Tales of

Sinnoh

Misschien was hij nog net op tijd. Het was laat op de dag, de zon begon te zakken, maar hij wilde nog snel eventjes iets doen. Met Fuji in zijn zak, zodat de Appel niet van zijn schouder zou rollen, rende hij over het festival terrein heen. Tussen zijn vingers zat een ticket voor een van de tentjes hier en hij hoopte dat hij nog snel eventjes een poging mocht wagen. Natuurlijk kon hij wachtte tot morgen, maar aangezien hij niet wist tot wanneer hij aan het werk was, wilde hij het nu liever hebben gedaan. Archie schoot de boog door, raakte bijna uit de bocht waardoor hij bijna iemand omver duwde. Hij stammelde een verontschuldiging, voordat hij verder rende naar de stand waar hij moest zijn. Eenmaal daar sloeg hij de ticket op de balie en liep verder. Zijn hart hamerde in zijn keel, maar toch scoopte hij een Froakie op en deed zijn ogen dicht. Nu was het hopen.

Zijn ademhaling kwam eindelijk tot rust, toen hij bij de pond aangekomen was en naar voren boog om een van deze kikkers een kus te verkopen. Toen hij zijn ogen open deed, zag hij echter dat 't een normale blauwe Froakie was, maar het arme ding keek hem aan alsof hij het einde van de wereld was. Archie lachte hardop en haalde een pluk uit zijn ogen, voordat hij een pokéball erbij haalde en deze voor de blauwe kikker hield. Eens zien of deze echt zo graag met hem mee zou willen. Hij zou goed gebruik kunnen maken van een pokémon als deze.