Tales of

Sinnoh

Hij floot zachtjes, terwijl hij langs de straten wandelde, handen diep in zijn zakken en de wind voorzichtig spelend met zijn haar. Het was tijd dat hij een starter ging ophalen. Als het goed is was er een afspraak gemaakt en kon hij dus zo naar binnen lopen. Dit was de eerste keer dat hij langere tijd van huis zou zijn, maar aan de andere kant vond zijn vader het niet erg. Ze zagen elkaar toch al niet heel erg veel. Hij grinnikte zachtjes, haalde een pluk uit zijn gezicht en zetten deze terug achter z'n oor.
Voor hem doemde het gebouw van de professor al op. Nadat hij zijn pokémon had opgehaald, moest hij eerst eventjes langs gaan bij de Crescent Moon basis, en daar alles in orde gaan maken. Misschien kon hij zelfs al eventjes een taak of iets in die richting opscheppen. Maar dat kwam zo meteen wel. Nu eerst dit gaan doen. Hij stapte het lab binnen, haalde diep adem en glimlachte. Hij herinnerde zich nog de laatste keer dat hij een pokémon kreeg. Diezelfde zenuwachtige tingel zat in zijn maag. Hij kon niet wachten om te zien wat hij voor nu voor ogen zou krijgen. "Archie Rama, als het goed is was er een afspraak gemaakt voor me," zei hij rustig tegen een jongedame achter de balie. Ze knikte, streepte een naam door en liet 'm doorlopen naar achter. Archie boog en liep verder, nu was het alleen nog wachten totdat de professor zou komen.

Een glimlach verscheen op zijn gezicht, toen hij professor Willow aan zag komen lopen. Hij boog naar haar en haalde daarna z'n hand door z'n haar heen, waarna hij zich bedacht dat hij een haarbandje moest halen, dan zou hij hier minder last van hebben. Mental note, made. De professor zetten drie pokéballs voor hem neer en eventjes keek hij naar de dingen. Eventjes voelde hij zich een klein jochie, die wachtte op zijn eerste pokémon. Natuurlijk was hij nooit bij de professor geweest toen, maar het was precies hetzelfde gevoel.
Maar zijn nieuwsgierigheid sloeg bijna om naar walging toen hij zag welke pokémon voor zijn neus stonden. Hij had zin om de professor toe te schreeuwen, vragen of dit één of andere grap was. Dit waren toch geen pokémon? Maar Archie hielt zich rustig, haalde diep adem en keek eens naar de drie pokémon die voor hem stonden. Twee vielen er meteen af, maar de appel zag er interessant uit. Willow vertelde hem dat 't een grass en dragon type was en dat de dragon eigenlijk ín de appel zat. Archie pakte de appel op en daadwerkelijk kwam er een klein ... dingetje uit. Hij glimlachte. "Ik neem deze," zei hij rustig. "Op de naam Rama, graag. En tot ziens," vervolgde hij daarna, de pokéball oppakkend en hij draaide zich om, om weg te wandelen uit het gebouw.