Tales of

Sinnoh

Ze was op weg naar Anna Willow. De professor die ze had uitgekozen, toen de kostschool haar haar licentie had gegeven. Ze had toen maar gewoon wat gedaan. Ze had geen idee wat voor professor Anna was, maar toch had ze haar nu nodig. Ze had het zwarte ei uit haar tas gehaald. De afgelopen tijd had ze hem daar veilig helemaal ingewikkeld in gehad. Ze had sowieso niet zo goed geweten wat ze met het ei aan moest. Dus had ze het er maar in gelaten. Alleen nu had ze het gevoel dat het soms bewoog. Al was het echt maar een millimeter. Een minuscuul schokje dat er doorheen ging. Ze werd er nogal zenuwachtig van. Ze had namelijk echt geen idee wat ze met het ei aan moest en ook niet met de pokémon die erin zat. Straks kwam de pokémon eruit en dan? Inmiddels raakte ze wel wat gewend aan pokémon om haar heen, maar er voor eentje zorgen. Daar had ze nog geen ervaring mee en helemaal niet met zo’n jonge pokémon als eentje uit een ei. Waarom had ze het ei in godsnaam gekocht? Dus was ze op weg gegaan naar het lab, in de hoop dat Anna Willow haar kon helpen. Ze aarzelde ook niet meer en liep direct door de schuifdeuren heen naar binnen, het laboratorium in. Anna was bezig met wat reageerbuisjes te mengen. “Uhm, hallo professor Anna Willow.” Begon ze om haar aandacht te trekken. De vrouw draaide zich naar haar om. ‘Ja?’ Milly reikte haar het ei aan. “Mijn naam is Milly Bloom. Ik heb dit ei een poosje geleden gekocht van iemand en ik heb het idee dat het soms een klein beetje beweegt. Wilt u er naar kijken?” De professor glimlachte en knikte. ‘Natuurlijk, kom maar mee.’ Ze liep naar een soort capsule en drukte op een knopje, waardoor deze open sprong. Ze legde het ei erin en duwde een paar zuignapjes met draadjes op de schaal. ‘Je hebt gelijk Milly. Het kan elk moment uitkomen. Wat leuk!’ De ogen van Anna straalden. Toen draaide ze zich naar haar om. ‘Jij hebt een licentie van mij toch? Wil je ook je starters pokémon ophalen? Kom ik laat ze zien.’ Even keek Milly nog naar het ei, toen volgde ze de professor. Daar was ze eigenlijk niet voor gekomen, maar ze was toch wel nieuwsgierig. Misschien was dat een wat oudere pokémon? Kon ze die ruilen met de pokémon in het ei, of iets.

Professor Anna Willow legde drie pokéballs voor haar op een tafel. Nieuwsgierig ging Milly erbij staan. De eerste die eruit kwam was een Dreepy. Die pokémon zag ze veel de laatste tijd zeg! Het was een interessante pokémon. Die kon zweven omdat het een ghost type was, een geest van een pokémon. Zoals Victor haar had uitgelegd. De tweede die eruit kwam was een Starly, ooh een flying pokémon! Door haar nachten die ze onder de sterrenhemel had geslapen, was ze gaan dromen over hoe het zou zijn. Om te kunnen vliegen. Vliegen zoals deze pokémon. De derde die eruit kwam was een Golett. Even deed ze een stap achteruit. Die pokémon was wel heel indrukwekkend. Eigenlijk had ze haar keuze al gemaakt zo snel de Starly eruit was gekomen. Ze wilde graag die vliegende pokémon. Dreepys konden natuurlijk ook zweven, maar dat was anders dan echt vliegen. Anna glimlachte naar haar, knikte en reikte haar de Starly aan. ‘Goede keuze.’ Toen kwam er ineens allemaal geluid uit de buurt van de capsule. ‘Je ei, hij gaat uitkomen!’ Snel liep Anna Willow erheen en Milly volgde haar. Achter haar hoorde ze hoe de Starly achter hun aanvloog. Ze waren nog maar net weer bij de capsule toen het ei begon te gloeien. De professor trok de zuignapjes eraf en deed de capsule open. Vlak voor de schaal helemaal open brak en er ineen een babypokémon zat. Het leek op een Sobble, wist Milly. Alleen deze was zwart. De Sobble begon te huilen en Anna pakte hem op. ‘Wat een bijzonderde Sobble, je hebt een traited pokémon Milly. Dit is de trait Melanistic, gefeliciteerd!’ Haar paarse ogen waren groot geworden. Dat was speciaal toch? Even keek ze om naar de Starly die naar haar toe hipte en ook naar de Sobble keek. Zo had ze geen pokémon en ineens had ze er twee? Hoe ging ze dit in vredesnaam fixen… Even wist ze niks te zeggen. Te diep onder de indruk.

[@Zeraora]

Zou ze vragen of Anna de Sobble wilde overnemen. Ze keek naar de pokémon, die nog steeds met betraande ogen in de armen van de professor zat. “Uhm wilt u hem misschien hebben?” Vroeg ze toen aan haar. Even zag ze de twijfel over Anna haar gezicht trekken. Toen schudde ze haar hoofd. ‘Ik zou het wel willen, echt. Ik vind traited pokémon sowieso enorm interessant. Alleen deze is van jou. Wat we wel kunnen doen is dat hij eerst hier blijft? Dan kun je hem ophalen wanneer je daar klaar voor bent. Dan kan ik nog wat onderzoek doen naar zijn trait.’ Milly fronste en knikte toen. Dat klonk als een goed idee. Dan kon Anna eerst voor de Sobble zorgen en dan kon zij de pokémon later ophalen. Langzaam kroop er een glimlach over haar lippen. Dat stelde haar een stuk meer gerust en ze vond het ook wel leuk dat de Sobble dan wel van haar bleef. “Is goed. Tot snel Sobble.” Ze durfde de pokémon niet aan te raken. Bang dat die weer zou gaan huilen. Dus zwaaide ze eventjes en liep het laboratorium uit. Even vergetend dat ze nu ook een Starly had. Gelukkig was de Starly zelfredzaam. Die vloog wel achter haar aan. Haar wangen werden rood toen ze zich omdraaide en realiseerde dat die pokémon er ook nog was. Ze moest de Starly ook nog een naam geven. Ja, daar ging ze over nadenken. Nu zat haar hoofd een klein beetje te vol van alles.

[Topic uit]