Tales of

Sinnoh

Hij was te trots om de weg te vragen, maar iedereen in heel Sinnoh kon van de jongen zijn gezicht aflezen dat hij eigenlijk verdwaald was. Iemand had hem hulp aangeboden, maar hij had het beleefd afgeslagen terwijl hij op zijn Holo Caster voor de zoveelste keer het adres intikte waar het lab van de professor moest zitten. Het hele registreren was al een totale hel geweest toen ze zijn paspoort ineens niet 'accepteerde'. Het had even geduurd, maar het was gelukt. En nu moest hij zijn Pokemon ophalen bij professor Cypress. Stiekem was de jongen best zenuwachtig voor zijn aller eerste eigen Pokemon. Hij kende enkel de Pokemon die hij bij zijn ouders had. Een oude Magmar en een Slugma die de hotsprings warm hielden. Zijn ouders hadden nog wat eigen Pokemon gehad vroeger, maar die waren overleden toen hij een jaar of zes was. Veel kon hij zich er niet van herinneren. Alleen een Gastly die naar hem had gestaard toen ze de Pokemon naar de Pokemon Tower brachten.

"Ben je verdwaald jongeman?" werd er voor de tweede keer aan hem gevraagd, waardoor hij geschrokken omkeek vanaf zijn Holo Caster. "Eh nee, ik.. eh-" wacht op een vriend? Yeah right. Toch leek de man van zijn gezicht te kunnen lezen wat hij zocht. "Het lab is de hoek om en dan links." er kwam een kleur op Daiki zijn gezicht en hij boog beleefd kort naar de man, die een beetje vreemd keek naar zijn dank-gebaar. "Bedankt." was het enige wat hij nog zei voordat hij snel de hoek om ging en inderdaad tegen het lab van professor Cypress aan keek. Hij zette zijn hand tegen de deur en drukte hem open. Oke dan, hier gaan we.

Eenmaal binnen keek hij kort rond naar de apparatuur die er stond. Verschillende machines waar hij de werking niet van wist, schermen die allemaal data lieten zien waar hij ook niks over wist. Met grote ogen staarde Daiki rond. Er werd hem door een vrouw - waarschijnlijk een assistente - gevraagd om kort te wachten terwijl de professor zijn spullen pakte. Daiki knikte met een korte hum en liet zijn ogen nogmaals rond het lab gaan. Toen hij eenmaal opgehaald werd had hij het idee dat hij nog steeds niet alles gezien had. Maar hij liep braaf achter de vrouw aan, die hem naar de professor bracht.

De man begroette hem kort en ging al vrij snel over op waarvoor hij gekomen was; het uitkiezen van een Pokemon. Een voor een klikte de Pokeballs open en verscheen er een Pokemon voor hem. Het was dat Cypress hem wat uitlegde over wat elke soort was en hoe ze heette, want dit wist Daiki niet uit zijn hoofd. Hij kon net de Pokemon van Kanto allemaal onthouden. Met licht trillende handen zocht hij wat informatie over elke op met zijn Holo Caster. Cypress liet hem zijn gang gaan en kort vergeleek Daiki de Pokemon met elkaar. Maar zijn ogen bleven elke keer hangen op het kleine draakje met de gele ogen, die hem ook aanstaarde. Het beestje zweefde op hem af en tikte kort zijn neus tegen zijn voorhoofd. "Deze wil ik graag. Dreepy, toch?" hij keek kort naar Cypress die knikte. De professor overhandigde hem de Pokeball die bij de Dreepy hoorde en wenste hem een fijne dag. Nu moest hij nog een naam verzinnen voor zijn nieuwe partner.