Tales of

Sinnoh

Levia, Satar en zijn nieuwste aanwinst Mamo. Dat waren de drie pokémon waarmee hij het gebouw binnen ging. Alle vijf de pokémon meenemen was geen optie. Dat zou te krap zijn. Vooral Lucif was een slecht idee, die zou de boel waarschijnlijk onnodig slopen. Als Satar dat niet al zou doen. Levia was zijn partner dus die was er ook bij en met Mamo wilde hij nog wat meer bonden. Asme wilde toch alleen met Levia knuffelen dus die was op het moment ook niet heel nuttig. Satar en Mamo hadden een goede neus en Levia was van bijna het zelfde soort. Dit trio maakte waarschijnlijk de meeste kans om de pokémon te vinden, waar hij naar opzoek was. Husuian Zorua. Een andere vorm van zijn partner pokémon. En waarschijnlijk de eerste stap richting zijn ghost research. Zijn dark type research was nog alles behalve af, maar dit gaf een kans die hij wel moest grijpen.

De aandacht van de groep werd getrokken door een geluid in de keuken. Satar en Mamo staken hun neus de lucht in maar leken niets te ruiken. Okay daar had hij dan ook niets aan. Kort keek hij Asme aan, voor hij zijn schouders ophaalde. "Kom we gaan kijken", zei hij op fluistertoon tegen zijn pokémon. Hij wilde niet dat hij wat daar dan ook mocht wezen zou laten schrikken. Dat kon enkel voor narigheid zorgen. Fight was niet veilig en aan flight hadden ze nou ook niet bepaald iets. Stilletjes liep hij met de drie pokémon achter zich aan naar de keuken. Het leek er op dat hij al lang niet meer was gebruikt. Niet al te verassend gezien de rest van de staat van het huis. Langzaam keek hij in het rond, in de hoop te spotten wat hij daarnet had gehoord.

Een schel geluid gaf hem kippenvel over zijn hele rug. Dat was alles behalve prettig. Maar nu wist hij wel waar het geluid vandaan kwam. Een pan schraapte over de tegels terwijl deze zijn kant op bewoog. Daar moest wel een pokémon onder zitten. Rafael grinnikte zacht, voor hij bij de pan neer hurkte. Zodra hij het metalen voorwerp op had getild, werd de pokémon zichtbaar. Een Hisuian Zorua. De pokémon maakte een vrolijk geluidje en trippelde langs hem heen, een andere ruimte heen. Okay dan. Rafael richtte zijn blik even op de drie pokémon die hij bij had. "Satar, Mamo, kunnen jullie nog meer van dat soort pokémon opsporen?" vroeg hij aan het duo. Ze zette hun neus aan de grond en begonnen al snel van hem weg te lopen. Rafael wenkte Levia dat ze ook mee moest komen, achter de andere twee pokémon heen. Eens zien waar het duo hem naar toe zou leiden.