Tales of

Sinnoh

Arceus. Wat een rij. Isa's gezicht vertrok toen ze een ongewenste elleboog in haar zij kreeg, twee cyaanblauwe ogen vonden de oudere vrouw die ze probeerde te passeren. ”Sorry, Crescent Moon.” Ze liet haar badge zien, een die nog mooi en shiny was, aangezien vandaag de eerste keer was dat ze hem überhaupt op zak had. Hij was nooit nodig geweest, tot ze haar contract hadden aangepast en ze nu inzetbaar was voor fieldwork. De vrouw vernauwde haar ogen, maar niet haar toch uiteindelijk langs. Karens.

”Hallo, ik ben-” de vrouw aan de balie begon direct enthousiast aan haar verhaal, aan de uitleg van het ‘eieren zoeken’ dat ze voor vandaag en morgen hadden voorbereid. De vrouw stapte langs de balie en wuifde haar mee naar de grote deuren die naar de grote tuin leidden. ”Hierbuiten hebben we een groot scala aan eieren verstopt, je mag er-” Isa schudde haar hoofd. ”Ik ben hier voor de beveiliging, ik kom-” mijn collega afwisselen. ”Nonsens! We hebben genoeg eieren voor iedereen, kom!” Haar arm werd vastgegrepen en de vrouw sleurde haar nog net niet mee naar de deuren. Isa wierp een verontschuldigende blik op haar collega, die duidelijk nog even moest wachten. Maar aan de lichte grijns te zien op diens blik, was bij hem hetzelfde overkomen.

Juist. Eieren zoeken. Haar cyaanblauwe ogen gleden nog even naar de vrouw van de daycare, voordat ze de tuin inkeek. Eh. Oké. Misschien daar ergens in de struik?

Bij de struik lag geen ei. Natuurlijk niet. Het was de meest logische plek van de hele tuin, het ei dat hier ooit lag verstopt was waarschijnlijk al uren geleden opgeraapt door een kind. Ze ging veel harder moeten zoeken dan dat, het besef kwam toen ze met een snelle scan over de omgeving niet per direct wat interessants zag liggen. Dat kreeg je wanneer je rond de latere uren van de middag langskwam. Haar cyaanblauwe kijkers gleden omlaag naar de horloge rond haar pols, misschien kon ze-

Er werd zachtjes aan haar mauw getrokken. ”Mevrouw?” Haar ogen vielen op een jongetje van rond de zeven jaar, zijn grote bruine ogen stonden vol tranen, en licht gesnik rolde over zijn lippen. Ah gos. Wat was er nu weer gebeurd? Hij wees naar een groepje oudere jongens in de verte, en vervolgens naar een ei dat tussen de lagere takken van een boom was gelegd. ”Ik.. ik.. ik had een ei.. en toen.. toen..” Een zucht rolde over haar lippen. ”Het is oké, kom, dan gaan we het samen pakken.” Sprak ze het jongetje toe, die zachtjes knikte en met haar meeging. Het ei was makkelijk te reiken voor haar, maar omdat ze zelf vroeger ook kind is geweest - en wist hoe leuk het was om zelf eieren te vinden - tilde ze het jongetje op. ”Voorzichtig pakken hè, niet laten vallen.” Fluisterde ze nog, terwijl het kind met grijpgraage handjes het ei vastgreep. Nou, dat was er een die ze gevonden hadden, maar een die zij niet mee naar huis zou nemen. Welke pokémon er ook in zat, ze was ervan verzekerd dat het jongetje er een goede vriend aan over zou houden.

Volgend ei~

Tevreden pakte het kind het ei uit de boom, waarna hij haar bedankte en in de mensenmenigte verdween. Waarschijnlijk onderweg naar zijn moeder, of de balie, om het ei te claimen als de zijne. Uit dat ei zou een nieuwe beste vriend voor de jongen komen, al hoopte ze met heel haar hart dat het iets zachts en schattigs zou zijn, en geen monster zoals een Gible of een Deino. Dat was geen pokémon voor een zevenjarig kind. Meer een pokémon voor.. well.. haar? Nee. Misschien ook niet.

Een ei rolde over het gras, en eindigde bij haar voeten. De vrouw hief haar wenkbrauwen op, volgde het pad van het ei, opzoek naar diens eigenaar. Maar de persoon had vast allang zijn interesse erin verloren. Een zucht rolde weeral over haar lippen. Wat een chaos. Wie bedacht dit ook? Eieren zoeken. Ze hadden het hier over pokémon. Levende wezens groeiden in die eieren, en er was géén manier om te bekijken wanneer ze zouden uitkomen. Voor hetzelfde geld zat de tuin binnen no-time vol met baby pokémon, of érger nog, iemand ging op een ei staan en- ze raapte het ei per direct op en plaatste het op een veiligere plek.

Volgend ei!