Tales of

Sinnoh

Net zoals anders, had Lloyd het besluit genomen om naar het festival te gaan. Hij had een post gemaakt op social media dat hij een hele update zou plaatsen over wat er allemaal te doen was op het gebeuren. Rustig was hij dan ook begonnen met het festival af te lopen, de omgeving scande hij rustig met zijn helderblauwe ogen. Hij stopte even aan het Froakie kraampje om een paar foto's te maken. Hij sprak rustig wat mensne aan die op zijn foto's stonden en expliteerde de situatie aan hun uit. SOmmigen hadden liever niet dat hij de foto's online zette, anderen dan wel weer. HIj besloot wel steeds de juiste mensen te taggen. Al bij al had hij vlot wat nieuwe vrienden gemaakt aan het kikkerkuskraampje, waarvan een meisje die samen met hem liep op het festival.

Eenmaal aangekomen bij de bootjes namen de twee afscheid van elkaar, aangezien zij schijnbaar een date had met een jongen die ze online had leren kennen. Lloyd had haar geluk gewenst en was begonnen met foto's te nemen van de Pokémon en de bootjes. Het was vrij druk, dus echt goede shots krijgen was niet enorm makkelijk, maar het lukte hem wel.

Na een paar foto's te hebben genomen, kon hij tevreden een pas terug nemen. Goed, dan nog het chocoladekraampje. Hij keek even om en begon in de richting van het kraampje te gaan. Het was maar goed dat hij gisteren posters was gaan ophangen en langs was gegaan bij wat kraampjes in verband met zijn zusje. Als hij in deze menigte het moest vragen zou het helemaal fout lopen. Hoe dan ook hoopte hij dat iemand de posters zou zien en hem zou contacteren. Iets van een lead zou hem helpen buiten helemaal niks... Kort viel zijn oog op een van de papiertjes die hij eerder had opgehangen. Hij kon zien hoe een vrouw leek te praten tegen haar man. Haar gezicht stond droevig en-

Hij draaide zijn hoofd weg van het tafereel en haalde diep adem. Nee, ze zou niet gewild hebben dat hij er droevig bijliep. Hij zou haar vinden en dan konden ze hier samen op terugkijken. Dan konden ze samen moedig zijn erover. Rustig wandelde hij verder in het richting van het chocoladekraampje. Terugdenkende aan een betere tijd met zijn zusje kon hij wel weer een glimlach op zijn lippen krijgen. Het zou wel goedkomen, daar zou hij voor zorgen.

Een stem trok zijn aandacht, waardoor hij meteen vragend opkeek. Het was een jonge vrouw die zijn kant uit kwam gelopen. Wel meteen toverde Lloyd een glimlach op zijn lippen, waarbij hij wel meteen meer woorden van haar kreeg. "Oh! Ja dat ben ik!" zei hij met een glimlach op zijn lippen. Hij lachte even zachtjes toen hij zijn pagina op haar holo caster zag. Hij wist nooit goed wat te zeggen als iemand hem benaderde over zijn pagina, maar het was ergens wel leuk om te zien dat mensen welliswaar er ook naartoe keken. En het vasthielden. Nou dat was iets waar hij met trots op kon kijken toch? "Oh zag je misschien me nieuwe post?" zei hij rustig tegen de ander, een lachje van zijn lippen komende. "Wat vind jij van het festival?" vroeg hij rustig tegen deze complete vreemdeling. "Oh! Heb je het wafel kraampje al geprobeerd? Ze hebben de beste wafels die je ooit geb geproeft, promise," zei hij opgetogen tegen de ander. Het feit dat hij deze vrouw helemaal niet kende ontging hem meteen. Als de sociale vlinder die hij was stond hij altijd open voor praten. Eeuwig enthousiast als hij was, wist hij wel dat hij soms nogal... Hevig kon overkomen. Maar... Hij kon er ook niks aan doen!

Ze gaf aan dat ze het geweldig vond, waarop zijn glimlach enkel breder werd. "Dat is fijn om te horen," zei hij opgetogen tegen de ander. Haar spontaniteit was aanstekelijk, wat hij heerlijk vond. Ze sprak verder tegen hem, waarop Lloyd's ogen wel meteen groter werd. "Oh my arceus! Ben je nieuw in Sinnoh! Welkom, welkom!" zei hij blij. "Je bent echt gekomen op een super moment. De bootjes zijn zeker een aanrader! En ik heb heel wat mensen plezier zien maken aan het froakie kraampje," hij lachte even zachtjes. Nee... Hem, een kikker zoenen? In nog geen honderd jaar. Dat klonk hem enorm ranzig. Maar hij gunde het de plezier wel aan de anderen. Hij had er wel zoal zijn twijfels bij, aangezien het niet echt sanitair of veilig klonk. Maar wie was hij om daar een besluit over te maken? Alles zou wel veilig genoeg moeten zijn op een activiteit als deze, dat kon niet anders. Echter begon de vreemde verder te praten en hij kantelde zijn hoofd. "Natuurlijk niet, deze kant op," zei hij blij en opgetogen. "Ik beloof je dat je nog nooit een wafel zoals deze hebt gehad," zei hij met een brede glimlach om de lippen. "Maar dan moet je uiteraard wel de juist toppings nemen. Slagroom... Chocolade en wat fruit is het beste dat je kan doen. Nee wat je moet doen. Kan gewoon niet anders," Hij keek de ander even rustig terug aan. Het was niet zo heel ver, dus ze zouden er zo zijn.

Ze bedankte hem en stelde zichzelf voor als Madison. Hij knikte even naar haar. "Aangenaam Madison," zei hij dan ook opgetogen tegen haar. Ze wist immers al zijn naam. Hij was nooit bescheiden geweest met dat op zijn instagram te delen. Dat en het feit dat hij best een grote following had zorgde ervoor dat hij niet zo verbaasd werd als iemand hem aansprak met zijn volledige naam. De vrouw vertelde hem dat ze zeker langs het Froakie kraampje wilde gaan. Water en electric types. "Wat een combo aan types," zei hij rustig met een lachje erachter. "Weet je al wat je derde typing zou zijn?" vroeg hij haar nieuwsgierig. Immers had elke professor drie types waar ze zich in specialiseerde. Het was niet zo erg als zij nog niet wist wat deze derde zou zijn. Het was immers een hele weg om een fully fledged professor te worden. "Ik zou het niet kunnen," beaamde hij haar. "Professor worden lijkt me enorm zwaar," dat en het feit dat hij het niet zo had met Pokémon. Ja, hij had nu een starter en er stond trainer op zijn kaartje, maar was hij dat ook wel echt? Zo voelde het niet altijd aan.

Een glimlach krulde op zijn lippen bij haar volgende woorden. Een lachje kwam van hem af, voordat hij begon te spreken. "Heb je een voorkeur voor iets? Like... Een favoriet fruit? Heb je echt graag zoet zoet of...?" hij keek haar even rustig aan terwijl hij een kalme tred aanhield. Niet iedereen was immers zo gek van zoetigheid als hij, zoveel wist hij wel. Madison begon echter verder te vragen naar hem. En kort lachte hij even. "Reizen is een grote passie van me, zoals waarschijnlijk wel te zien is op mijn instagram," vertelde hij opgetogen tegen haar. "Nu ik even een breakje neem van het reizen focus ik me meer op mijn studies. Ik zou graag bij de politie gaan werken. Detective om precies te zijn, zoals mijn vader," hij sloeg zijn ogen even naar de hemel en humde even vrolijk. "Het is al iets dat ik van kleins af aan wil, dus het zou zonde zijn als ik die kinderdroom laat liggen," het feit dat hij een enorme softie was en het werk hem misschien niet helemaal lag... Was jammer genoeg nog niet bij hem door gedrongen. "Maar ik ben altijd wel bezig. Sommige dagen meer dan anderen. Ik ben graag bezig met mijn vrienden, ik help mijn ouders graag, ik heb ook een motor, vind ik heerlijk om te rijden. Ik doe heel graag van die natuurwandelingen. Gewoon off the road weet je wel. Of door een stadje trekken en hidden gems opzoeken. Nieuwe mensen enzo leren kennen..." Hij zat echt nooit stil. Een lach kwam van hem af. "Ik zou gek worden als ik niks te doen had. Maar wat doe jij zoal?" een nieuwsgierige blik werd op haar gelegd.