Tales of

Sinnoh

Net een uurtje slaap. Dat was alles wat hij had kunnen krijgen voordat de deur hardhandig dicht geslagen werd. Met ogen geknepen tot spleetjes keek hij naar de cijfers op zijn wekker. Wat de fuck. Wie maakte zoveel herrie op dit ongoddelijke tijdstip? Misschien was het omdat hij eindelijk het idee had dat hij een volle nacht slaap kon pakken dat hij hier geïrriteerd over was. Ging hij het bed uit? Lucie zou het niet zijn. Die was te lief en te meedenkend om zoiets te doen. En boven alles, die sliep nu gewoon.

Am. Het moest Am zijn. Hij had zich nog geprobeerd om te draaien en door te slapen, maar toen de tv aan ging op standje gehoorbeschadiging klom hij uit bed. Alaric schoot snel een boxer aan en trok de badjas van de rand van de badkamer deur om met snelle passen naar beneden te lopen. De herrie zat in de woonkamer.

"Am ik zweer het je, die ene avond dat ik waarschijnlijk goed-" dat was niet Amelie die op de bank zat. Hij stopte halverwege de woonkamer. Hij bleef maar kijken naar haar handen. Ene hand geklemd om een komkommer, de ander in een zak chips. Wat was dit? "Wie ben jij en waarom zit jij met een biologische weekendverwenner op de bank van Am?" Zijn blik hing op de komkommer. Wie deed dat nou zo? Was dit een droom en sliep hij nog? Nee, hij was zeker dat hij wakker geworden was. Welke inbreker kwam tv kijken en komkommer eten?

Het as ook nu pas dat hij door had hoe ze er bij zat. Want hij was te druk geweest met de ongoddelijke combinatie die ze aan het eten was. Het meisje zag er werkelijk jackhammered uit. Die had overduidelijk genoeg gezopen, dat was af te lezen in haar ogen.

Ze was net zo in shock als hij was, skipte zijn vraag volledig en ging over op haar eigen Q&A. Wie was hij? De komkommer werd naar hem uitgehouden als een soort microfoon 'n voordat hij er zelf nog een keer over nadacht stapte hij dichterbij om iets naar het ding toe te leunen om er in te praten. "Ik ben Alaric." zei hij in de komkommer. Hij wait nog steeds niks over haar. "Maar wie ben jij en hoe ben je binnen gekomen?" hij had alles dicht gedaan toch? Ook de achterdeur toen hij terug gekomen was uit het zwembad? Ja. Hij wist het zeker. Of ze moest een ruit ingetikt hebben.

Ze had geen ruit ingetikt. Daar was ze te incapabel voor. De hele toestand van het meisje overtuigde hem niet van het feit dat ze inbreek skills had. Hij was Rick. Er werd met de komkommer naar hem gewezen terwijl ze de conclusie trok. Maar ze bleef kijken. "Wat is dit? Een vleeskeuring?" maar toen besloot ze toch, op het laatste moment dat hij niet Rick was. De jongen zuchtte.

Ze moest Am kennen. Als ze te horen gekregen had dat hij veertien zou zij dan wist hij genoeg. Er was meer een iemand die dat het hardste gilde. Degene die niet thuis was. "Dus jij kent Am?" Hij pakte de komkommer die tegen hem aangedrukt werd vast. "Am roept altijd dat ik veertien ben. Dat klopt ook. Al negen jaar ben ik veertien." alsof het nog niet verwarrend genoeg was. Het was tijd voor plan B. Hij had een tas gezien schuin achter de bank gegooid. Haar tas. Daar uit viste hij een portemonnee. ID kaart. "Nyssa?" mompelde de jongen bedenkelijk voordat hij alles weer teug deed waar het vandaan kwam. Nyssa dus. De achternaam zei hem niets. Het was niet dezelfde als Am.. Dus.. Wat berekende dit. Wat moest hij met haar? Bleef ze hier slapen? "Wil je wat drinken anders?" dat was het enige wat ze niet gepakt had, maar wel hetgene wat dronken mensen het hardste nodig hadden.

Of hij het cijfer wou weten? "Cute maar nee bedankt, mensen met voorkennis door Am weet ik het cijfer al van." merkte hij toen droogjes op. Als ze inderdaad al ingelicht was door Amélie over "Rick van veertien" dan wist hij genoeg. Daar hoefde hij geen cijfer meer van te horen. Ze was duidelijk niet gesteld op het feit dat hij door haar tas rotzooide, maar toen hij een schuin oog op de bank wierp en haar zag stunten om overeind te komen maakte hij zich niet druk dat ze snel bij hem zou zijn. Ze gaf alweer op toen hij de info had die hij moest hebben en de tas met spullen weer terug zette.

Zij was dus Nyssa. Veel vragen hoefde hij haar niet te stellen, want ze leek op niks antwoord te geven. Ze wou een Sex on the Beach. Iets dat hij absoluut niet zou kunnen mixen, nou ja, misschien met het recept er naast op zijn Holo Caster. Niet dat hij haar nu nog meer drank ging voorschotelen. Dan zou hij meteen een emmertje bij de bank neer kunnen zetten kreeg hij de indruk. "Komt er aan," zei hij kalm voordat hij in de keuken verdween. Een laag rond glas voor hemzelf, en een longdrink glas voor Nyssa. Die van haar ging vol met water, die van hem werd gevuld met ijs en een bodempje whiskey. Iets dat hij ver weg zou houden van haar, want hij had het idee dat ze meteen naar zijn glas zou gaan grijpen. Hij liep terug naar de woonkamer en zette het glas water voor haar neer. "Het is H2O geworden, alles voor Sex on the Beach was niet meer in huis." hij haalde zijn schouders op en ging naast haar op de bank zitten. Nadat hij een slokje van zijn glas genomen had zette hij die ver van haar vandaan op tafel. "Moet ik je zo nog dekens en een kussen brengen?" Het leek hem niet heel comfortabel om zo met niks op de bank gaan slapen. "Je ziet er wel uit alsof je.. het koud kan krijgen." want dat jurkje was kort. En dat kussen lag strategisch. Want anders.. dan. Ja. "Waar ken je Am van?" nog een keer proberen om wat te vragen. Je weet maar nooit.

Had het cijfer hem verbaasd? Hij hield zichzelf voor dat dat niet het geval zou zijn. "Ik denk graag van niet," voegde hij er nog aan toe. Hij verwachtte niet dat ze het hem nu nog ging vertellen. Dan had hij meteen moeten happen toen ze het vroeg en dat had hij niet gedaan. De pure verontwaardiging toen ze door kreeg dat hij haar water had gegeven in plaats van drank was priceless. Vooral toen het opgevolgd werd met een meme die hij maar al te goed kende. Alaric moest lachen. "Jij bent zeker de grappenmaker van de bingoclub," hij nam nog een slok uit zijn glas. Dat werd nog wat. "Als je het op drinkt maak ik je misschien wel een echte cocktail." moest hij wel eerst googlen hoe. Aan spullen lag het niet, dat was hier wel.

Ze sliep niet op de bank. Hij wist zelf ook wel dat dit huis meer kamers had dan hij vingers aan zijn handen had, maar dat betekende nog niet dat Nyssa daar ging eindigen. "Als ik jou zo zie zitten en bewegen denk ik niet dat jij überhaupt de trap op gaat komen." of het knopje van de lift fatsoenlijk in kon drukken. Maar goed, Amelie was haar nichtje dus. Dan gokte hij dat ze op een of andere manier een sleutel van het huis had. "Dat verklaart een hoop, wist niet dat Am nog meer nichtjes had." Eentje had hij ontmoet. Louise, op de kerstmarkt. Maar het was niet alsof Amelie rustig haar heel stamboom uit ging leggen, dat was prima. Deed hij ook niet.

Zoals verwacht, maakte ze het af met 'iedereen lag in een deuk'. "Ik zie dat ik hier een echte vrouw van cultuur voor me heb," lachte hij hardop. Meestal waren de memes weggelegd voor Alain, maar blijkbaar kon Nyssa er ook wat van. Ze vroeg zich af wat haar tegen hield om iets anders te pakken. "Ik denk dat jouw vaardigheid om recht te lopen je gaat stoppen van wat anders pakken." hij nam nog een slok.

Als er nou nog een grote sterke man was. Ja, als die er toch is was. "Of een grote sterke lift," hij zou haar niet zomaar de trap op slepen. Voordat hij van Am naar zijn hoofd gegooid kreeg dat hij gebruik had gemaakt van de situatie voor zijn eigen gains. "Maar als het zou moeten, dat kan wel ja." hij zette zijn lege glas weer terug op de tafel neer. Tja. Ze had haar water nog niet opgedronken. Nyssa vertelde dat hun moeder vriendinnen zijn - waren. Het was snel gecorrigeerd. "Niet meer?" vroeg hij zich toen af. "Dan heb ik bijna de hele Sioux-Lenier familie verzameld denk ik zo? Louise heb ik op een kerstmarkt gezien." hij had haar achternaam snel kunnen zien op de ID kaart die hij in zijn handen gehad had. Alaric liet zijn hoofd kort achterover de bank leunen en zuchtte. "Zal ik die Sex on the Beach maar maken dan?" meer omdat hij er zelf eentje kon gebruiken op het moment.