Tales of

Sinnoh

Een leuk uitstapje, een keertje kinderlijk naar eieren zoeken. Het zou goed voor haar zijn en goed voor Shimmer zijn. De Fennekin was nog bang voor haar eigen schaduw. De Fennekin had haar fluffy staart naar onderen geduwd en haar oren plat. Jammer voor haar dat ze zo ontzettend opviel door haar glitterende state of being. Rey deed haar best om het vertrouwen te winnen van de vos, maar het werkte niet echt.

Een beetje bezorgd keek ze opzij naar de Fennekin, waarna ze zich kort op haar knieen liet zakken. "Het is oké," murmelde ze naar de Fennekin, waarna ze weer langzaam omhoog kwam en naar een kistje liep. Voorzichtig trok ze het kistje open, om te zien of daar een ei te vinden was.

Hier stond een post maar ik had geëdit :c

[Skip]

Met een zachte huff strekte ze haar arm uit om onder de tafel te graaien toen ze een ei spotte. Een zachte, bruine kleur met dit keer gele vlekken groette haar ditmaal. Ze bestudeerde het gladde maar warme oppervlak terwijl ze er voorzichtig overheen wreef, totdat ze zich besefte dat ze Shimmer nergens meer zag. "Shimmer?" vroeg ze hardop. Ze zag nog net een spoortje glitters om de hoek van het gebouw verdwijnen.

Met een diepe frons kwam Rey overeind terwijl ze het ei voorzichtig op de grond neerzette. Deze werd het ook niet, ze moest eerst haar Fennekin zoeken. Rey haastte zich de hoek om van het gebouw, waarna ze Shimmer al snel spotte. Het scheelde dat het een lichtgevende, glitterende vos was. Ze vond de Fennekin in een grote voeremmer, om een ei heen gekruld. Ze wist niet zeker of het gewoon een verstoptactiek was of dat ze dit ei mooi vond, maar het was wel heel toevallig. "Deze wel goed?" vroeg ze met een zachte glimlach.

[Skip]

Voorzichtig boog ze zich over de emmer waar haar Fennekin zich in verschanst had. De Pokémon dook iets ineen toen Rey’s handen dichter in de buurt kwamen en eventjes moest ze goed opletten om zich niet te branden aan de gloeiend hete oren van de Pokémon. Maar uiteindelijk lukte het haar om het ei te pakken. Haar haar ging meteen wat statisch omhoog staan en Rey grinnikte zachtjes. ”Deze dus? Mevrouw?” besloot ze met een glimlach te vragen, de Pokémon niet direct in de ogen aankijkend.

De Fennekin kwam toch iets overeind en kroop schootvoetend de emmer uit toen Rey iets naar achteren stapte. De Pokémon wilde ook niet helemaal alleen zijn. Met een zachte glimlach knikte Rey naar de vos, waarna ze naar de mensen toeliep die het evenement regelden met het ei in haar armen. ”Ik neem deze mee..” zei ze zachtjes met een glimlach.

[Mine]