Tales of

Sinnoh

Help! Opeens had ze zoveel meer pokémon erbij gekregen. Dit was zo ongeveer een volledig team. Maar ze was toch wel het meest trots op de Ponyta, die ze nu voorzichtig aaide. Het was een regionale vorm en daarom Ghost én Fire type, helemaal speciaal dus. Maar daarnaast had ze ook een multigekleurde Eevee gekocht en een melanistic Lopunny geruild. Hierdoor had ze nu bijna alle types in het team zitten. Nog geen twee weken geleden had ze niet eens een pokémon en nu opeens had ze er zes! Wat kon het toch vreemd lopen. Ze aaide Ethern nog een keer door zijn manen heen, voordat ze de pokémon terug liet keren. Er was een nieuw festival in de regio en ze wilde er zo veel mogelijk gebruik van maken. Dus had ze als eerste een kaartje gekocht voor een vliegende tour over de stad heen. En ze had gehoord dat er pokémon te vinden waren. Flying was een type dat ze nog miste in haar team, maar ze was vooral opzoek naar een leuke pokémon. Ze keek op naar de grote zwarte Corviknight en glimlachte, voordat ze het karretje instapte en aangaf dat ze er klaar voor was.

Ooh, ooh. Daar gingen ze, de hoogte in. Asherah keek om zich heen, het zag er zo mooi uit, om de stad te zien vanaf deze hoogte. Zo kon je goed zien waar alles was en wat er doen was. Daar was het tentje van de Vine Verrassing en oh, daar werd momenteel een gevecht gehouden voor het Salamence Toernooi. Ze kneep haar ogen samen, zo te zien was het een gevecht tussen een Flygon en een Charizard. Als ze op tijd klaar was hier, zou ze misschien eens gaan kijken bij een paar andere gevechten. Misschien zou ze daarvan kunnen leren, zodat ze beter zou worden in haar eigen gevechten.
Ze keek uit de andere kant van het karretje en werd spontaan begroet door een Hoothoot die met de vlucht aan het meevliegen was. Asherah moest toegeven dat ze dit vreemd vond, aangezien ze wist dat Hoothoot's nachtdieren waren en het nu toch echt een klaarlichte dag was. Ze wist niet zeker of ze het raampje open mocht doen om de pokémon beter te bekijken, maar toen ze bewoog in de richting van het raampje, vloog de pokémon er van door. Spijtig.

De pokémon was verdwenen, tussen de wolken waar ze zelf nu ook doorheen aan het vliegen waren. Waterdruppels verschenen op het raam en Asherah trok met haar vinger langs een van de druppels, het patroon volgend totdat het tegen een andere druppel aanbotste en ze samen verder gingen. Ze vroeg zich onbewust af of ze zelf ook ooit samen verder zou kunnen gaan, of dat ze alleen maar andere weg zou jagen. Ze had nooit echt nagedacht over het leven verder, maar nu ze enkele koppeltjes of zelfs maar vrienden tegen was gekomen, wist ze niet eens meer wat ze wilde. Echt veel vrienden had ze nooit gehad, alles was achtergelaten toen ze naar Sinnoh vertrok.
Asherah keek op toen er iets tegen het karretje aan beukte, ze kwam overeind en keek uit het raampje aan de andere kant, om precies op dat moment te zien hoe een andere Hoothoot te zien vliegen. Of nou ja, fladderen, het had best een hevige klap gekregen en leek nu niet helemaal recht te kunnen vliegen. Ze vroeg zich af of ze iets kon doen voor de pokémon, maar hij zwakte af in hoogte en verdween daarna. Mhm, vreemd.