Tales of

Sinnoh

Met een opgewonden gevoel in haar binnenste liep Madison naar het lab van professor Cypress. Ze had zo het idee dat ze de professor zelf niet zou gaan zien, maar ze was hier dan ook voor een stageopdracht. Hoewel haar eigen professor Sarah Hazel was, hadden ze haar toch benaderd omdat er blijkbaar een noodgeval was gebeurd met hun computer en zij een paar dagen eerder haar cv had ingediend. Om op haar eerste stageopdracht al in een lab te mogen werken, was op zijn zachtst gezegd haar grote droom. Madison kon haar opwinding dan ook nauwelijks verhullen toen ze naar binnen liep. Ze had niet lang de tijd om het interieur te bewonderen, want een magere man met een bril, halflang haar en een paniekerige houding kwam al naar haar toegelopen. ”Madison Lahey?” vroeg hij gehaast en nadat de zwartharige een knikje had gegeven, kreeg ze een labjas in haar handen geduwd. Madison’s blik werd ernstig terwijl ze de labjas aandeed. Ze werd langs verschillende computers, apparaten en andere medewerkers geloodst naar een aparte ruimte, waar één computer stond. ”Dit is waar we de gegevens van de Pokémon beschikbaar in dit lab opgeslagen hebben. Zoals eerder gemeld, is de computer gecrasht en is alle date verloren gegaan. Gelukkig hebben we wel een back-up lijst uit kunnen printen, maar we willen alle data weer terug in dit documentje hebben staan.” De man drukte haar een lijst van wat er uit zag als minstens tien pagina’s in haar handen en opende een leeg document. Er waren verschillende lege vakjes per rij aangegeven met daarboven vetgedrukte tekst zoals de naam van de Pokémon, de Pokémon soort, de abilities… Het was heel wat en Madison was er vrij zeker van dat ze hier nog tot de avond ging zitten. Maar dat vond ze niet erg.

Nadat ze de man verzekerd had dat ze de opdracht begreep, nam ze de lijst bij zich en bekeek de gegevens aandachtig. Er stonden Pokémon op die ze kende, maar ook Pokémon waar ze nog nooit van had gehoord. De man was gespecialiseerd in Ghost, Dark en Psychic types, wat waarschijnlijk ook de reden was waarom de lijst zo lang was. Er stonden zowel pure types in als dual types en allen moesten in de lijst komen te staan. Madison’s mondhoeken gingen licht geamuseerd omhoog toen ze de gegevens van een Gastly tegenkwam en aandachtig ging ze aan de slag. Name: Gastly. Type: Ghost/Poison. Species: Gas Pokémon. Ability: Levitate. En zo nog wel wat informatie dat ze in moest vullen, zoals lengte en gewicht. En zo kwam ze best wel wat interessante dingen tegen. Zo woog een Sableye meer dan ze had gedacht en kreeg ze een Hidden Ability te zien van een Abra die ze niet eens kende. Ze had ook nog nooit van een Poochyena gehoord en zocht de Pokémon snel op in de kleine pauze die dat ze kreeg, om uit te vinden dat de Pokémon afkomstig was van Hoenn. Ze deed best wel veel kennis op in de volgende uren, maar helaas niet in de types waar ze zich in wilde specialiseren. Ze strekte haar lichaam nadat ze de laatste gegevens van de laatste pagina had ingevoerd en pakte de lijst mee, waarna ze naar de man liep die haar eerder had aangesproken. ”Ik heb alles terug in de computer gezet,” zei ze, waarna ze de lijst terug naar hem aanreikte. Ze nam aan dat de man het wel zou controleren en wachtte geduldig op wat hij ging zeggen en of ze klaar was voor de dag of dat hij nog een opdracht voor haar zou hebben.

Een licht geamuseerde glimlach gleed om haar lippen toen het zo bleek te zijn dat ze nog niet klaar was voor vandaag. Ze vond het echter niet erg. Wat zou ze anders doen? Bovendien was het de bedoeling dat ze hier iets uit zou leren en als ze later een eigen lab zou beginnen, zou ze waarschijnlijk ook wel enkele uren bezig zijn met het ingeven van data. Ze vond dit een goede opdracht om te leren om te gaan met een Excel-bestand. ”Natuurlijk. Geen probleem,” zei ze dan ook tegen de vrouw, die haar aankeek met een opgeluchte blik en haar de papieren overhandigde. Madison liep weer terug naar de computer en ging zitten, waarna ze het programma Excel opende. Ze richtte haar blik naar de data van de Pokémon die ze in moest geven, wat vergelijkbaar was met de opdracht die ze daarnet uit had moeten voeren. Ze besloot dan ook dat bestand te pakken als leidraad en vulde in vetgedrukte tekst een aantal vakjes in horizontale richting met de gevraagde gegevens van de desbetreffende Pokémon, zoals naam, Pokémon soort, ability, type, dexnummer en dan nog een speciaal vakje waarin eventuele egg moves opgeschreven konden worden. Vervolgens was ze ongeveer tien minuten aan het verspillen met het bewerken van de randen tussen elk vakje zodat het duidelijk werd welke informatie opgesplitst werd. Misschien was dat niet helemaal noodzakelijk, maar het leek haar wel overzichtelijk. Ze ontdekte al snel dat er een knop was waarin ze de namen van de Pokémon kon sorteren op dexnummer of alfabetische volgorde en dat zij dat ook waarschijnlijk wel aan konden passen later, dus ze besloot om de Pokémon gewoon in te geven in de volgorde hoe dat ze op de A4-tjes stonden. Het was een vrij lang A4-tje met elke Pokémon die wel netjes onder elkaar stonden geklasseerd, maar niet bepaald in grote tekst opgeschreven waren waardoor er vrij veel ruimte was op één blad en er dus ook vrij veel Pokémon op één blad konden staan. Madison schatte dat het zeker 50 Pokémon per blad waren en het waren zeker allemaal niet de types waar de professor om bekend stond. Weer een interessant feitje om te weten. Madison voerde de gegevens één voor één in en haar vingers en nek deden pijn tegen de tijd dat ze klaar was met alle gegevens in te vullen. Ze was er zeker van dat er wel een uur of twee waren verstreken, maar gelukkig kon ze vrij snel typen en ze controleerde het bestand snel op grammaticale fouten alvorens ze de vrouw ging halen die haar de opdracht had gegeven. ”Ik ben klaar. Zou u misschien eens willen checken of het overzichtelijk genoeg is?” vroeg ze met een vriendelijke glimlach, waarna ze samen met de vrouw terug liep naar de computer en naast de stoel ging staan terwijl de vrouw ging zitten, licht voorovergebogen om het bestand na te kijken. Hopelijk was alles in orde zo.