Tales of

Sinnoh

Hij zou vandaag met een oud bekende door Eterna Forest gaan. Een beetje een unieke plek om dit soort dingen te gaan doen, maar als ze Pokémon wilde gaan kijken zou hij er geen bezwaar tegen hebben. Amber had hij rustig in zijn arm gelegd nadat hij hun helmen rustig had weg geborgen. Zolang het maar een kalme dag was, was hij tevreden. De laatste tijd waren wild genoeg geweest. Met malach zijn rare momenten en het feit dat het zo druk was op kantoor door die vreemde Team Zekrom figuren... Een zucht kwam van zijn lippen af. Zijn vader had hem gezegd zich er geen zorgen in te maken, maar Lloyd kon het niet laten te denken dat ze iets meer wisten over zijn zus. Ze waren de enige plek, de enige personen wie hij nog niet had gecontacteerd erover. En hij wist ook niet goed hoe hij zomaar iemand kon vinden van de organisatie. Daarbij moest hij ook toegeven dat hij schijtbenauwd van hun was, maar dat was een volledig andere kwestie.

Voor nu schoof hij al de gedachten van zich af en rechtte hij zichzelf meer zodat hij met een rustige tred het bos in kon wandelen. Al snel zag hij de ander staan, de bekende camera die ze altijd bij zich had werd tevoorschijn gehaald. Lo haalde een hand op en zwaaide rustig naar haar. "Heyo!" zei hij enthousiast terwijl hij rustig de ander wat benaderde. Amber, die hij rustig vast had met zijn andere arm, keek even schuin op naar haar trainer. Ze knipperde vluchtig, draaide haar kopje en stak een voorpootje op om ook te wuiven naar de camera. "Oh ja, dit is Amber," stelde hij zijn metgezel voor terwijl hij haar even een aai over haar bol gaf. De Vulpix maakte een blij geluidje en duwde zich meer tegen de zwartharige man aan. Wat een dropje was ze toch. "Dus, wat zijn de verdere plannen?" vroeg hij met een glimlach aan Holly.