Tales of

Sinnoh

Eli trok een vies gezicht terwijl hij door Eterna Forest trok. Het was nu niet bepaald zijn eigen idee om hier te zijn, maar hij had een oproep via social media gezien van één of andere kerel die blijkbaar onderzoek deed naar Bug types en die een oproep had geplaatst om dus een Venipede te vangen. Waarom een oproep plaatsen als je het ook zelf kon doen? Luie mensen, ze bestonden echt. Maar goed. Hij had erop gereageerd omdat hij 1. misschien stiekem diep vanbinnen wel een aardig, behulpzaam persoon was, ook al wilde hij dat niet toegeven en 2. geld nodig had. En hier was hij dan, in het bos van Satan. Hij haatte Bug types met een passie en alles wat geen Venipede was, zou hij flamberen met zijn Houndour. Nu zou hij sowieso zijn Houndour wel op de Venipede gebruiken, maar toch… Hij moest ervoor zorgen dat hij het niet té erg zou maken. Hij had de jongen beloofd dat hij de Venipede morgen wel voor hem zou hebben, dus hij moest er een beetje vaart achter zetten. Hij vermoedde echter dat een groepje Bug types vinden een stuk minder lastig was dan een groepje Rowlet en dat was hem ook gelukt. Hij had de Rowlet echter in zijn PC gedropt omdat hij al een Grass type had, een shiny bovenal. Donatello. Ja ja, hij wist het. Heel cliché, maar daar draaide het niet om. Eli zuchtte geïrriteerd door zijn gedachten en rilde over zijn hele lijf bij het idee dat hij morgen een gast zou ontmoeten die blijkbaar een bug fanaat was. Vast weer zo één of andere loser met scheve tanden, vettig zwart haar, zo mager als een bonenstaak en het gezicht alsof hij op zijn pc allerlei vieze plaatjes opzocht. Wat hem de volgende vraag aan zichzelf deed stellen: waarom deed hij dit ook alweer?

Eli klemde zijn kaken op elkaar toen een Venipede tevoorschijn kwam. Nu had hij natuurlijk Scar de opdracht kunnen geven om de Venipede te flamberen, maar hij dacht kort na. Zou hij niet meer geld kunnen vragen als hij een shiny of een traited Venipede tegen zou komen? Hij had geen idee of die laatste überhaupt bestond, maar een shiny kon toch wel mogelijk zijn? Hij scande de Venipede kort met zijn Pokédex, maar zag niks speciaals. Een Venipede met een egg move of een hidden ability zou ook al wel goed zijn, maar dit was gewoon een standaard Venipede die je zonder swarm ook wel makkelijk kon vinden. Ergens. Hij had geen idee, want hij ging nooit meer dit verdomde bos binnen als het aan hem lag. Maar goed, hij ging deze Venipede dus voor nu skippen en naar de volgende kijken. Hij sprong er dan ook overheen en liep snel door zonder nog achterom te kijken terwijl er een rilling over zijn rug ging. Hij merkte dat Scar naar hem keek, maar maakte er een punt van om niet terug naar zijn Houndour te kijken. Hij wilde niet aan de Fire en Dark type laten merken dat hij bang was voor Bug types, ook al was hij dat stiekem wel. Heel stiekem.

En alsof het allemaal nog niet erg genoeg was dat hij hier in een bos rondliep met allemaal Bug types kwam er hem ook nog een geur tegemoet waar tien wc’s vol met stront in vergelijking niks bij waren. Eli bleef kort stilstaan en liet zijn blik naar Scar glijden, waarbij ze een korte blik van verstandshouding uitwisselden. Hij kon natuurlijk van het pad afwijken of hij kon de geur volgen. Wie weet zou hij dan wel bij Aragog en zijn duizenden volgers uitkomen. Maar nee… hij dacht niet dat een grote spin, of duizenden grote spinnen, zo zouden ruiken. Of dat hoopte hij dan toch. Eli was op veel vlakken best wel stoer – vond hij zelf – maar op dit vlak was hij een watje. Zijn Houndour maakte de keuze echter al voor hem en Eli vond het voor deze ene keer geen probleem dat zijn Fire en Dark type voorop liep. Eli stak zijn handen in zijn zakken en liep achter Scar aan, in de richting van de bittere geur. De keuze was gemaakt en Eli bad tot Arceus dat ze niks raars tegen zouden komen. Het zou maar beter leiden naar een prachtige shiny, of anders zou hij de wereld nog meer haten dan dat hij nu al deed!

Eli wist niet of hij opgelucht of geïrriteerd moest zijn toen een Venipede tevoorschijn kwam en geen horde grote spinnen. Het ding kwam uit een boom gevallen en viel op zijn rug, waar Eli en Scar even op hem neerkeken, om elkaar vervolgens aan te kijken en hun hoofd naar elkaar te schudden. Maar toch… Zou het niet een tikkeltje grappig zijn als hij een niet bepaald intelligente Venipede voor de kerel zou vangen? Dat zou hem leren om de volgende keer random oproepen te plaatsen op social media. Bij nader inzien… Dan zou hij ook minder geld kunnen vragen dan als hij een shiny tegen zou komen. Hij tikte even met zijn vinger tegen zijn bovenbeen, maar knikte toen naar zijn Houndour. Ze zouden verdergaan. Hij kon later altijd nog terugkomen voor dit exemplaar als hij niks meer zou vinden. Hij stak zijn handen dan ook in zijn zakken en liep verder. De penetrante, bittere geur werd er hier niet beter op en Eli ritste zijn jas hoog op tot zijn neus om de geur een beetje te verdrijven. Al was het maar een beetje.

De geur werd er niet beter op. Sterker, het werd nog erger. Eli legde zijn hand over zijn mond terwijl hij een blik uitwisselde met zijn Houndour. Het pad splitste zich op in tweeën en allebei roken ze even erg. Eli stak zijn handen in zijn zakken en liet zijn blik van het ene pad naar het andere dwalen. Hij was net van plan om naar links af te veren toen zijn Houndour het rechterpad koos. Eli fronste even kort, maar trok de beslissing van zijn Dark en Fire type niet in twijfel en volgde de Pokémon. De bittere geur werd steeds erger en Eli ritste zijn vest helemaal dicht tot bovenaan, waarna hij zijn neus verstopte in de kraag van zijn vest. Die jongen die de oproep had gedaan, kon hem maar beter een flink bedrag betalen. Hij was door een hel moeten gaan om aan een fatsoenlijke Venipede te geraken – als dit pad er tenminste naartoe leidde – en hij zou niet voor minder gaan dan minstens de kosten voor een fatsoenlijke Poké Ball die hij hieraan ging verspillen. Dat was dan ook wel echt zijn minimum vereiste.

Eli zuchtte toen hij de doodnormale Venipede zag zitten. Uiteraard. Hij had voor het linkerpad moeten kiezen. Zijn geluk kennende, zou daar echter ook wel een gewone Venipede hebben gezeten. Of nog iets ergers. In elk geval was hij het zat en hoefde hij niet eens meer geld te hebben. Hij wilde die Venipede gewoon hebben. ”Laat hem opschrikken met Ember,” sprak hij op een kille toon. Scar knikte naar hem, waarna er een vlam ontsnapte. De nietsvermoedende Venipede werd vol in zijn flank geraakt en reageerde meteen met een Rollout. ”Ontwijk en gebruik Smog om jezelf te verhullen!” reageerde Eli met een grijns. Misschien was die Bug type toch niet zo zwak als hij dacht. Scar ontweek de rollende Venipede en liet een paarse rookwolk ontsnappen, wat ervoor zorgde dat de Venipede stopte met rollen. ”Ember!” Een schild verscheen om de Venipede heen nog voordat de Ember hem raakte en Eli zuchtte. Natuurlijk kende dat stomme ding Protect. De Venipede gebruikte de richting van de Ember om zich weer op te rollen en een Rollout te gebruiken en Eli hoorde aan het zachte gejank dat volgde dat de Venipede doel had getroffen. Toen kwam hij op een idee. ”Scar, gebruik je omgeving weer zoals je laatst hebt gedaan tegen die trainer. Gebruik Ember op de grond!” Hij zou Raffaela wel naar buiten laten als het bos zou beginnen fikken, maar voor nu wilde hij die Venipede hebben en niets zou hem tegenhouden. Scar zat daar duidelijk ook niks mee in: met een woedende blik spuwde hij vuur op de grond, precies in het pad waar de Venipede doorheen ging. In een mum van tijd werd de Venipede een bal van rollend vuur en moest hij stoppen omdat de pijn hem te veel werd. Eli zag dat hij een burned status had opgelopen en glimlachte. Bingo.

”Gebruik weer Ember, Scar. Geef hem geen kans om te herstellen!” riep Eli. Scar draaide zich een kwartslag om en begon weer met zijn Ember te spuwen, maar de Venipede reageerde wanhopig door Protect te gebruiken. Jammer genoeg voor de Venipede was die verdedigende aanval een tactiek dat niet te lang achter elkaar werkte en Scar’s tweede Ember trof dan ook vol doel. De Venipede besloot het op een andere tactiek te gooien en terwijl Scar een derde Ember liet ontsnappen, schoten er witte pijltjes in zijn richting. Eli was te laat om te roepen dat Scar de Poison Sting moest ontwijken en een geïrriteerde blik verscheen in zijn ogen toen Scar niet veel later paars begon te gloeien. ”Verhul jezelf weer met Smog, cirkel om hem heen en gebruik dan Ember,” zei hij tegen zijn Dark en Fire type. De paarse rookwolk zorgde ervoor dat Scar praktisch gezien onzichtbaar werd voor de Venipede en niet veel later kwamen er enkele Ember’s langs verschillende kanten. De Venipede kon er een paar blokkeren met zijn Protect, maar hij was niet altijd snel genoeg en zijn burned status hielp ook niet mee. Toen Eli dacht dat hij wel genoeg had gehad, haalde hij een Poké Ball tevoorschijn, vergrootte deze en gooide hem toen naar de Venipede toe. Met gekruiste armen keek hij toe hoe de Pokémon in de Poké Ball verdween en de bal begon te schudden.

De Venipede schudde de aanvallen van zich af en viel aan met een Poison Tail, waar Eli kort op fronste. Hij dacht dat de Venipede een beperkte moveset had omdat hij van een lager level was, maar het bleek zo te zijn dat de Venipede hoger geleveled was dan dat hij dacht. Dat was waarschijnlijk ook de reden waarom een paar Ember’s hem niet klein kregen. ”Grijp die staart vast met je Bite!” riep hij naar zijn Houndour. Scar opende zijn kaken zodat de paarse staart tussen zijn sterke kaken terechtkwam. Eli kon zien dat het zeer deed omdat de Poison Tail nu vol op zijn kaken en zijn tong terechtkwam, maar hij had nu toch al een poisoned status en het was beter dan dat zijn Houndour tegen de grond zou zijn als het in zijn flank terecht zou komen. ”Slinger hem nu opzij en volg op met een Ember!” liet hij zijn volgende commando volgen. Met kracht slingerde Scar hem aan de kant, waarna hij een Ember liet ontsnappen. Deze raakte de Venipede vol in zijn flank, al rolde hij zichzelf al snel op in een bal en viel aan met Rollout. ”Gebruik dezelfde tactiek die dat we eerst gebruikten,” zei Eli snel. En ondanks dat Scar de eerste keer niet snel genoeg was omdat de Venipede hem in zijn flank raakte, was hij dat de tweede keer wel. Een spoor van vlammen onderbrak het pad van de Venipede en al krijsend stopte de Venipede met rollen. Er verschenen meer brandplekken op zijn lichaam en Eli wees met zijn vinger naar voren. ”Pak hem opnieuw met je Bite aan zijn staart, slinger hem weg en laat er weer een Ember op volgen, Scar,” riep hij naar zijn inmiddels hijgende Houndour. De poisoned status begon een effect op hem te hebben en het was een mirakel te noemen dat de Venipede zijn Rollout minder hard was geweest door zijn burned status, anders hadden ze nu een probleem gehad. Zijn Houndour kwam naar voren rennen, pakte de Venipede bij zijn staart en slingerde hem weer op dezelfde manier als eerst naar opzij, waarna hij er een Ember op liet volgen. Zonder te kijken of het veel effect had gehad, haalde Eli zijn Poké Ball die eerder naar hem terug was gekomen weer tevoorschijn en smeet deze naar de Venipede. Hij hoopte dat die rot Bug type nu wél zou blijven zitten, want hij was er onderhand zo’n beetje klaar mee. En hij maakte zich zorgen om die poisoned status van Scar. Dat vooral.