Tales of

Sinnoh

Valentino is een man van onder gemiddelde maat. Hij is echter wel goed gebouwd en is gespierder dan men in eerste instantie zou verwachten van hem. Hij hecht best veel waarde aan zijn uiterlijk en spendeert wel tijd om zijn dieet uit te vinden, maar ook om tijd vrij te maken voor zijn sportroutine. Val heeft ook een ruime collectie aan zalfjes en andere shit die hij dagelijks op zijn gelaat inwerkt. HIj vind het enorm belangrijk dat hij er goed uitziet, dus het is niet vreemd als je hem een paar uur ziet verdwijnen in de badkamer. Deze man heeft van nature blond haar, maar hij kleurt het wat bij met blauw opdat hij het gewoon leuk vind. Een set aan paarse ogen maken zijn fijn gevormde gezicht af.
Het bovenlichaam van de man is echter een stuk intressanter dan de rest. Waar Valentino is geboren met een vreemde pigmentatie in zijn huid, watr ervoor zorgt dat zijn hele bovenlichaam merendeels bruin is dan wit. Het patroon waarbij de bruine pigmentatie samen mee loopt kan je vergelijking met een 'marbeling'. Het is iets dat hij altijd heeft veracht en het was dan ook geen verassing toen hij besloot een tattoage te zetten over het volledige rechter deel van zijn bovenlichaam. DIt zorgde ervoor dat een groot deel van de pigmentatie wat meer verborgen waren, maar niet helemaal.
Verder is Valentino mokerblind, zonder zijn bril ziet hij niet zo heel veel. Hij is bijziend. Ook kan men wel zeggen dat hij kleuren niet zo goed kan onderscheiden van elkaar, maar een echte diagnose van kleurenblindheid is nooit gemaakt. Het feit dat hij rood roos noemt en oranje rood en bruin zwart noemt is.... Iets waar hij liever niet op ingaat. En dieptezicht? Wie heeft dat ook nodig.

Valentino is iemand die vol is van zichzelf. Dat een eindje en meer. Hij is er heilig van overtuigd dat hij o zo hard z'n best heeft gedaan, dus waarom klagen mensen dan? Hij is iemand die van mensen profiteert en echt gebruik maakt van hun goede intenties. Iemand terugbetalen? Waarom zou hij? En daarbij heeft Val een enorme spending probleem. Waar hij nooit heeft geleerd om om te gaan met geld, heeft hij helemaal geen inzicht op de waarde ervan. HIj gooit ermee, ookal is er zeker geen ruimte om dat te doen. Valentino wil gewoon wat pret hebben in het leven en wil liever feesten dan wegrotten op een kantoor. Hij kan brutaal en nogal hooghartig overkomen, maar dat is vaak met goede intenties. Hij is brutally honest met zijn opinie en tja... Dat is een beetje asshole achtig.
Val is heel erg slim, slimmer dan hij zelf weet. HIj is iemand die snel opgeeft als iets niet meteen lukt en hangt vast aan de dingen die hem wel liggen, zoals hacken. Hij probeert dan ook alles met zijn enige paar skills op te lossen. Maar met het feit dat hij ook gewoon een lui iemand is, komt daar ook niet veel vooruitgang in.
De ideale dag voor Val? Heel de dag bankhangen met een pakje peuken, pizza op tafel en een goede serie op. Zo mag elke dag wel zijn.

Moederlief wilde altijd al een dochter. En wat had ARceus haar geschonken? Twee fucking jongens. Waar hij de eerst geborene was, kreeg hij de eer om de naam Valentino te dragen. Zijn broer volgde al snel, waarbij de tweede twin de naam Valente kreeg. Opgroeien in de mentaliteit van een moeder die liever een meisje had gewild dan twee jongens was moeilijk voor Valentino. AL van kleins af aan was hij dan ook onhandelbaar. Het was dan ook niet vreemd dat hij al snel Italiaanse scheldwoorden naar zijn moeder zat te gillen aan een zesjarige leeftijd. Iets waar hij soms heel erg hardhandig voor werd gestraft. En hoe ging Valentino om met de backlash van zijn ouders? Doordrijven, doordrijven en doordrijven. Waar moeder wilde dat ze lang haard hadden, nam het kind een schaar en knipte hij het af in de kleuterklas. Het zag er niet uit, maar hij deed het elke maand opnieuw, tot zijn moeder een klacht indiende bij de school dat ze dit gedrag toelieten. En toen ze op school hem geen scharen meer gaven? Dan vond hij andere manieren om zijn haar kort te houden. Het scheerapparaat van papa was immers altijd wel op peuter ooghoogte.

Gaven de ouders het dan ook al vroeg op met hem? Misschien wel. Hij zat altijd in de problemen. Toen hij op de basisschool startte kon men hem het beste bestempelen als een pestkop. Waar hij het grappig vond anderen te kleineren, liet het hem beter voelen over hetgeen dat hij over zich heen kreeg thuis. Hij kleineerde zo andere kinderen, stal hun geld en zocht gevechten met eender wie ernaartoe hapte. Het gebeurde wel vaker dat de directie ertussen kwam. En hoevaak er ook gedreigd werd dat hij van school gestuurd zou worden, vond Valentino het enkel grappig. Hij was niet haar perfecte prinsesje en die zou hij ook nooit worden.

En met de jaren, werden zijn gedrag enkel erger. Slim was hij zeker en waar hij vaak afzonderlijk werd genomen door zijn problematische gedrag en ook wel eens geschorst werd, nam hij de tijd om dingen te leren over cyber security. En man, wat was hij goed erin. Het was iets die hij met veel plezier deed en... Het hielp hem om niet langer in de problemen te komen op school. Dirt opgraven over mensen was immers vrij makkelijk... En die directeur van zijn middelbare school? Tja, een file was genoeg om die man onder de duim te houden. HEt was zijn eerste moment van macht. Zijn eerste moment van inzien hoe informatie macht was. Wie informatie had, kon alles. Zo ook hij.

Spijbelen en dingen doen die niet hoorde. Hij deed van alles voor snelle cash en besloot dan ook samen met zijn broer zijn bovenlichaam te tatoeëren. Piercings zetten, drank kopen, dingen doen die een 15/16 jarige niet zou mogen doen. En de acties, die werden maar erger en erger. Tot hij en zijn broer op een dag een pas verkeerd zette. En daar was de politie. Nu zaten ze echt in de shit.
Valentino nam al de schuld op zich over de zaak, wat ervoor zorgde dat zijn tweelingsbroer, Valente, vrij kon zijn en zijn droom achterna kon als dokter. Maar hij? Na het opvragen van zijn pc werd het ook duidelijk dat hij illegale shit uit zat te vreten. Het duurde dan ook niet lang voordat hij naar een correctie faciliteit werd gestuurd. De rechter gaf hem een straf die hem veel zwaarder lag dan wat het origineel zou zijn en zo eindigde hij basicly... Tja, in het gevang.

Wat hij had gedaan was niet iets waar hij spijt van had, maar dat liet hij niet blijken. Hij deed wat gevraagd werd van hem en keer op keer probeerde hij om iets goed te doen, om zijn straf te verkorten. Hij mocht zichzelf dan ook geluk prijzen toen dat moment eindelijk aanbrak en hij aan 24ste leeftijd weer een 'vrije' man kon zijn. Wetende wat de gevolgen konden zijn als ze hem weer betrapte, had Valentino helemaal geen zin om de maatschappij in te gaan als een mannetje voor het systeem. Hij was geen aapje die trucjes zou doen voor anderen. Dat was hij niet voor zijn ouders geweest en hij zou dat ook niet zijn voor een random asshole die kinderen te voeren had. Nee, Valentino had andere plannen. En die plannen startte dan ook de dag dat hij daar buiten stapte en zijn broer hem eindelijk kon ophalen.

None