Tales of

Sinnoh

Rustig liet hij zijn blik even naar zijn Pokémon gaan, die kalm bezig leek te zijn met een steentje of iets voor de deur. Hij kantelde zijn hoofd wat naar voren, zette een pas naar voren en tikte de Gabite rustig aan op de schouder. De Pokémon keek even om naar haar trainer, die een kleine glimlach op zijn lippen kreeg. Harlow had recent twee puppies gekregen en dus had de Lycanroc haar rust nodig, bleef ze ook rustig thuis. Hij had het er met Shui over gehad en hij was van plan een van de pups aan hem te geven. Zelf wilde hij graag de ander houden. Misschien was het omdat hij iets wilde hebben om voor te zorgen, iets waar hij zijn aandacht aan kon besteden. Iets waarmee hij zich bezig kon houden. Een maatje voor Bayou. Misschien ook voor Wynn. De Eevee stond hem niet zo heel veel aan, maar hij had een hart voor Pokémon en wilde het betse voor ze doen, steeds opnieuw.

Rustig kwam de man in beweging, waarbij de roze Gabite dat ook deed. Op de voet gevolgd door de witblauwe Eevee, die haar afstand behield, maar wel net volgde. Hij wilde een rondje door de drukke stad doen. Niet als Crescent Moon zijnde, maar gewoon... om rond te kijken. Mocht hij uiteraard iets zien dat zijn aandacht trok, zou hij meteen ingrijpen. Hij was immers zo aangelegd. An daarbij bleef het zijn job, ongeacht wat hij ervan dacht.

Het leek nogal een vreemde dag... En vragend keek Myr even een dame na, die hem bijna niet eens had gezien en bijna tegen hem aan was gelopen. Hij snapte niet zo heel goed wat er aan de hand was... Hij had niet echt gedacht dat er zoveel spanning zou zijn. In ieder geval leek de Gabite naast hem te springen van de energie, wat goed was. Zolang ze haarzelf maar kon inhouden, natuurlijk. Wynn bleef rustig achter het duo aanlopen, weinig verandering in haar tred of doen. Hij fronste dan ook even. Als het niet iets was dat voor alle Pokémon weg gelegd was, dan wat was er aan de hand?

Uiteindelijk gebeurde het toch dat iemand tegen hem aanliep. Duidelijk dat zijn focus op de omgeving was en niet hem, klapte Myr bijna tegen de grond aan. Het jonge meisje in kwestie keek met grote ogen naar hem, waarom Myrddin even fronste en zijn hoofd kantelde. Nu... Hij iemands aandacht had, kon hij net zo goed vragen waarom iedereen er plots zo vreemd bijliep. Hij nam dan ook zijn holo caster erbij en begon te typen. 'Is er iets aan de hand? U lijkt enorm geschrokken van iets, is alles in orde?' klonk er van de robotstem af, waarna hij met een frons opkeek naar de dame in kwestie. Als hij meer wist van haar, kon hij op z'n minst z'n werk gaan doen als ranger zijnde. Of... Het lag aan iets anders en hij was gewoon een complete idioot die het niet aanvoelde of inzag.

Fronsend keek hij de dame na, waarna hij even zijn schouders ophaalde. ZIjn blik gleed naar zijn Gabite, die rustig bij hem bleef staan, de omgeving scannende om te zien waar het geluid vandaan kon gekomen zijn. Ze was duidelijk wat gespannen, maar liet dit niet door schijnen in haar houding, blik en algemeen voorkomen. Ze had een sterk voorkomen, zoveel was duidelijk. Ze was ook niet bang voor wat er komen kon en dat was iets waar hij respect voor haar haalde. Wynn daarintegen kwam piepend terug gelopen naar haar trainer, schuilende achter zijn benen bij het horen van de donder. Kort rolde Myrddin met zijn ogen, haalde hij zijn verminkte hand door zijn blonde lokken en begon ie te wandelen. Ze zouden vanzelf wel zien wat ze tegen zouden komen. Al dat vreemde gedrag was gewoon vreemd en het lag niet aan hem om te gaan spitsen naar het probleem. Het zou wel zijn kop tonen of iemand zou hem vast aanspreken. Weglopende gillende dames had hij helemaal niks aan. Murphy wandelde dan ook hoog gegeven achter haar trainer aan. De Eevee daarintegen zat te schudden en beven en liep onzeker met het tweetal mee. Zij had er toch wat meer zorgen over dan hem. Maar who cares.

Zijn ogen schoten naar de hemel. Bliksem rattelde over de wolken heen, waarna al snel iets verscheen ter hemele. Wel meteen liet Myr een bedenkelijk geluidje horen, zijn blik glijdende naar Murphy die een pas naar voren zette. De ground type hield haar kop hoog gegeven terwijl Myr rustig een paar passen opzij zette. Ze waren in het midden van een stad en dit... Verscheen zomaar? Hij fronste wat en haalde zijn holo caster boven, waarna hij deze ophield. 'Thundurus can shoot thunderbolts from its tail. It uses these lightning bolts to annihilate foes into nothingness. It is known to be disliked and feared by people and farmers for its destructive rampages which include fierce thunderstorms. It tends to cause forest fires whenever it flies around shooting lightning. Thundurus's lightning bolts can enrich the soil of any ground it hits. Any area visited by Thundurus is marked by charred remains of areas it destroyed. Thundurus also gets into violent crashes with Tornadus whenever the two meet since the beginning of time. Thundurus can move so fast it can materialize without warning. Thundurus can unleash mini thunderstorms along with surrounding itself with a cloud shield to protect itself from harm.' Klonk er van het apparaatje af. Zijn ogen gleden terug naar het beest in de lucht. Hij wist dat electric moves van de Pokémon zo zouden opgevangen worden door zijn Gabite, die er geen gevolgen van zou dragen. Maar als hij zijn Pokédex moest geloven... Was dit een situatie waar hij de rangers moest inlichten.

Rustig hield hij het wezen in de gaten in zijn ooghoek, waarna hij kalm het bericht uitzond naar zijn supperior. Er zat een foto bij zodat deze zou weten dat de situatie ernstig was. Voor nu zou hij echter gewoon het beest in de gaten houden. Het aanvallen had geen nut, verre van. Tenzij het hem zou aanvallen zou hij niks doen. Hij had Toireasa en Shyla nog bij zich. Die twee konden samen met Murphy het beest voor even bezighouden. Of gewoon zelf de Gabite en Tyranitar. Met Sand stream zou de chip damage dan genoeg doen om het tenminste af te zwakken. Als het dom genoeg was Murphy ook te raken, zou het de gevolgen van Rough Skin moeten voelen. HIj wist niet in hoeverre het beest verder nog moves had, buiten de electric varianten uiteraard. HIj zou afwachten, afzien, en vooral in het oog houden dat het geen schade zou aanrichten of mensen in gevaar zou brengen. Want dat was zijn job als ranger.

Het leek erop dat de Pokémon uit was op destructie. Goed dan. Dan werd het tijd om in te grijpen. Snel greep Myrddin de ballen van zijn Pokémon erbij, waarbij Raeghann, Shyla en Toireasa al snel verschenen ten velde. Hij keek even naar zijn Pokémon, die hem elk aankeken, waarna hij wees naar het monster in de lucht. Wel meteen kwamen instemmende geluidjes van zijn Pokémon af, waarna ze in actie schoten.

Een electrische schok die van Thunderus afkwam, werd opgevangen door Murphy, die met een Dragon Rush de lucht in schoot en zijn aanval onderschepte. Shyla opende met Stone Edge, een aanval die de grond open liet barsten. Massieve stenen pillaren schoten richting het blauwe wezen heen, die de eerste twee wist te ontwijken. Maar een derde was goed raak, waardoor hij meteen vast kwam te zitten tussen de resterende pillaren die verschenen. Rae draaide even blij om haar as en gooide een Leech Seed richting de nu vastzittende POkémon. Het zou langzaam over tijd damage doen en hun sterk houden. Een Pokémon zoals deze zouden ze immers niet met rauwe kracht neer kunnen halen, zoveel wist de ranger wel. De Pokémon liet een blij geluidje horen, waarna een sterke wind verscheen, Tailwind. Nu waren ze allemaal een stukje sneller, wat ook positief was. Toireasa was al in bewgeing gekomen en had een stevig web gespannen boven, lang en rond de pillaren die verschenen waren. Waar de Thunderus nu ook heen zou gaan, zou hij vast komen te zitten in het web die zijn Ariados had gesponnen. Het web van de Pokémon was enorm sterk en zou de electric type vertragen. Zolang ze maar tijd hadden en iets konden doen, zou het allemaal wel op zijn pootjes vallen.

Een Hammer Arm van de tegenstander brak de rotsen rond hem open. De Pokémon zag wat zijn situatie was; omring door pillaren van steen waar web tussen gespannen was. Boven zijn hoofd en rondom hem. Zijn ogen schoten meteen naar de Tyranitar, die een brul liet horen. Een krakkelend geluid weerklonk rond hen, waarna elektriciteit om de tegenstander verscheen en hij op SHyla afschoot. Hoe dan ook stond Murphy op de defensieve. Ze sprong op, haar klauwen groter wordende door de Dual Chop die ze begon voor te bereiden. De twee Pokémon knalden tegen elkaar aan, maar de Gabite liep helemaal geen schade op dankzij haar Ground typing. HOe dan ook zou de Thunderus wel serieus wat schade oplopen dankzij de Rough Skin ability van de Pokémon. Een hevige slag tegen de kop van de Pokémon, gevolgd door een tweede slag, zorgde ervoor dat de electric type afstand maakte tussen hem en de ground type. Myrddin vernauwde zijn ogen. Het zou een kwestie van tijd worden, maar ze konden dit ding wel uitschakelen. Als het wilde vluchten, kon het dit doen. Maar voor nu hielden ze het hier, zodat er niet meer schade werd aangericht aan de omgeving en de mensen.

Wat een domme bedoeling. Met een ongeïnteresseerde blik keek Myr naar de Focus Blast. Oh fijn, kon dat beest dat ook. Shyla die neer ging, deed hem niet veel. Maar iemand anders kon dat wel. Even knipte hij met zijn vingers waarna hij opwees naar de Thunderus, waarop de witte Eevee achter hem opsprong en de aanval van de tegenstander overnam met copycat. De Whimsicott schoot haar tegemoet met een Helping Hand om de aanval meer kracht te geven, waarna de grote ball werd afgevuurd op de electric type. Lekker raak, het zou afstand maken en het was het enigste dat hij nodig had. Hij klikte een enkele keer met zijn tong, waarop Murphy even opkeek op het bekende commando. Hij knipte in zijn vingers en wees naar de grond, waarop de Gabite meteen een dig uitvoerde. Ondertussen liet hij de Tyranitar terugkeren. Zijn blik ging even naar Raeghann die achter de stenen pillaren schoot om een aanval van de Thunderus te ontwijken, die duidelijk pissed off was. Ok maat, veel plezier daarmee. Zijn inferno gekleurde Ariados kwam even dichter naar hem toe, waarop Myr een enkele blik op het hol wierp. De spin maakte een instemmend geluidje en ging rustig zitten aan het hol. Rustig keek hij naar Wynn, die voor hem was geland en ook zij werd terug gekeerd.

Er klonk een geluidje achter hem, waarbij hij zag dat de Sakura Pokémon klaar was met de escape route uit te graven. Enorm handig zo'n landhaai die zo snel was. Hij klikte de ball van Raeghann los en liet de WHimsicott terugkeren, waardoor Thunderus zijn aanval miste en tegen een stenen pillaar aan knalde. Kort stak de kleine man een middelvinger op, waarna hij het de gegraven tunnel van zijnn Gabite in sprong. Fuck you Thunderus.

Hij gleed de diepte in, straal naar beneden en nauw, maar al snel werd het wat hoger, werd de daling wat minder hevig en kon hij zich op handen en knieën werken. Waarbij de Gabite de leiding nam, hoorde hij hoe de Ariados achter zich bezig met String Shot en psychic. Zo zorgde ze ervoor dat de ingang van de tunnel volledig dicht was. Pech voor Thunderus dat hij een volledig vliegenbeest was met electric specialiteiten. Hij kon niks doen om door de grond te komen. De zandstorm die zijn Tyranitar had opgetrokken met haar ability zou ook wel genoeg obstructie zorgen voor de Pokémon om te zien waar ze uberhaut heen waren gegaan. Hij had het probleem gemeld bij Crescent Moon. Dit was boven zijn loon en dus niet zijn probleem.

Al snel hoorde hij dat Toireasa bij hem was gekomen, waarbij hij even rustig zijn holo caster boven haalde en de lamp functie aanzette. Zo zag hij meer en kon hij rustig d Gabite volgen die de hele tunnel nog niet uit had gegraven. Er was gelukkig genoeg ruimte. Ze was immers zelf een heel groot beest en hij? Tja, myrsized.

Het leek een stuk stiller te worden na een tijdje, iets waarop Myrddin even opkeek, maar niet tot een stilstand kwam. In tegendeel, hij liet Murphy verder graven zodat ze een diepere tunnel hadden. Eentje die ver weg zou gaan van die plaats was ideaal. Het was dat de massieve Gabite zo groot en snel was dat ze dan ook de voorhand nam. Hij zag haar niet, hij zag eigenlijk vrij weinig. Het enigste waar hij zeker van was, was zijn Ariados. HIj kon haar pootjes achter zich horen. Het was iets dat zorgde dat hij zich toch ietwat veilig bleef vullen. De geluiden boven hun? DIe negeerde hij zoveel mogelijk terwijl hij verder kroop door de tunnel. Hoe verder weg hij kon, hoe sneller hij ook weer richting huis kon gaan. Het was niet dat hij bang was of er echt problemen mee had. Nee. Hij had gewoon geen zin om dit alles te regelen. Dit was niet zijn taak. Hij had geen zo'n hoge imposatie rang binnen Crescent Moon dat mensen zouden verwachten van hem dat hij een legendary stopte. Besides. Hij had geprobeerd en gefaald, simpel als wat als je het aan hem vroeg.

Na een goed halfuurtje gekropen te hebben voelde hij de grond wat beven onder zijn handen. Het duurde niet lang voordat hij al snel de glimmende ogen van zijn Gabite zag verschijnen uit de duisternis. Hij rilde even, schudde zijn hoofd en lichte een hand op. Murphy bewoog zich wat zodat Myrddin veilig plaats kon nemen op haar rug, waarna ook Toireasa stevig plaatsnam. Al snel schoot de roze Pokémon weg. Snel bewegende door de grond, alsof ze dit al haar hele leven had gedaan. Het duurde dan ook niet lang voordat hij eindelijk licht zag. Nog even en hij kon de frisse buitenlucht weer proeven.

Eenmaal aan de uitgang, sprong de sakura mon op en lande ze soepel. Myr had haar vin nog steeds vastgeklemd en lostte deze even, waarna hij kort zijn broek begon af te kloppen. Ook de Ariados bewoog zich van hem af en keek rond. NU dat geregeld was, was het tijd om richting huis te gaan misschien.

Ah kijk es aan, zo erg was het niet eens. Hij stak zijn handen even op en rekte zich uit waarna hij rustig in de richting van het appartementencomplex begon te wandelen. NIet zijn probleem dat er gekke shit gebeurde, dat waren dingen voor de higher ups, voor degene die daar hun tijd aan wilden verspillen. Want honestly? Dit had waarschijnlijk iets te maken met gekke psychic types of iets in die aard. Zo ja, dan had hij beter Morri in het vervolg bij zich. De Meowstic was krachtig en zou dat soort shit niet in z'n hoofd laten. Ook iets dat Focus blast moest kunnen, zo bleek, want die was wel vrij real geweest. Hij haalde zijn holo caster boven en begon wat te scrollen op social media, totaal niet geinteresseerd in de situatie. Niet zijn probleem, niet zijn zorgen. Niet zijn stad, niet zijn regio. Kon hem gestolen worden. Murphy wandelde dan ook kalm achter hem aan, zo ook de Ariados.

De geluiden die hij hoorde, zorgde ervoor dat hij even tot stilstand kwam. De mindgames die de Metagross van zijn moeder altijd speelden, de waarschuwingen die hij had gehad en het feit dat hij zelf een krachtige Pokémon had die dit soort dingen kon doen. Het gaf hem perspectief en maakte hem heel erg pissed off. Hij vernauwde zijn ogen dan ook wat en draaide zich weg van de struiken. Na dat, na dit? Erop ingaan zou hem niks opleveren. En als het dat niet was, was het zijn probleem niet. NIet zolang hij het niet zag en niet benaderde. Murphy lichte haar kop wat en volgde braaf haar trainer. Toireasa ook. Rustig stapte hij gewoon in de richting van de middenstad, terug tussen het volk gaan en naar huis gaan. Iets dat met zijn hoofd klooide was niet iets waar hij vandaag mee wilde dealen. Vandaag niet, morgen niet en volgende week ook niet. Hij had er genoeg van gezien, genoeg van moeten inslikken. Maar dat was over. HIj stapte er weg van. Geen interesse hebbende in wat er ook besloot te janken. Als het een mon was, creepy. ALst een persoon was? Jank toch in je huis, niemand moest die shit horen, jeetje fucking mina.

Een zacht geluid liet hem opkijken. Hij fronste even en kantelde zijn hoofd, waarna hij door zijn knieën ging bij het aanzien van de zwarte spin die naar hem toe kwam. Hij stak zijn hand uit en kreeg al snel een soort van paars ding in zijn handen. Kort draaide hij het even tussen zijn vingers, waarna hij zuchtte. Hier was hij niks mee. Maar misschien dat hij het kon verkopen. Hij kwam rustig overeind, stak het ding in zijn achterzak en strekte even zijn armen. Wat een enorm klote dag. Hij wilde niks liever dan even een sauna nemen. Helaas had hij dat nog niet op zijn penthouse. Misschien moest hij eens iemand laten komen die adt kon inrichten. Dan kon hij er een infraroodje erbij nemen en kon hij net alas thuis tweemaals even eronder. Het was goed voor zijn rug, goed voor veel dingen. Dus waarom niet. Murphy hief haar kop wat en kantelde deze, waarop Myrddin even zijn hand opstak en haar aaide. Richting huis dan maar.