Tales of

Sinnoh

"Drelduin!" riep ze in de richting van haar Mawile, die zo te zien maar al te blij was met het feit dat hij ergens mee kon spelen. Er was een paas event begonnen, of te wel, eieren zoeken. De Mawile was er helemaal weg van, maar Ash was iets wat bang dat hij alles stuk zou ging maken als ze hem z'n gang zou laten gaan. Dus besloot ze om er gewoon achteraan te rennen, en ondertussen te kijken of ze niet ergens een ei zou spotten. Om haar heen rende genoeg kinderen, en jongvolwassenen, samen met pokémon opzoek naar de andere eieren. De regal pokémon stond er maar een beetje droog naar te kijken, totdat hij zo te zien iets in het oog had gekregen en met uitgestrekte armpjes, en mondje in de richting van iets af rende. Asherah zuchtte zachtjes en zetten de achtervolging in, om vervolgens over iets glads onderuit te gaan. Ze voelde hoe haar benen onder d'r uitgeslagen werd en met haar neus in de modder. Toen ze opkeek, lag er echter wel een ei voor haar neus. Geluk bij een ongeluk?

"Nee, nee, nee, nee!" Snel krabbelde Ash overeind, toen ze de mond van de Mawile dichterbij zag komen. Ze sprong voor het ei en hielt haar armen in een kruis voor zich. "Deze zijn niet voor jou om op te eten," zei ze tegen de pokémon, die haar verward en licht beledigd aankeek. De mond aan het uiteinde van het 'haar' van de pokémon ging teleurgesteld weer dicht. Asherah keek naar het ei dat nu achter haar lag, het was een groen ei en als ze moest geloven wat ze had gelezen, zou dit een bug-type pokémon kunnen worden. Ze zuchtte zachtjes. Ondanks dat ze geen plan had voor deze zoektocht, was het niet de bedoeling dat ze het eerst de beste ei mee zou nemen. Nee, geen bug-type pokémon voor in haar team. Nog niet tenminste. "Drelduin?" zei ze vragend, maar met een lichte hint van bevel erin. Ze knikte naar een plek verder op in het veld. Misschien zouden ze daar iets leuks kunnen vinden.
Rustig wandelde ze door het veld heen, met de Mawile op haar hielen. Ze hoorde een happend geluid achter zich en draaide zich om, precies op het moment dat Drelduin in een bosje dook, op een nieuwe ei af.

Snel dook ze achter de Mawile aan, om nog net op 't laatste moment de pokemon weg te kunnen halen bij het fel roze ei. Ze zuchtte zachtjes en pakte de pokéball van de Mawile erbij, maar twijfelde daarna en stak 'm toch maar weer weg. Het had geen zin gehad, ze moest een band opbouwen met deze pokémon, wat betekende dat ze hem onder ogen moest komen. Ze haalde diep adem en ging op haar hurken zitten, zodat ze de pokémon recht aan kon kijken. "Niet doen, al deze eieren zijn geen voedsel. Zodra we klaar zijn hier, krijg je wat te eten." Ze stak een hand uit naar de pokémon, waar eerst voorzichtig naar gehapt werd, maar uiteindelijk kon ze hem toch aaien. Een glimlach verscheen op haar gezicht. Goed. Dat was één ding getacklet, nu het andere nog.
Drelduin liep nu naast haar, vrolijk huppelend en om zich heen kijkend naar de eieren die hij niet mocht hebben. Maar toch was de Mawile een ontzettende hulp, want de pokémon wees naar een struik waar iets kleurrijks uitstak. "Goed zo," zei ze vrolijk, terwijl ze tussen het struikje begon te zoeken. Ah ja, een nieuwe ei.

Bijna, bijna was ze van plan om de Mawile gewoon op de eieren te laten gaan. Gewoon om te zien wat er zou gebeuren, hoe het er uit zou zien. Aan de andere kant, er liepen te veel kinderen rond hier en ze wilde niet al het gezeik met ouders over zich heen krijgen. Ze zuchtte zachtjes, toen ze weer een groen ei tegen kwam en kwam overeind. Het was geen goed uitzicht voor haar. Misschien had ze gewoon de eerste mee moeten nemen, een domme beslissing, een beginnersfout. Een leermomentje, nu wist ze dat ze dat in ieder geval niet meer moest gaan doen. "Kom, Drelduin. We gaan. Er is hier niets meer te vinden voor ons," zei ze tegen de pokémon, die heel stiekem weer probeerde om zijn mond rond het ei te sluiten. Hij keek bedenkelijk van het ei naar de rest om zich heen en liep beschaamd achteruit. Asherah grinnikte zachtjes en liet de pokémon terugkeren. Tijd om naar huis te gaan.