Cas lag te slapen, of een poging daartoe, dus Alain had besloten om even buiten een wandeling te maken. Binnen zitten maakte hem nog niet zo gek als gedacht, misschien omdat hij al weken niet in zijn eigen huis was geweest, maar hij merkte dat hij niet goed kon relaxen. Niet nu hij zich zo machteloos en nutteloos voelde. Want opnieuw was er niets wat hij kon doen. Hij moest toekijken terwijl iemand degene die zo dichtbij zijn hart stond in elkaar timmerde.

Ari, de roze Lycanroc, sprintte tevreden langs de waterkant, struikelde en sloeg met een salto het water in. Rue keek beledigd, zelfs al had geen enkele spetter haar geraakt. De donkere Treecko hing zoals vaker stilletjes aan Alain’s schouder en Sage en Lina vlogen enthousiast rondjes. Al met al leken de Pokémon in elk geval blij even een rondje te kunnen maken.

Het enthousiaste geroep van zijn naam deed Alain verbaasd opkijken. Als een levende stuiterbal kwam Penny er dan aan, zwaaiend naar haar Pokémon alsof ze zojuist de loterij had gewonnen. De bezorgde frons op zijn gezicht maakte plaats voor een geamuseerde lach, waarna hij even geïnteresseerd naar de Igglybuff keek. “Hey Pen. Je hebt je starter opgehaald?” concludeerde hij. “Wat een schatje!” Wat een apart ding ook. Waren dat… Glitterde het nou?

Het leek erop dat de Igglybuff dezelfde trait had als die Fennekin die hij tegen was gekomen. Penny leek er erg gek op en vroeg of haar Pokémon, Bubbly schijnbaar, niet absoluut perfect was. Alain grinnikte even, voor hij knikte. “Helemaal perfect,” stemde hij in. Rue leek het er niet mee eens te zijn, maar de Treecko bleef nieuwsgierig naar de Igglybuff kijken, zelfs al had hij duidelijk geen intentie om van Alain’s schouder te komen.

“Betekent dit dat je een licentie hebt opgehaald?” vroeg hij nieuwsgierig. Immers mocht je geen Pokémon hebben zonder. “Van plan om Contests te doen?” gokte hij. Penny leek hem meer een Coördinator-type dan een Gym-type, maar dat dachten mensen vast ook van hem. Dat zou ook waar zijn geweest als alles anders was gelopen.

Schijnbaar waren het bij Penny ook haar ouders, maar Alain had het idee dat het daar een stuk beter was dan bij hem het geval was. Hij liet haar dan ook een zachte glimlach zien en knikte. “Hopelijk één groot avontuur, dan,” besloot hij te zeggen. Tot nu toe was hij blij dat hij het had gedaan, zelfs al was het Trainen op de achtergrond gevallen. Zonder Pokémon was hij immers niet waar hij nu was.

“Oh. Ehm— Soort shows waar je laat zien hoe mooi en sterk je Pokémon is?” probeerde hij het uit te leggen. “Geen Coördinator dan, denk ik? Wat is je plan?” Nu was hij toch wel benieuwd. Of had ze enkel een License opgehaald en geen verdere plannen of ambities?