Tales of

Sinnoh

Een dagje buiten huis was belangrijk en soms had Alain het ook nodig om even alleen te zijn. Waar hij dolgelukkig was met de ander, was het ook belangrijk om even niet op elkaar’s lip (letterlijk en figuurlijk) te zitten en had Alain besloten een middagje met zijn Pokémon naar het meer te gaan. Met Poppy op de achterbank, Rue op de bijrijdersstoel en Kear wat onhandig op zijn schoot reed hij er dan ook heen en parkeerde hij zijn auto.

Eenmaal bij het meer, kwamen de Pokémon eruit. De Shuppet, Nidoran en Lycanroc verschenen en gingen allemaal hun ding doen terwijl Alain een kleedje op de grond legde om erop te gaan zitten. Rue legde zich tegen hem aan, Kearney klom in een boom, Poppy speelde in het water met Ari, Eryn snuffelde ergens in het gras en Sage? Juist. Die was weer eens verdwenen. Al met al leek het een rustige dag te worden, de zon hoog in de hemel en met een heerlijke bijna zomerse temperatuur.

&Gioya

Een stem die hij niet direct kon plaatsen klonk, maar zodra Alain zich omdraaide zag hij een bekend gezicht. “Oh, hi, Gioya!” groette hij haar, tevreden dat hij zowaar goed was in het onthouden van namen. De Poliwag keek even verbaasd op, maar focuste zich al snel weer op het spel met Ari. Het was de Shuppet die bij het meisje verscheen om enthousiast rond haar te vliegen en Alain liet een verontschuldigende glimlach zien.

“Ik had niet verwacht iemand hier tegen te komen ehm— wil je zitten? Ik had wat snacks meegenomen,” gebaarde hij. Het kleed was ruim genoeg voor haar om ook plaats te nemen en in het mandje lagen verschillende soorten koeken en wat andere snacks. Niets speciaals, maar genoeg om hier niet met honger te zitten. “Hoe is ‘t met je?” Hij had haar al even niet gezien. Door alle recente gebeurtenissen voelde het valentijnsfestival als een jaar geleden.