeg of hij nog een keer hetzelfde wou, waarop hij knikte. Hij hield haar in de gaten terwijl ze het maakte. Het zou niet de eerste keer zijn dat er wat in zijn drinken verdween wat er niet in hoorde. "Zou zonde zijn als je de tent moest sluiten, denk dat zij dat ook vinden." hij maakte met zijn hoofd een beweging naar de bikers, die hem nog steeds in de gaten leken te houden vanaf een afstandje. Er kwam een geïrriteerd geluid van de kroegbaas af, duidelijk niet onder de indruk van zijn woorden. Alaric zijn tweede - en laatste, had hij net besloten - whiskey sour werd hem voor geschoven. Hij dronk zijn drankje en legde nogmaals geld neer, met fooi voor het meisje dat achter de bar werkte. "Als je denkt dat ik dat niet voor elkaar kan krijgen dan heb je het mis." eerlijk? Hij wist ook niet helemaal zeker of hij het wel voor elkaar kon krijgen. Maar er zouden vast wel wat dingen fout gaan hier die in strijd waren met de voedsel- en warenwet. Of hij kon Amélie lief aankijken of zij nog aan een touwtje kon trekken. Alaric wenkte zijn Gengar mee en liep richting de deur. Meneer de kroegbaas zou nu vast wel weten waar zijn plek was.

Hij keek niet meer om toen hij zijn hand tegen de deur zette. Er hing nog steeds een vreemde atmosfeer in de lucht en hij wist niet zeker of het door de confrontatie in de bar kwam of dat hij zichzelf gewoon gek aan het maken was. Hij drukte de deur van de bar dan ook gewoon open en stapte naar buiten toe, gevolgd in zijn schaduw door Kage. De Gengar verscheen naast hem toen hij buiten stond, hij liep een stuk rechtdoor en sloeg toen een blok om. Hij zou wel het stuk terug kunnen lopen naar Amélie haar huis, of hij zou een taxi pakken. Voor nu had hij besloten dat het lopen werd. Uit zijn zak haalde hij een sigaret uit het pakje en stak deze op. "Gekke sfeer," verzuchtte hij terwijl hij de rook uitblies. Zijn blik ging opzij naar Kage. "Dat had jij ook toch?" misschien dat de Gengar er als Ghost type minder last van had, maar de Pokémon knikte. Hij was dus niet de enige die het hele voorval gek gevonden had. Alaric klemde de sigaret tussen zijn lippen en rekte zich uit. Het was niet zo ver lopen naar Am. Hij kon altijd nog Ash uit de Pokéball laten als hij het zat was.