Tales of

Sinnoh

Een pokémon gevecht houden met pokémon die hij helemaal niet kende. Casimir keek er niet zo naar uit, maar men verzekerde dat de pokémon goed beleerd waren. De enige reden dat hij ermee ingestemd had, ondanks dat het al onwennig voelde om de pokébal van een ander vast te hebben. Zolang dat ze dit maar konden winnen, dat was het belangrijkste. Een Blastoise en Jolteon waren hun tegenstanders, dus dat was goed te doen. Casimir vertrouwde de persoon naast hem ook genoeg, om zeker te zijn dat ze dit samen tot een goed einde konden brengen.

De pokémon die uit zijn pokébal kwam, deed toch een zucht over zijn lippen rollen. “Dat Alaric dit maar niet ziet.” Het was immers het enige waar Casimir aan kon denken als hij keek naar de oranje Charizard. De Blastoise zou zijn grootste struikelpunt zijn, maar dat is waar Alain in kwam met zijn Fraxure. Het zou wennen worden, gezien hij gewend was om met kleinere snellere pokémon te vechten, maar in elk geval was het een fire type. Daar kende hij wat van. 

Geduldige wachten Casimir tot het signaal kwam dat het gevecht officiëel was begonnen. “Begin met Heat Wave.” De twee tegenstanders stonden nu nog dicht bij elkaar en daar moest hij gebruik van maken wilde hij ze alle twee tegelijk raken.

De snelle Jolteon sprong echter tijdige uit de weg om een helping hand uit te voeren om haar teamgenoot te helpen.

De woorden van Alain maakte het alleen maar erger en Casimir zuchtte diep. “Zo ver laten we het niet komen.” Hij kon zich de gesprekken nog herinneren die ze over de man hebben gehad en het zorgde voor een geamuseerde uitdrukking. Er was geen enkele mogelijkheid dat hij zelf ook een Charizard in zijn team zou nemen.

Samenwerken was hier de weg naar hun overwinning. Het zou niet volledig soepel verlopen gezien hij weinig ervaring had als het aankwam op double battles, maar ze konden enkel hun best doen. De Fraxure was veel sneller en het was die snelheid dat voor openingen zorgde. “Dragon Claw,” zei hij met een kort handgebaar naar de Blastoise. De Charizard zetten zichzelf af en gebruikte zijn vleugels om extra snelheid te maken voor hij de water type raakte met zijn klauwen. Een combinatie van alles zorgde dat de Blastoise wat stappen naar achter moest zetten om niet om te vallen.

Vanuit zijn ooghoeken zag hij hoe de Jolteon zijn aandacht gericht had op de Fraxure. Een Thunder Shock vloog af op de de dragon type. “Dragon Breathe om het tegen te houden.” De Charizard reageerde snel en draaide zich om. Een paarsachtig vuur vloog op de elektrische aanval af zodat de twee aanvallen tegen elkaar kwamen en elkaar uitschakelde.

Voorlopig zag het ernaar uit dat ze aan de winnende hand waren. Ze hadden enkele aanvallen succesvol kunnen uitvoeren, zonder dat de tegenstander veel had kunnen doen. Een goede start, maar zo zou het vast niet blijven doorgaan. Het toonde echter wel aan dat ze goed op elkaar afgestemd waren en dit konden winnen.

De Blastoise die zich had weten te herpakken, vuurde een Aqua tail af die niet ontweken kon worden door de Fraxure. Het zat eraan te komen maar dat maakte het niet minder fijn. “Doe Dragon dance en ga hoger de lucht in,” vertelde Casimir nu ze even een opening hadden. Ze moesten ervoor zorgden dat de aandacht vooral gevestigd werd op de Fraxure, en dat de Charizard zo min mogelijk het doelwit was gezien de immense schade die hij kon oplopen. Hopelijk lukte het door hij buiten bereik te houden van de meeste aanvallen.

Helaas dacht de vrouw die de Jolteon gekregen had er anders over. De Jolteon vuurde een Thunder af op de Charizard die hoogte probeerde te maken. Maar het was een groot lomp beest en niet snel. Waarom had Alaric er twee? Dit was precies waarom hij hield van de snellere pokémon. “Stop het met een protect.” De Charizard keerde zich min of meer snel om en wist juist de aanval tegen te houden. “Hurricane op de Jolteon.” Hopelijk kon hij zo alvast de aandacht van de Jolteon van de Fraxure houden. De Jolteon probeerde opzij te springen, maar werd door de kracht de lucht in geschoten.

De jolteon was voorlopig even geen probleem. Na de Hurricane en nu de Stomping Tantrum van de Fraxure, zou hij toch al enige schade moeten hebben opgelopen. Het gaf de Charizard ook de kans om zich te focussen op de Blastoise. Er was geen veilig doelwit, dus ze konden alleen maar voorzichtig zijn. “Work up,” beveelde hij de Charizard, in de hoop dat het ervoor zou zorgen dat het toch iets sneller werd. Ook de trainer van de Blastoise nam dit moment en ging voor Iron Defence.

Van waar Casimir stond, kon hij zien dat die trainer, ook zijn ogen even legde op de Fraxure, alsof hij aan het overwegen was die pokémon ook aan te vallen. Het zag ernaar uit dat hij het gevoel had beide pokémon in zijn eentje aan te kunnen. “Thunder punch op de Blastoise,” riep Casimir. De pokémon dook naar beneden, recht op de Blastoise af. Er werd gevraagd om een Water Gun waarschijnlijk in de hoop dat hij de aanval zou staken. “Doorzetten en er doorheen gaan. Zie dat die Thunder Punch raakt.” Het was gelukkig niet de sterkere variant. De Charizard deed precies zoals hem werd gevraagd, en vloog door het water heen omdat het niet snel genoeg was om het te blijven ontwijken. Zo eindigde hij wel vlak voor de blauwe pokémon en met een elektrisch geladen vuist klopte hij tegen de Charizard.

De aanval van de Fraxure zorgde ervoor dat deze voor even niet in staat was om te bewegen, iets waar de tegenstanders maar al te graag gebruik van wilde maken. Enkel de Jolteon leek nog even tijd nodig te hebben om op adem te komen, maar de Blastoise bleef een gevaar. “Til de Fraxure op,” zei Casimir terwijl hij naar de lucht wees. Voor even keek dat grote onhandige ding hem aan, maar deed dan wat hem gevraagd werd. Hij dook naar beneden en vloog over de Fraxure heen om hem tegelijk vast te pakken. Net op tijd schoot hij de lucht weer in, om een Ice Beam van de Blastoise te ontwijken.

Voor dat ze de Fraxure weer neerzetten, wilde Casimir eerst zeker zijn dat de pokémon weer kon bewegen. “Focus Blast op de Jolteon.” Als ze één pokémon neer konden halen, zouden ze al een heel eind verder komen. De Blastoise was trager, dus het zou vast makkelijker zijn om tegen die pokémon met twee tegelijk te vechten. Met de Fraxure die de Charizard vast had aan de armen, spreidde hij zijn mond wijd open en schoot een bal pure energie af op de Jolteon, die te zwak was om het snel te ontwijken.

Het was geen zicht om de twee pokémon door de lucht te zien vliegen. Zolang het maar werkte. De tegenstanders konden de pokémon op deze manier niet volgen. Enige nadeel was dat de Charizard die al redelijk traag was, nog iets trager was door het gewicht. Het was de Blastoise die als eerste weer aanviel, maar dankzij Alain raakte de aanval niet. Snel keek Casimir de andere even aan en gaf hem een klein knikje.

Voorlopig waren ze nog goed bezig. Terwijl de Fraxure bezig was met aanvallen, deed de Charizard zijn best hem niet los te laten. Het was duidelijk dat hij het niet simpel had, wat niet raar was met slechts drie klauwen. Voor even zag het ernaar uit dat de Blastoise de aanval zou ontwijken, maar ze hadden geluk en hij werd juist geraakt door de Dragon Pulse.

“Solar Beam.” Hopelijk was de Blastoise nog te aangedaan van de vorige aanval en ja hoor. Eerst zag het ernaar uit dat de pokémon volop geraakt zou worden, maar terwijl de lichtstraal hem raakte, wist hij zich toch terug te trekken in zijn schild.

Direct trok Casimir een wenkbrauw op toen dat Alain tegen hem begon te praten. “Wat?” vroeg hij verward. Als ze de Fraxure uit de lucht lieten vallen, zou de pokémon ook niet meer kunnen rechtstaan. Trust me. Het waren die woorden die die de knoop doorhakte. Hij gaf een knikje en richtte zijn blik weer op de twee pokémon in de lucht.

“Vlieg zo hoog mogelijk boven de Blastoise,” riep hij naar de Charizard die direct reageerde. Met krachtige slagen van zijn vleugels, vloog de pokémon omhoog. Steeds hoger en hoger en hoger. Tot Alain de Fraxure een nieuw bevel gaf.

“Laat los.”

De pokémon viel aan een hoge snelheid naar beneden en landde recht op de Blastoise, die het niet wist te ontwijken. Een grijns kwam op zijn gezicht terwijl hij naar Alain keek. Jammer genoeg zag het ernaar uit dat de Fraxure niet snel terug recht zou staan. “Earthquake.” De landing van de Charizard liet de grond al zacht beven, maar het werd enkel erger toen hij op de grond stampte. Even probeerde de Jolteon nog op de Charizard af te lopen, maar ging neer door de Earthquake.

Casimir had ondertussen Alain zijn arm vast genomen, zodat geen van beide de grond op zou vallen. Ondertussen keek hij in spanning toe, om te zien of de pokémon van de tegenstanders beide neer waren.

De jolteon ging neer en kwam niet meer recht. Ook voor de Blastoise zag het ernaar uit dat het einde spel was. Een kleine glimlach krulde over zijn lippen. Voor hij kon reageren, vloog Alain rond zijn nek op het moment dat hij zich naar hem toe draaide.

ZIjn armen sloeg hij ook even rond de andere zijn nek heen. “Ooit aan getwijfeld?” vroeg hij. Het was niet dezelfde enthousiasme als Alain, maar het was duidelijk dat hij ook blij was met hun overwinning. Een double battle was helemaal anders, maar hij keek ernaar uit om er in de toekomst meer te doen. Zeker als ze het konden doen met hun eigen pokémon.

Immers konden ze samen alles aan.