Tales of

Sinnoh

Was ze nieuwsgierig? Hell yeah! Was ze equally terrifying? Hell yeah! Ze voelde haar knieën al niet meer knikken, terwijl ze opkeek naar het gebouw waar ze net voor naar buiten was gestapt. Hier zou ze haar eerste pokémon krijgen, de aller eerste keer dat ze een eigen pokémon zou bemachtigen. Natuurlijk had ze met pokémons gewerkt, ze waren van essentieel belang in de industrie waar ze gewerkt had tot jongstleden, maar ze had nooit echt een pokémon voor haar alleen gehad. En de gedachten daaraan met haar all kriebelig van binnen. Ze had expres haar Holocaster uitgezet, want ze wilde bij dit speciale moment niet gestoort worden.
Met een hand boven haar ogen keek ze omhoog langs het gebouw. Arceus, ze had het perfecte weer uitgekozen om dit te gaan doen. Het was warm, maar niet bloedstollend en vermoeiend warm. Nee, lekker warm met een briesje zo hier en daar. Terras weer. Oh, terras. Dat ging ze doen zodra ze klaar was hier. Nu had ze eindelijk niemand meer die op haar neerkeek als ze meer dan één cocktail wilde bestellen. Zolang ze maar op het geld zou letten. Snel knipte ze haar portemonnee open en keek erin, ah een terrasje zou vast wel lukken. Een grijns verscheen op haar gezicht, terwijl ze alles weer terug stopte en met grote stappen in de richting van het laboratorium wandelde.
"Haaaaai!" zei ze vrolijk tegen de eerste de beste persoon in een labjas die ze tegenkwam. "Ik moest hier zijn om een starter op te halen, volgens mij?" Asherah hielt haar hoofd een beetje schuin, terwijl ze probeerde te kijken naar wat de man aan het doen was. Die wees met zijn duim over zijn schouder, aangevend dat ze verder op moest zijn. Verder op stond een tafel, aangrenzend met een whiteboard, waarop verschillende dingen geschreven waren waar Asherah niet helemaal uit kwam. Een paar dingen kwamen haar bekend voor, sommige formules en biologische termen. Maar het ging over pokémon en daar was haar kennis gewoon ver genoeg voor. Misschien had ze een licentie moeten vragen als researcher en niet als trainer. Ah, het had geen zin om daar nu nog over te treuren. Oeh kijk, de professor was hier!

haar ogen volgde de professor, die eventjes snel een babbeltje maakte met iemand in een labjas, voordat ze weer terug naar achter liep. Hey! Dat was niet aardig, ze was hier aan het wachten. Ze wilde haar starters weten. Ze wreef haar handen in elkaar terwijl ze keek naar de professor die uiteindelijk met een soort van dienblad met drie pokéballs kwam aangelopen. Dit was het dan, dit was het moment van de waarheid. Nu zou ze eindelijk erachter komen wat voor een pokémons ze kon krijgen. Haar ogen glinsterde, terwijl ze de professor scherp in het oog hielt. Alles leek zo ontzettend traag te gaan, ze wilde dat men eens zou opschieten. Ze had niet alle dagen de tijd. Of nou ja, eigenlijk wel, aangezien ze nog geen officieel werk had. Maar dat betekende niet dat ze al haar tijd kon gaan spenderen hier, wachtend totdat deze dame eindelijk eens zou opschieten. Een voor een werd het knopje ingedrukt en kwamen de pokémon tevoorschijn. Alles leek nu opeens in sneltreinvaart te gaan. De eerste pokémon schoot opeens op één van de bomen af in het lab, terwijl de tweede erachteraan schoot om in de bomen te klimmen en de derde ... De derde trok haar aandacht. Het was roze, like heel erg roze en het bewoog rond alsof het elk moment in twee kon breken. Lab assistenten waren druk bezig met de andere pokémon bij elkaar te schrapen, terwijl Willow uitlegde dat de Bellsprout de Sakura trait had. Dit was blijkbaar weer eens iets nieuws. Een grijns verscheen op Asherah's gezicht, terwijl ze op haar hurken voor de roze pokémon ging zitten. "Ik kies jou."