Tales of

Sinnoh

Hij had tenminste niet als een of andere goedkope sloeber in economy class moeten vliegen, dat had hij wel voor zichzelf geregeld. Hij had ook het geluk dat hij geen verblijfplaats meer hoefde te regelen, dat hadden zijn neef en nicht al gedaan. Het enige wat hij nog moest doen was zijn eigen kamer inrichten en zorgen dat al zijn spullen op de juiste plek kwamen. En dat de sloten op zijn kamer goed geïnstalleerd zouden zijn.

Maar dat was een zorg voor later, want voor nu was hij op weg om zijn starter op te halen. Professor Caleb Cypress. Hij was benieuwd of hij de man zelf zou ontmoeten, of dat hij een assistent onder ogen kreeg. Damien had een taxi naar het lab geboekt, want hij had geen zin om zich in openbaar vervoer te begeven. Het was ook nergens voor nodig, was langzaam en te druk. Nu kon hij tenminste nog rustig nadenken. Wat schrijven en zijn opties overwegen. Eenmaal bij het lab stapte hij uit, liep door de deur heen en keek kort rond. Caleb had een mooi lab. Hij kon alleen maar hopen dat hij er later net zo gebakken bij zou zitten als hij eenmaal naam gemaakt had. Een van de assistenten kwam zijn kant op en vroeg wat hij kwam doen. "Ik kom mijn starter ophalen," glimlachte hij vriendelijk naar de man. Die somde een aantal namen op van afspraken die de professor had en toen hij zijn eigen naam hoorde knikte hij ja. Hij liep achter de assistent aan. Hij was benieuwd wat voor selectie hij kreeg.

1 starter alstublieft

Alle Pokéballs werden opgemaakt door de assistent. De eerste uit de set had hij nog nooit gezien, tenminste, niet deze vorm. Het zag er depressief uit. Nee, dat was geen Pokémon die hij zou kiezen. De assistent legde snel uit dat het een Galarian form was, eentje die hier nog niet zoveel gezien was. "Maakt me niet uit, ik vind het niks," antwoordde hij snel. De Snover zag hij ook niet veel in. Het ding keek hem aan met een lege nietszeggende blik. Maar de volgende, de Krabby. Die had potentie. Damien zijn ogen glommen. "Die wil ik." zei hij tegen de assistent. "Weet je zeker dat je die wilt? Daar zijn er-" maar Damien had het beest al opgepakt. Met een van de scharen werd naar zijn neus gezwaaid in een poging om daar in te knijpen. Hij trok zijn hoofd terug voordat hij te dichtbij kwam. Nog niet eens doorhebbende dat de andere klauw al in zijn arm kneep. Oh. De assistent liet de Pokémon terug keren in de bal en overhandigde die hem. Hij moest nog even meelopen om wat papieren in te vullen en daarna was hij een vrij man voor de rest van de dag. Zijn ogen gingen even naar de Pokéball in zijn hand. Ja. Hij had plannen voor de krab.

krabby danku