Tales of

Sinnoh

Sylvia wierp een blik op haar horloge en slaakte een gefrustreerde zucht. Dertig minuten. Ze stond al dertig minuten voor de dichte deuren van Professor Cypress’ laboratorium. Achter het raam zag ze de schimmen van mensen bewegen. Sylvia beet op haar lip en probeerde haar zenuwen onder controle te krijgen. Ze begreep niet echt waarom ze het zo doodeng vond om naar binnen te stappen en haar starter te komen halen. Niemand kon natuurlijk Styx vervangen. Haar Houndour. En wat nou als er geen leuke starter bij zat? Als het een pokémon was die niet naar haar luisteren wilde en haar carrière als trainer al beëindigde voor die ook maar begonnen was? Toen de deuren van het lab voor de zoveelste keer openzwaaiden en er iemand langs haar heen schouder wreef, schoot Syl’s hand al naar voren om de deur tegen te houden voor ze zelf doorhad wat ze deed. Een tel stond ze daar te beven met haar hand tegen het hout alvorens ze hem open duwde en naar binnen stapte. Toen ze eenmaal binnen stond en de ogen van de vrouw achter de balie met die van Syl kruiste, wist ze dat er geen weg terug meer was en kwamen haar benen onvrijwillig in beweging. Ze toonde haar license aan de vrouw en er kwam een krampachtige “-Ik ben hier om mijn starter op te halen ..” uit haar keel.

Toen Sylvia naar achteren werd geleid naar een tafel waar drie pokeballs aan haar werden gepresenteerd, slikte ze een brok in haar keel weg. Allerlei mogelijkheden schoten door haar hoofd maar uiteindelijk werd de knoop doorgehakt en opende de professor de ballen. Een Bronzor zweefde rustig een paar centimeter boven de tafel en maakte een salto. Ernaast zat een Sandile die voor zich uit staarde en langzaam knipperde. Sylvia zag dat zijn of haar ogen niet gelijk knipperde waardoor het beestje een nogal onnozele indruk achterliet. Helemaal rechts zat een Corsola die een nogal spookachtige indruk maakte en .. doorzichtig leek? Sylvia keek eens beter en vroeg zich af of dat een misschien speling van het licht was. De professor gaf bij iedere pokémon een korte uitleg wat voor soort het was, het type en het karakter. Uiteindelijk was de keuze natuurlijk aan haar. Ze beet op haar lip en liet haar ogen van de professor naar het drietal op tafel gaan. Ze voelde een soort druk om snel een keuze te maken nu dat de professor haar zo verwachtingsvol aankeek. Maar wat als ze verkeerd koos? Wat moest ze dan? Opgeven en naar huis gaan? Sylvia zag voor zich hoe haar ouders zouden reageren als ze dat te horen kregen en bij dat vooruitzicht, voelde ze zich plots een heel stuk sterker in haar keuze. Dus haar hand schoot ook uit naar de tafel met een vast en zekere beweging- al hadden de Sandile en de Bronzor van plaats gewisseld en wees ze nu met een licht trillend vingertje op de Bronzor.

TLDR: Bronzor.